سینمای کنیا

سینمای کنیا به صنعت فیلم‌سازی کنیا اشاره دارد. اگرچه در مقایسه با غرب، این صنعت بسیار کوچک است. با این همه جغرافیای کنیا از دهه ۴۰ مورد توجه هالیوود بود. از دهه ۵۰ با اولین تولید فیلم بلند در کنیا به نام مردان در برابر خورشید محصول ۱۹۵۲ این روند شتاب بیشتری گرفت.[1]

سوپا مودو ۲۰۱۸ محصول سینمای کنیا

جدای از تولید فیلم بلند در جغرافیای کنیا، حیات وحش و طبیعت بی‌نظیر این سرزمین همیشه خاستگاه تولید مستند حیات وحش بوده‌است و دولت کنیا از این منظر درآمد کلانی بدست می‌آورد. کمپانی‌های بزرگ فیلمسازی در زمینه فیلم مستند حضوری حداقل ۷۰ ساله در کنیا دارند. بنگاه‌های خبری مانند بی‌بی‌سی نیز از سال ۱۹۵۰ تاکنون مجموعه‌های بسیاری دربارهٔ حیات وحش کنیا تولید کردند. دیوید اتنبرو از شناخته شده‌ترین افراد در این زمینه است.[2][3][4]

سینمای داستانی و تولید فیلم بلند همیشه در کنیا با مشکل سرمایه روبرو بوده‌است. اگرچه چندین کارگردان حرفه‌ای از کنیا به سینمای جهان معرفی شدند که دست برقضا بیشتر آنان فیلمسازان زن بوده‌اند. جین موننه-موراگو با ۳ فیلم مناقصه (۱۹۷۹)، یک انتخاب (۱۹۹۱) و پشت درهای بسته (۲۰۰۳)؛ وانوری کهیو با ۳ فیلم از نجوا (۲۰۰۸)، پامزی (۲۰۰۹) و دوست (۲۰۱۸)؛ وانجیرو کینیانجوئی با آفریقا نام یک زن است (۲۰۰۹)؛ آن مونگای با قول عشق (۲۰۰۰)؛ ناتان کولت با باهم عالی (۲۰۱۰) و هاوا اسومن با پسر روح (۲۰۱۸) از مهمترین فیلم‌سازان کنیایی می‌باشند.[5][6][7][8][9][10][11]

با این همه لوپیتا نیونگو بازیگر و کارگردان کنیایی مهمترین سهم را در شناساندن سینمای کنیا به جهان داشته‌است. بازی لوپیتا نیونگو در نقش پتسی در فیلم ۱۲ سال بردگی محصول سال ۲۰۱۳ به کارگردانی استیو مک‌کوئین، جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را برای او و سینمای کنیا به ارمغان آورد. این فیلم زندگی واقعی شخصی به نام سالومون نورثاپ (با بازی چیوتل اهیرفور) را روایت می‌کند که برای مدت ۱۲ سال از سوی عده‌ای تاجر برده به عنوان برده ربوده می‌شود.[12][13]

فیلم‌هایی که تمام یا بخشی از آن در کنیا فیلمبرداری شدند[14]
خارج از آفریقا ۱۹۸۵

منابع
  1. "Cinema of Kenya". Wikipedia. 2020-09-16.
  2. «BBC - David Attenborough to present new landmark series on the Great Barrier Reef for BBC One - Media Centre». www.bbc.co.uk. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.
  3. "David Attenborough | Biography, TV Series, & Facts". Encyclopedia Britannica. Retrieved 2020-09-22.
  4. «BAFTA Awards Search | BAFTA Awards». awards.bafta.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.
  5. Steedman, Robin (2018). "Nairobi-based Female Filmmakers: Screen Media Production between the Local and the Transnational". In Kenneth W. Harrow; Carmela Garritano (ed.). A Companion to African Cinema. John Wiley & Sons. p. 316. ISBN 978-1-119-10031-7.
  6. Duncan، Miriri. «Women Drive Film Industry in Kenya». Women's eNews (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.
  7. "'Rafiki': The First Kenyan Film To Premiere At Cannes, Banned At Home". NPR.org. Retrieved 2020-09-22.
  8. Keslassy, Peter Debruge,Elsa; Debruge, Peter; Keslassy, Elsa (2018-04-12). "Cannes Lineup Includes New Films From Spike Lee, Jean-Luc Godard". Variety. Retrieved 2020-09-22.
  9. Beatrice Wanjiku Mukora (2012). "Beyond Tradition and Modernity: Representations of Identity in Two Kenyan Films". In Jacqueline Levitin; Judith Plessis; Valerie Raoul (eds.). Women Filmmakers: Refocusing. Routledge. p. 220. ISBN 978-1-136-74305-4.
  10. Foluke Ogunleye, ed. (2014). African Film: Looking Back and Looking Forward. Cambridge Scholars Publishing. p. 257. ISBN 978-1-4438-5749-9.
  11. Roy Armes (2008). "Mungai, Anne". Dictionary of African Filmmakers. Indiana University Press. p. 100. ISBN 0-253-35116-2.
  12. «12 YEARS A SLAVE | British Board of Film Classification». www.bbfc.co.uk. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۲.
  13. ""12 Years A Slave" Wins Best Picture And Makes Oscars History". Retrieved 2020-09-22.
  14. "Category:Films shot in Kenya". Wikipedia. 2020-04-27.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.