سلیمان بن عبدالملک
سلیمان پسر عبدالملک (۵۴–۹۹ هجری/۶۷۴–۷۱۷ میلادی) نوادهٔ مروان حکم از امویان بود که از (۷۱۵ تا ۷۱۷ میلادی / ۹۶ تا ۹۹ هجری) خلافت کرد.
| سلیمان بن عبدالملک | |
|---|---|
| امیر سلیمان | |
 | |
| سلطنت | ۹۶-۹۹ ه.ق ۷۱۵ – ۲۲ سپتامبر ۷۱۷ |
| پیشین | ولید بن عبدالملک |
| جانشین | عمر بن عبدالعزیز |
| زاده | ۵۴ ه.ق ۶۷۴ م |
| درگذشته | ۹۹ ه.ق ۲۲ سپتامبر ۷۱۷ |
| دودمان | امویان |
| پدر | عبدالملک مروان |
| مادر | ولیده بنت عباس |
سلیمان برادر کوچکتر خلیفهٔ پیشین ولید پسر عبدالملک بود؛ در دوران خلافت سلیمان، گرگان و طبرستان به دست فرماندار مشرق، یزید بن مهلب، گشوده شد و قسطنطنیه به محاصره افتاد. او در رمله در فلسطین ماند و هنگام رسیدن به خلافت به دمشق نرفت؛ سلیمان می‌خواست به مرز امپراتوری بیزانس نیز حمله کند که در سال ۹۹ هجری/۷۱۷ میلادی فوت کرد. او پیش از مرگ، خلافت را به عمر بن عبدالعزیز واگذاشت.
رمله در سال ۷۱۶م به فرمان او به‌عنوان پایتخت اداری فلسطین ساخته شد.[1]
منابع
- بعلبکی، منیر (۱۹۸۰). «al-Ramlah». دانشنامه المورد (به عربی). ۸. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۱۲۲.
- ثابت اسماعیل راوی (۱۹۶۵)، تاریخ العصر الاموی من الناحیة السیاسیة و الادرایة و الاجتماعیة، به کوشش مصعب محمد ابوبکر.، قاهره: المکتبة النهضه المصریه، ص. ۸۸
- رسول جعفریان (۱۳۷۸)، تاریخ اسلام از پیدایش تا ایران اسلامی، به کوشش مرتضی رحیمی.، قم: انتشارات حوزه علمیه، ص. ۸۸
- جرالد هاوتینگ (۱۳۸۷)، امویان: نخستین دودمان حکومت‌گر در اسلام (۶۶۱–۷۵۰م)، ترجمهٔ عیسی عبدی، به کوشش سعید ذوالفقاری.، تهران: امیرکبیر، ص. ۹۷
پیوند به بیرون
- «سلیمان بن عبدالملک». سایت تخصصی تاریخ اسلام. ۹ آبان ۱۳۸۸.
خلفا و امیران اُمَوی | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خلفای دمشق (۱۳۲ هـ - ۴۱ هـ) (۷۵۰ م – ۶۶۱ م) |  .svg.png.webp) | |||||
| امیران قُرطُبه (۳۱۶ هـ - ۱۳۸ هـ) (۹۲۹ م – ۷۵۶ م) | ||||||
| خلافت قرطبه (۴۲۲ هـ - ۳۱۶ هـ) (۱۰۳۱ م – ۹۲۹ م) |
| |||||
نامهای درون کروشه، غاصبان خلافت و از دودمان حَمودی هستند. | ||||||
| فرزندان سرشناس | 
| |
|---|---|---|
| مخالفان سرشناس | ||
| جستارهای وابسته | ||
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.