زینبیه (اصفهان)

زینیه (نام قدیم :ارزنان) از محله بخش قهاب اصفهان است؛ که از شمال به روستای حبیب آباد از شرق به محله هفتون و از جنوب به طوقچی (قدس) و از غرب به محله باطون (بعثت) منتهی می‌شود. همچنین زینبیه دارای مردمی با گویش‌های مختلف (بختیاری، ترک، عرب، کرد) می‌باشد که اکثراً از مناطق فریدن و خوزستان به این منطقه مهاجرت کرده‌اند. ابن فقیه همدانی در کتاب «البلدان» از آن بعنوان یکی از بخش‌های اصفهانی نام برده‌است. یاقوت حموی در «معجم‌البدان» در حرف الف می‌نویسد: «ارزنان بالفتح ثم السکون و ضم‌الزای و نون و الف و نون اخی من قری اصبهان». (۲)

فیروزآبادی در قاموس می‌نویسد: «ارزنان قریهٌ باصبهان»(۳)

از مشاهیر ارزنان در قرن چهارم و پنجم هجری به این دو نفر اشاره شده‌است:

۱- «حسین بن احمدبن محمد ارزنانی ابوالقاسم» معلم اعمی متوفی به سال ۴۳۵هـ. ق(۱)

۲- «ابوجعفر محمدبن عبدالرحمن بن زیاد حافظ ثبت» متوفی به سال ۳۱۷ یا ۳۲۲.(۲)

وی در شهرهای مختلف از مشایخ محدّثین اخذ حدیث نموده و جمعی دیگر از محدّثین اصفهان و غیره از او روایت می‌کنند که از آن جمله‌است: حافظ ابوالشیخ ابن حیّان اصفهانی (ص۲۶۹، جلد دوم، ذکر اخبار اصبهان).

نویسنده رساله‌ای دربارهٔ علیا مکرمه زینب دختر گرامی موسی بن جعفر علیهماالسلام و سیر تاریخی قدیم ارزینان و منسوبین بدان جا وضع کنونی آن تألیف کرده‌است که امید است قریباً از چاپ خارج شود.