نریمان نریمانف

نریمان کربلائی نجف‌اوغلو یا نریمان نریمانف (۲ آوریل ۱۸۷۰ در تفلیس – ۱۹ مارس ۱۹۲۵ در مسکو) نویسنده آذربایجانی، انقلابی بلشویک، روزنامه‌نگار، سیاستمدار و دولتمرد بود.[1] در سال ۱۹۲۰ نریمانف رهبری دولت آذربایجان در ترکیب اتحاد جماهیر شوروی را به عهده گرفت و جانشین میرزا داوود حسین اف رئیس کمیته موقت انقلابی شد(۱۶ ماه مه سال ۱۹۲۰–۱۹ ماه مه سال ۱۹۲۱)، سپس او مدتی رئیس شورای کمیسرهای خلق (۱۹۲۱–۱۹۲۲) بود. در سال ۱۹۲۲، او به عنوان رئیس شورای اتحاد جماهیر شوروی ماوراء قفقاز انتخاب شد. او در نخستین جلسه کمیته اجرایی مرکزی اتحاد جماهیر شوروی در ۳۰ دسامبر ۱۹۲۲ یکی از چهار رئیس جلسه بود. نریمانف از آوریل ۱۹۲۳ تا آخر عمر عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست روسیه بود.[2]

نریمان نریمانف
تصویر نریمان نریمانف 1919
نام اصلی
نریمان کربلایی نجف اوغلو
زاده۲ آوریل ۱۸۷۰
تفلیس
درگذشته۱۹ مارس ۱۹۲۵
مسکو
آرامگاهمیدان سرخ مسکو
پیشهنویسنده، انقلابی، دولتمرد
ملیتآذربایجانی
پدر و مادرکربلایی نجف

نریمان نریمانف در ۱۹ مارس سال ۱۹۲۵ به دنبال حمله قلبی درگذشت و در میدان سرخ مسکو دفن شد.[2]

نریمانف همچنین دبیر باشگاه همت در باکو بود که در اوایل ۱۲۸۳ توسط گروهی از مهاجران ایرانی به منظور تشکل‌دهی صدهزار کارگر ایرانی در باکو تأسیس شده بود و هسته مرکزی حزب اجتماعیون عامیون را تشکیل می‌داد.[3]

منطقه‌ای بزرگ در شهر باکو، دانشگاه علوم پزشکی و ایستگاه‌های مترو به یادبود او نام‌گذاری شده‌اند. در منطقه لنکران یک شهر به نریمان‌آباد به افتخار او وجود دارد. شهرستان‌های دیگری به نام وی در روسیه و بلاروس است.

آثار ادبی
تصویر جلد کتابچه آموزش زبان ترکی برای روس‌ها که توسط نریمان بیگ در سال ۱۹۰۰ در باکو منتشر شده.

نریمانف کتاب بازرس دولت نیکلای گوگول را به ترکی ترجمه کرد و تعداد زیادی نمایشنامه، داستان و رمان مانند بهادر و سونا (۱۸۹۶) را نوشت. او همچنین نویسنده کتاب‌های سه‌گانه تاریخی نادر شاه (۱۸۹۹) است.[2]

جستارهای وابسته

منابع
  1. زندگی‌نامه نریمان نریمانف
  2. زندگی‌نامه نریمان نریمانف
  3. «مرگ در میدان سرخ». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۳.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.