زبان‌های آستوری-لئونی

زبان‌های آستوری-لئونی شاخه‌ای از زبان‌های رومی رایج در شبه جزیره ایبری هستند که از دسته زبان‌های ایبریایی-رومی بشمار رفته و در حدود سیصد الی چهارصد و پنجاه هزار تن گویشور در کشورهای اسپانیا و پرتغال دارند. تا سال ۱۹۰۶ این زبان‌های شاخه ای از زبان اسپانیایی محسوب می‌شدند اما در آن سال رامون منندز پیدال نشان داد که این زبان‌ها به زبان لاتین بازمی‌گردند. زبان‌های آستوری لئونی شامل زبان می‌راندی، زبان آستوریایی و زبان لئونی می‌شوند. زبان می‌راندی در پرتغال به عنوان یکی از زبان‌های رسمی شناخته شده‌است.

آستوری-لئونی
Asturllionés
پراکنش:اسپانیا (آستوریاس، شمال غرب کاستیا و لئون) و مناطق مرزی در شمال شرق پرتغال
تبار:هندواروپایی
زیرگروه‌ها:
گلاتولوگastu1244  (Asturo-Leonese)[1]
extr1243  (Extremaduran)[2]
مناطق آستوری-لئونی‌زبان

جستارهای وابسته

منابع

  1. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Asturo-Leonese". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Extremaduran". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.