سمند

سمند معمولی یا X7، اولین نسخه از سمند است که تولید آن از سال ۱۳۸۰ آغاز شد و تا ۱۳۸۸ ادامه یافت. سمند X7 از لحاظ امکانات بالاتر از EL است و بین EL و LX قرار می‌گیرد. این نسخه از سمند تنها با موتور XU7 عرضه‌شد و برخلاف سمند LX نسخهٔ موتور ملی آن تولید نشد.[14][15][16]

نسخهٔ LX

سمند ال‌ایکس، نسخه ارتقاءیافته سمند معمولی است. پروژه طراحی سمند LX از اسفند ۱۳۸۱ شروع شد و این مدل در اردیبهشت ۱۳۸۳ وارد بازار شد.[17] ایران خودرو مدعی است سمند ال‌ایکس دارای قدرت فرمان‌پذیری خوبی است و از نکات مهم در طراحی سمند ال ایکس را ایمنی آن می‌داند. شایان ذکر است که در حال حاضر سمند lx با موتور EF7 نیز تولید می‌شود. از تجهیزات اضافی به کار گرفته شده در مدل ال‌ایکس نسبت به مدل معمولی سمند می‌توان به ترمز ضد قفل، کیسه هوای راننده، رینگ آلومینیومی، امکان تنظیم برقی صندلی‌های سرنشینان جلو، سنسور هشدار دنده عقب و صندوق پران الکتریکی عقب نام برد و دارای دندهٔ دستی با گیربکس ۵دنده می‌باشد.[18]

سمند EL یا «سمند کار» مدلی از سمند با آپشن‌های کمتر است که تا قبل از دهه ۹۰ خورشیدی و بیشتر به شکل تاکسی تولید می‌شد. تولید سمند EL به صورت تاکسی از سال ۱۳۸۴ شروع شد. از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱، تعدادی سمند EL شخصی تولید گردید.[19][20] در نهایت مدل SE به‌طور کامل جایگزین این مدل شد. مشخصه سمند EL، چراغ خطرهای بزرگ آن است.[21]

از آن‌جایی که کاربری اولیه سمند EL، ناوگان تاکسی‌رانی بود، تعدادی از امکانات آن نسبت به سمند X7 حذف شده‌است. سمند EL به جای رینگ، دارای قالپاق معمولی بود و همچنین سامانه هشداردهنده هوشمند این مدل حذف شده‌بود. در این مدل شیشه عقب به صورت دستی عمل می‌کند. رنگ سپر، کنسول وسط و دریچه هوا برای صندلی عقب نیز دراین مدل حذف شد و سپر جلو نیز چراغ مه‌شکن ندارد. همچنین این مدل فاقد آنتن برقی بوده و از آنتن معمولی پژو در آن استفاده شده‌است.[22]

سمند SE

سمند SE با امکانات کمتر نسبت به LX، جایگزین سمند معمولی و EL شد. این مدل در سال ۱۳۸۷ رونمایی و تولید آن در سال ۱۳۸۹ آغاز شد.[23][24][25] تولید این مدل در سال ۱۳۹۷ پایان یافت.[26][27] تفاوت این مدل با سمند معمولی و سمند کار از نظر فنی، تفاوت اکسل و کاهش وزن آن می‌باشد. از نظر طراحی نیز تفاوت SE با مدل معمولی و EL در طراحی چراغ‌های عقب، جلوپنجره و چیدمان دکمه‌های داشبورد است.[25]

سمند SE بر خلاف LX، فاقد سامانه مالتی‌پلکس و فرمان تلکسوپی می‌باشد. همچنین پنجره‌های عقب و آینه‌های جانبی آن دستی تنظیم می‌شوند. همچنین طراحی چراغ‌های عقب این مدل با LX تفاوت دارد.[21]

سریر، نسخه تشریفاتی سمند LX است. سمند سریر در سال ۱۳۸۳ معرفی و در سال ۱۳۸۴ پیش‌فروش آن آغاز شد.[28][29] اما در نهایت عرضه عمومی سمند سریر تا سال ۱۳۸۷ به تعویق افتاد.[30][31] این خودرو دارای موتور «XU7J4P/L4» بوده، که با پژو پارس ELX و سیتروئن زانتیا ۱۸۰۰ مشترک است. توان این موتور برابر با ۱۱۰ اسب بخار است. سریر از لحاظ طول نسبت به سمند LX بلندتر بوده، دارای جلوپنجره کرومی‌است و همچنین رنگ‌بندی طراحی داخلی آن متفاوت است. این خودرو دارای فضای پای بیشتر و صفحه نمایش برای سرنشینان عقب است. تولید سریر در سال ۱۳۹۱ متوقف شد.[30][32][33][34]

سمند پردیس در سال ۱۳۸۳ رونمایی‌شد و قرار بود از سال ۱۳۸۵ تولید شود. در این خودرو قرار بود از سامانه تعلیق جدید، کلاچ الکترونیکی، مانیتور DVD، سامانه راهیابی و کروز کنترل استفاده‌شود.[35][36][37] این خودرو با وجود این‌که به تولید انبوه نرسید، اما طراحی و امکانات درنظرگرفته‌شده آن الهام‌بخش خودروهای سورن و دنا شد. طراحی پردیس به پروژه P2 انتقال یافت، که در نهایت به خودروی سمند سورن منجر شد.[38][39]

سمند زوبین اولین نسخه کوپه سمند، با ظاهری شبیه به سمند پردیس بود. توربوشارژ، موتور قوی‌تر و هندلینگ مناسب مواردی بود که برای این خودرو در نظر گرفته شده بود.[40][41]

دومین نسخه کوپه سمند با عنوان «سورن» رونمایی‌شد، اما هیچ‌گاه به تولید نرسید. بعدتر از نام سورن برای خودروی دیگری که در واقع نسخه توسعه‌یافته پردیس (پروژه P2) بود، استفاده‌شد.[40][41]

در سال ۱۳۸۹، ایران خودرو خبر از عرضه انبوه سمند دیزلی در سال ۱۳۹۰ داد.[42] سمند دیزلی در سال ۱۳۹۰ رونمایی شد و اعلام‌شد که تولید انبوه این خودرو تا سال ۱۳۹۲ به تعویق افتاده‌است. سمند دیزلی توسط شرکت تحقیقات موتور ایران خودرو (ایپکو) توسعه داده‌شده‌است و از موتوری با فناوری بوش آلمان بهره می‌برد.[43] تولید انبوه این خودرو در سال ۱۳۹۲ انجام نشد و در بهمن ۱۳۹۷ مدیر ایپکو وعده تولید انبوه این خودرو را به «فراهم‌سازی زیرساخت‌های لازم درکشور» منوط کرد.[44]

موتور سمند دیزلی به نام EFD از نظر آلایندگی دارای استاندارد یورو ۵ است. براساس تست‌های انجام‌شده، این خودروی توربودیزل دارای توان ۱۲۰ اسب‌بخاری و گشتاور ۲۵۶ نیوتن متری است. شتاب صفر تا صد کیلومتر بر ساعت آن با گیربکس عادی سمند ۱۰٫۴ و با گیربکس بهبودیافته ۹/۶ ثانیه است. همچنین مصرف گازوئیل ترکیبی آن، ۵/۴ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است.[45][46][47]

نام یک خودروی مفهومی طراحی شده در ایران خودرو بود که هیچگاه به تولید انبوه نرسید. این خودرو دو در و سقف آن به صورت کروکی بود.[41]

ایران خودرو به وسیله فیس‌لیفت سمند، نسخه‌های دیگری تولید کرده‌است که عبارتند از:

اولین فیس‌لیفت عمده سمند، سورن بود که در سال ۱۳۸۵رونمایی شد و از سال ۱۳۸۶ تولید می‌شود. سمند سورن از نظر فنی تفاوت چندانی با سمند LX ندارد و بیشتر طراحی چراغ‌های آن تغییر کرده‌است. همچنین تفاوت‌هایی در طراحی کابین دیده می‌شود. همچنین نسخه توربوشارژر سورن نیز از سال ۱۳۹۵ تولید و عرضه می‌گردد. سورن توربو دارای توان ۱۵۰ اسب بخار است.[21][48][49]

دومین فیس‌لیفت عمده سمند، دنا است. پروژه طراحی این خودرو در سال ۱۳۸۸ آغاز شد. در نهایت دنا در سال ۱۳۹۳ به بازار عرضه‌شد. این خودرو از لحاظ طراحی بیرونی و داخلی و همچنین امکانات خود با سمند LX تفاوت عمده دارد؛ با این‌حال دنا از موتور ملی بهره‌می‌برد و از نظر فنی با سمند LX تفاوت قابل توجهی ندارد.[21]