سلطان‌علی اوبهی
حافظ سلطان علی اوبهی از دانشمندان و حافظان و خوشنویسان و سادات اواخر سدهٔ نهم هجری بود. همچنین او از مریدان خواجه عبید الله احرا به‌شمار می رفت و در خانقاه وی در بخارا در سن ۱۰۹ سالگی در گذشت.[1] اوبهی منسوب به «اوبه » از اعمال هرات است.[2] از این رو او را سلطان علی اوبهی هروی نیز نامیده‌اند.
از طرفی اوبهی را از دانشوران، سرایندگان، خوشنویسان و خوانندگان سرشناس سده دهم در دستگاه امیر علیشیر نوایی، وزیر دانشمند سلطان حسین بایقرا ذکر کرده‌اند.[3]
در «مجالس النفائس» در باره او آمده: او از مردم متعین خراسان بود مردی پاکیزه روزگار و صحبت دیده و خوش طبع بود، و خطوط را نیک نویسد اما در لباس و عقد دستار بسیار تکلف میکند.[4]
در تصوف شاگرد خواجه ناصر الدین عیید الله بن محمود بن شهاب الدین سمرقندی مشهور به عبید الله احرا بود.[1]
آثار
«تحفةالاحباب » در لغت فارسی و «زبدةالتواریخ ». فرهنگ نورالدین تحفةالاحباب را در ضمن مدارک خود شمرده است . در «مجالس المؤمنین» ذکر او آمده و از زبده ٔ او نقل کند.[2]
این شعر از اوست:[5]
| بیستون را گر کند سیل فنا بنیاد سست | کی تواند نقش شیرین از دل فرهاد شست؟ |
جستارهای وابسته
پانویس
- بنیاد ایران شناسی
- الذریعه ج ۳ ص ۴۱۰
- علی اشرف صادقی
- لغت‌نامه دهخدا
- ترجمهٔ مجالس النفائس ص ۱۴۴
منابع
- دهخدا، علی اکبر.لغت‌نامه. ذیل حافظ اوبهی
- پایگاه اطلاع رسانی بنیاد ایران‌شناسی - عبید الله احرا
- آیا فرهنگ تحفةالاحباب از حافظ اوبهی است؟ علی اشرف صادقی
| خطها |
|  | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| خوشنویسان | ||||||
| جستارهای وابسته | ||||||
مقالههای خوشنویسی اسلامی | ||||||