عبدالحی منشی استرآبادی
عبدالحی منشی استرآبادی (درگذشته ۹۰۷ قمری) از خوشنویسان پرآوازه سده نهم هجری است که در خط تعلیق شهرت پیدا کرد و برخی او را واضع این خط می‌دانند.
عبدالحی در زمان سلطان ابوسعید گورکانی می‌زیست و منشی دربار وی بود. او مدتی هم در دربار اوزون حسن و سلطان یعقوب آق قویونلو به‌کار انشاء مشغول بود.[1]
وی در تبریز درگذشت و در آرامگاهی مشهور به عبدالحیه دفن شد.
شاگردان و اساتید
عبدالحی منشی استرآبادی از شاگردان جعفر تبریزی معروف به جعفر بایسنقری بود.[2]
شاگردان معروف او حاج علی منشی استرآبادی، خواجه خان طغرائی قزوینی، شیخ محمد تمیمی و میرمحمد منشی قمی هستند.
آثار
از آثار عبدالحی منشی استرآبادی چند قطعه در کتابخانهٔ توپ قاپی سرای ترکیه موجود است که بیشتر به خط تعلیق و برخی به خط توقیع است و یکی از آنها تاریخ ۸۷۰ ه.ق دارد.
پانویس
- دهخدا. علی اکبر
- فضایلی، ص ۳۲۵ـ۳۲۶
منابع
- فضایلی، حبیب‌الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش. ص ۴۰۷
- لغت‌نامه دهخدا. ذیل عبدالحی. به نقل از از حبیب السیر ج ۴ چ دوم ص ۱۰۸
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||
مقالههای خوشنویسی اسلامی | ||||||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.