زاغ نوک‌زرد

زاغ نوک‌زرد دارای دو زیرگونه موجود است:

• P. g. graculus در اروپا، آفریقای شمالی،ترکیه و شمال ایران
• P. g. digitatus بزرگتر از نژاد اول است و دارای پاهای قوی‌تر می‌باشد. این گونه به‌طور عمده در هیمالیا یافت می‌شود.

زاغ بال‌سفید استرالیا Corcorax melanorhamphos، با وجود شکل نوک خود و پرهای زینتی سفید و مشکی، تنها زاغی است که دورتر از سایر گونه‌های زاغ زندگی می‌کند.

زاغ‌های نوک‌زرد آلپ بالغ پرهای زینتی سفید و مشکی، یک نوک زرد کوتاه، عنبیه قهوه‌ای تیره، و پاهای قرمز دارند. کمی کوچک‌تر از زاغ نوک‌قرمز ۳۹-۳۷ سانتیمتر(۱۴٫۶-۱۵٫۳ اینچ) طول به همراه ۱۲-۱۴ سانتیمتر(۴٫۷-۵٫۵ اینچ) دم و ۷۵-۸۵ سانتیمتر(۴۰-۳۳ اینچ) طول بال‌های آنهاست، اما دم کوتاه‌تر و بال‌های بلندتر نسبت به بستگان خویش دارد. جنس نر و ماده در ظاهر یکسان هستند اگرچه نر به‌طور متوسط کمی از ماده بزرگتر است. زاغ نابالغ نسبت به زاغ بالغ تفاوت‌هایی از قبیل نوک زردرنگ مبهم و پاهای قهوه‌ای دارا می‌باشد. زاغ نوک‌زرد بعید است با هر گونه دیگر اشتباه شود، اگرچه زاغ نوک‌زرد و نوک‌سرخ شبیه به هم هستند اما زاغ نوک‌زرد کوچک‌تر است و دارای پرهای زینتی خاکستری می‌باشد، و زاغ نوک‌قرمز دارای نوک قرمز و بلند می‌باشد.

زیرگونه P. g. digitatus به‌طور متوسط کمی بزرگتر از گونه نوع اول، با وزن ۱۹۱-۲۴۴ گرم(۶٫۸-۸٫۷ اونس) در برابر ۱۸۸-۲۵۲ گرم(۶٫۷-۹ اونس)و پاهای قوی‌تر است. این است که مطابق با اصل برگمان، که پیش‌بینی می‌کند که حیوانات بزرگ‌جثه‌تر باید در ارتفاعات بالاتر یا در مناطق سردتر و خشک‌تر زندگی کنند احتمال زندگی آنان در این نوع مناطق بیشتر است. پرواز زاغ نوک‌زرد سریع و آکروباتیک با ضربه شدید بال‌های آن است. و در پرواز نسبت به زاغ نوک‌قرمز تمییز می‌یابد.

• 
  زغن آلپ در حال پرواز، سوئیس
• 
• 
• 

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Alpine Chough». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۱.