زنان در اسرائیل

زنان در اسرائیل به زنانی اشاره دارد که در کشور اسرائیل زاده شده‌اند یا در این کشور زندگی می‌کنند. بر اساس منشور استقلال اسرائیل، این کشور برابری کامل حقوق اجتماعی و سیاسی را برای همهٔ ساکنانش بدون توجه به دین، نژاد و جنسیت تضمین می‌کند. در سال ۲۰۱۷، اسرائیل هشتمین کشور امن جهان برای زنان بوده‌است. این کشور در رتبه بیست و چهارم کشورها بر اساس میزان اشتغال زنان در پُست‌های اجرایی قرار دارد. همچنین قانون اسرائیل تبعیض بر اساس جنسیت در اشتغال و دستمزد را ممنوع می‌کند و امکان ارائهٔ دادخواهی سنخی در آن پیشبینی شده‌است.[1][2][3]

زنان در اسرائیل
شاخص نابرابری جنسیتی
ارزش۰٫۱۴۴ (۲۰۱۲)
رُتبه۲۵ام
مرگ مادر (در هر ۱۰۰٬۰۰۰)۷ (۲۰۰۸)
سهم زنان در دولت‌ها۲۹٫۱۷٪ (۲۰۱۹)
زنان بالای ۲۵ سال با آموزش متوسطه۸۲٫۷٪ (۲۰۱۰)
زنان کارمند و شاغل۶۴٫۲٪, employment rate, ۲۰۱۴, OECD
گزارش جهانی فاصله جنسیتی
ارزش۰٫۷۲۲ (۲۰۱۸)
رُتبه۴۶ام از مجموعِ ۱۴۴

یک بررسی از IMD که در سال ۲۰۱۲ منتشر شد، اسرائیل را در رتبهٔ یازدهم از ۵۹ کشور توسعه یافته، برای میزان مشارکت زنان در محل کار قرار داد.[4] دولت این کشور نیز برای بهبود وضعیت زنان در محل کار و جامعه برنامه‌های بسیاری را تصویب کرده‌است.

زنان در سیاست

از زمان پیدایش منشور استقلال اسرائیل، زنان کمی در حکومت اسرائیل و خدمت کرده‌اند و در قیاس با دولت‌های غربی، مشارکت زنان در دولت اسرائیل بسیار کم است.

زنان در ارتش

زنان ارتش اسرائیل در سال ۱۹۵۰

اسرائیل یکی از اندک کشورهایی است که خدمت سربازی اجباری برای زنان دارد.[5][6][7] از بسیار قبل‌تر و از سال ۱۹۴۸ زنان در نیروی زمینی، هوایی و دریایی کشور خدمت می‌کردند.[8][9] خدمت زنان اسرائیلی در ارتش شامل پست‌های پایین نبوده و گاهی زنان به پست‌های مهم کشوری رسیده‌اند.[10] برای مثال در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۱، اورنا باربیوا به اولین ژنرال زن در ارتش تبدیل شد.[11][12]

جنایات علیه زنان

هرگونه تجاوز جنسی، از جمله تجاوز جنسی زناشویی، به عنوان یک جنایت در اسرائیل شناخته شده‌است و امکان مجازات آن تا ۱۶ سال زندان وجود دارد. دیوان عالی اسرائیل تأیید کرد که تجاوز جنسی زناشویی بنابر قانون مصوب سال ۱۹۸۰، جرم محسوب می‌شود.[13][14] بر اساس قانون کشور، در صورت تجاوز به بستگان، قانون مجازات سنگین‌تری برای مجرم وجود دارد.[1]

سلامت زنان

از سال ۲۰۰۸ میزان مرگ مادران در اسرائیل ۷ در هر ۱۰۰۰۰۰ تولد بوده‌است که یکی از پایین‌ترین‌ها در جهان است. زنان و مردان کشور هم دسترسی برابری به خدمات تشخیصی و درمان بیماری‌های مقاربتی داشته‌اند.[1]

منابع

  1. 2010 Human Rights Report: Israel and the occupied territories. U.S. Department of state. This article incorporates public domain material from this source.
  2. Lior, Gad (7 March 2012). "Israel ranks 24th in number of women executives". Ynetnews. Retrieved 9 March 2012.
  3. Australia, Chris Pash, Business Insider. "The 10 safest countries in the world for women". Business Insider. Retrieved 2019-03-23.
  4. Lior, Gad (7 March 2012). "Israel ranks 24th in number of women executives". Ynetnews. Retrieved 9 March 2012.
  5. "The World Factbook". Cia.gov. Retrieved 2015-11-21.
  6. "Statistics: Women's Service in the IDF for 2010, 25 Aug 2010". Israel Defense Forces. 25 August 2010. Retrieved 22 March 2011.
  7. Lauren Gelfond Feldinger (September 21, 2008). "Skirting history". The Jerusalem Post. Retrieved 2011-03-22.
  8. "Women in the IDF". Israel Defense Forces. 7 March 2011. Archived from the original on 11 March 2011. Retrieved 22 March 2011.
  9. "60 Years of Women's Service in the IDF". Israel Defense Forces. Retrieved 22 March 2011.
  10. "Statistics: Women's Service in the IDF for 2010, 25 Aug 2010". Israel Defense Forces. 25 August 2010. Retrieved 22 March 2011.
  11. Greenberg, Hanan (26 May 2011). "IDF names first female major general". Yediot Ahronot.
  12. "Israeli Army Celebrates First Female Major General". IDF Spokesperson's Blog. IDF Spokesperson. 23 June 2011. Retrieved 4 July 2011.
  13. Geis, Gilbert (1977). "Rape-in-marriage: Law and law reform in England, the United States, and Sweden". Adelaide Law Review. 6: 284.
  14. David Kauzlarich, Introduction to Criminology, 2008, p. 79.

پیوند به بیرون

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Women of Israel در ویکی‌انبار 

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.