سلطان یعقوب

سلطان یعقوب شاه، فرزند اوزون حسن پادشاه دودمان آق‌قویونلو بود که پس از مرگ برادرش سلطان خلیل در ۸۸۳ ق / ۱۴۷۸ م به سلطنت رسید.

سلطان یعقوب
پادشاه ایران
سلطان یعقوب به همراه حرمسرایش
سلطنت۱۴۹۰–۱۴۷۸
پیشینسلطان خلیل
جانشینسلطان بایسنقر
زاده۱۴۶۴&#۱۶۰;(۱۴۶۴)
دیاربکر
درگذشته۱۴۹۰&#۱۶۰;(۱۴۹۱)
قره‌باغ
همسر(ان)گوهر سلطان
فرزند(ان)سلطان بایسنقر
سلطان مراد
نام کامل
سلطان یعقوب بن اوزون حسن بن علی بن قرایولوق عثمان
دودمانفرمانروای آق‌قویونلو
پدراوزون حسن
مادرسلجوق‌شاه بیگم

کفایت سیاسی

در زمان او، مرزهای سرزمین آق‌قویونلو همان مرزهای هنگام مرگ اوزون حسن بود.[1] فضل بن روزبهان خنجی در عالم‌آرای امینی از او به عنوان جانشین شایستهٔ اوزون حسن یاد کرده‌است.[2] مورخان او را به دانش‌پروری و شاعرنوازی ستوده‌اند.[3]

درگیری‌های دورهٔ یعقوب بیگ

در زمان فرمانروایی او، الوند بیگ فرزند خلیل در شیراز و کوسه حاجی، از اعیان بایُندریه، در اصفهان شورش کردند که هر دو سرکوب شدند.[4] در دورهٔ فرمانروایی یعقوب، آشوب شیخ حیدر فرزند شیخ جنید که به قتل او منتهی شد، از نظر سیاسی، بزرگترین تهدید محسوب می‌شد.

حمله مصر و شام به دیاربکر

در ۸۸۵ ق / ۱۴۸۰ م، پوشنگ دواتدارِ قایتبای، سلطان مصر، با لشکری به دیاربکر آمد که در پی آن یعقوب، بایندر بیگ، سلیمان بیژن و صوفی خلیل موصلو را به جنگ سلطان مصر روانه کرد. پوشنگ در این جنگ کشه شد و در همین سال، بالش بیگ، امیرالامرای شام که آهنگ تصرف دیاربکر را داشت، به دست لشکریان یعقوب به قتل رسید.[4]

وفات

سلطان یعقوب بر اثر بیماری در ۱۱ صفر ۸۹۶ ق / ۲۴ دسامبر ۱۴۹۰ م در قره‌باغ درگذشت. هرچند برخی مورخان چنین حکایت می‌کنند که مرگ او ناشی از مسمومیتی است که توسط همسرش صورت گرفته‌است.[5]

منابع

  1. هینتس، تشکیل دولت ملی در ایران، ص 114
  2. تاریخ عالم آرای امینی، تألیف فضل‌الله بن روزبهان اصفهانی؛ تصحیح محمد اکبر عشیق، مرکز پژوهشی میراث مکتوب، چاپ اول، تهران، ۱۳۸۱ش.
  3. صحائف الاخبار، منجم باشی، ج 3، ص 166
  4. لب التواریخ، قزوینی، ص 364
  5. سفرنامه‌های ونیزیان در ایران، انجمن هاکلیوت، صص 399 – 400
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.