فراز (موسیقی)

در تئوری موسیقی، فراز (فرانسوی: phrase‎) به معنای یک واحد از موسیقی دارای متر (موزون) است که به تنهایی دارای یک احساس موسیقایی کامل است. در یک فراز موسیقی، از موتیف‌ها و فیگورهای مختلف استفاده می‌شود و با ترکیب کردنِ فرازها، جمله‌ها و پاساژها ساخته می‌شوند و ملودی قطعه به دست می‌آید.

جمله‌ای متشکل از فرازهایی با پنج میزان در قطعهٔ فلدپارتیتا از جوزف هایدن[1] بشنوید

مثال

اگر یک دوبیتی با موسیقی همراه شود، به ملودی هر مصراع یک فراز می‌گوییم. فرازها معمولاً خود دارای دو قسمت مبتدا (سؤال) و خبر (جواب) هستند. درون هر فراز اجزای موسیقایی کوچک‌تری می‌توان یافت که به آن‌ها موتیف می‌گوییم. دو یا چند فراز که به هم وصل شده‌اند را یک جمله می‌نامیم. فرازها ممکن است دو تا چند میزان باشند ولی بیشترشان چهار میزان دارند. فرودی که در انتهای هر فراز اجرا می‌شود معمولاً یک فرود کاذب است، اما فرودی که در پایان یک جمله اجرا می‌شود کامل است.[2]

پانویس
  1. White (1976), p. 44.
  2. فخرالدینی، فرم و آفرینش، ۱۷.

منابع
  • فخرالدینی، فرهاد (۱۳۹۴). فرم و آفرینش در موسیقی ایران. تهران: معین. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۱۶۵-۱۳۱-۴.

White, John D. (1976). The Analysis of Music, pp. 43–44. ISBN 0-13-033233-X

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ فراز (موسیقی) موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.