سینمای جمهوری آفریقای مرکزی

سینمای جمهوری آفریقای مرکزی به صنعت فیلم‌سازی در این کشور اشاره دارد. جمهوری آفریقای مرکزی به عنوان یکی از فقیرترین کشورهای جهان دارای صنعت فیلم‌سازی بسیار کوچکی است. این کشور تا سال ۱۹۶۰ مستعمره فرانسه بود؛ و پس از آن نیز عمدتاً در ناآرامی و کشمکش‌های قومیتی و دینی قرار داشته‌است.[1]

پژواک‌هایی از یک امپراتوری تاریک ۱۹۹۰ساخته ورنر هرتسوگ

مستند کوتاه کودکان رقصنده اولین فیلم غیربومی ساخته شده در این کشور با عوامل فرانسوی در نظر گرفته می‌شود.[2][3]

اولین فیلم بلند مستند بومی در این کشور توسط جوزف آکوئیسون به نام یک مرد یک مرد است در سال ۱۹۸۱ ساخته شد. بدنبال او، لئونی یانگبا زوو به عنوان اولین فیلم‌ساز زن این کشور که در فرانسه، سینما تحصیل کرده و در سینمای نیجریه توسط عمرو گاندا کارآموزی کرده بود، مستندسازی را ادامه داد. کلمات حکیمانه محصول ۱۹۸۷ مهمترین ساخته اوست.[4][5]

اولین فیلم سینمایی حرفه‌ای این کشور با نام جنگل یا جنگل ساکت توسط باسک باکوبیو و دیدیه اوننگاره در سال ۲۰۰۳ ساخته شد؛ که یک تولید مشترک بین گابن، کامرون و جمهوری آفریقای مرکزی بود.[6][7]

در سال ۱۹۹۰ ورنر هرتسوگ بر مبنای زندگی ژان-بدل بوکاسا دیکتاتور سابق جمهوری آفریقای مرکزی، یک فیلم مستند ۹۳ دقیقه‌ای تولید کرد. در این مستند با عنوان پژواک‌هایی از یک امپراتوری تاریک، هرتسوگ و ژان بدل بوکاسا ایفای نقش کردند.[8][9]

جستارهای وابسته

منابع

«Religions in Central African Republic | PEW-GRF». www.globalreligiousfutures.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.
Valérie K. Orlando (2017). New African Cinema. Rutgers University Press. pp. 72–. ISBN 978-0-8135-7957-3.
"Cinema of the Central African Republic". Wikipedia. 2020-09-14.
Annette Kuhn; Susannah Radstone (1994). The Women's Companion to International Film. University of California Press. p. 8. ISBN 978-0-520-08879-5.
Schmidt, Nancy (1997). "Sub-Saharan African Women FIlmmakers". In Kenneth W. Harrow (ed.). With Open Eyes: Women and African Cinema. Rodopi. pp. 169–70. ISBN 90-420-0154-2.
Marshall2003-07-14T00:00:00+01:00, Lee. "The Silence Of The Forest (Le Silence De La Foret)". Screen. Retrieved 2020-09-30.
Blandine Stefanson (2014). "Literary Adaptation". In Blandine Stefanson; Sheila Petty (ed.). Directory of World Cinema Africa. 39. Intellect Books. p. 224. ISBN 978-1-78320-391-8.
Herzog, Werner (2001). Herzog on Herzog. Faber and Faber. ISBN 0-571-20708-1.
Ap (۱۹۹۰-۱۰-۲۵). «Michael Goldsmith, 68, Foreign Correspondent» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] «Religions in Central African Republic | PEW-GRF». www.globalreligiousfutures.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.

[2] Valérie K. Orlando (2017). New African Cinema. Rutgers University Press. pp. 72–. ISBN 978-0-8135-7957-3.

[3] "Cinema of the Central African Republic". Wikipedia. 2020-09-14.

[4] Annette Kuhn; Susannah Radstone (1994). The Women's Companion to International Film. University of California Press. p. 8. ISBN 978-0-520-08879-5.

[5] Schmidt, Nancy (1997). "Sub-Saharan African Women FIlmmakers". In Kenneth W. Harrow (ed.). With Open Eyes: Women and African Cinema. Rodopi. pp. 169–70. ISBN 90-420-0154-2.

[6] Marshall2003-07-14T00:00:00+01:00, Lee. "The Silence Of The Forest (Le Silence De La Foret)". Screen. Retrieved 2020-09-30.

[7] Blandine Stefanson (2014). "Literary Adaptation". In Blandine Stefanson; Sheila Petty (ed.). Directory of World Cinema Africa. 39. Intellect Books. p. 224. ISBN 978-1-78320-391-8.

[8] Herzog, Werner (2001). Herzog on Herzog. Faber and Faber. ISBN 0-571-20708-1.

[9] Ap (۱۹۹۰-۱۰-۲۵). «Michael Goldsmith, 68, Foreign Correspondent» (به انگلیسی). The New York Times. شاپا 0362-4331. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۳۰.