رکورد سرعت زمینی

رکورد سرعت زمینی (انگلیسی: Land speed record‎) یا رکورد سرعت مطلق زمینی (انگلیسی: Absolute land speed record‎) اشاره به بالاتری سرعتی است که توسط یک شخص با استفاده از یک وسیلهٔ نقلیه بر روی خشکی بدست آمده‌است. هیئت حاکم واحدی برای تعیین آئین‌نامه یا اعتبارسنجی این رکوردها وجود ندارد؛ اما عملاً قوانین شروع پرواز ردهٔ C (وسایل نقلیهٔ ویژه) در این زمینه مورد استفاده قرار می‌گیرند و رویدادها توسط سازمان‌های منطقه‌ای یا کشوری و تحت نظارت فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی اداره می‌شوند.[1] رکورد سرعت زمینی (LSR) با تعریف میانگین دو رکورد سرعت کسب شده در مسیری با طول معین (که هر یک از آن‌ها معمولاً با عنوان «گذر» یاد می‌شود) شناخته می‌شود.[2] برای رسمیت یافتن رکورد جدید، باید دو گذر در جهت مخالف یکدیگر و در بازهٔ یک ساعت انجام گیرد و رکورد جدید نیز باید نسبت به رکورد پیشین حداقل یک درصد سریع‌تر باشد.[3]

تراست اس‌اس‌سی، رانده شده توسط اندی گرین، خلبان نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا، با ثبت سرعت ۱٬۲۲۳ کیلومتر بر ساعت (۷۶۰ مایل بر ساعت) در ۱۵ اکتبر ۱۹۹۷، دارای رکورد کنونی سرعت زمینی است.

تاریخچه
رالف دپالما در خودروی پاکارد '۹۰۵' اسپشیال خود در دیتونا بیچ در سال ۱۹۱۹

اولین قانون‌گذار رکورد سرعت زمینی باشگاه اتومبیل فرانسه بود که در حدود سال ۱۹۰۲ خود را به عنوان داور این رکوردگیری معرفی کرد.[4]

باشگاه‌های مختلف دارای قوانین و آئین‌نامه‌های متفاوتی بودند و تا پیش از سال ۱۹۲۴، در همهٔ موارد در به‌رسمیت شناختن یک رکورد اتفاق نظر نداشتند.[5] در سال ۱۹۲۴ انجمن بین‌المللی باشگاه‌های شناخته‌شدهٔ اتومبیل (AIACR) قوانین جدیدی را معرفی کرد: دو گذر در مسیر مخالف یکدیگر (برای خنثی کردن اثر باد) که به‌طور متوسط حداکثر ۳۰ دقیقه بین هر گذر فاصله باشد (این زمان بعداً اضافه شد). شیب متوسط سطح مسابقه بیشتر از یک درصد نباشد، دقت دستگاه زمان‌گیری بیش از ۰٫۰۱ ثانیه باشد، و خودروها نیز باید چرخ-محور باشند.[6] باشگاه‌های اتومبیل منطقه‌ای یا ملی (مانند AAA و SCTA)، برای اطمینان از تأیید رکورد، باید عضو AIACR می‌بودند. انجمن AIACR بعداً و در سال ۱۹۴۷ به فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی تبدیل شد. جنجال‌ها در سال ۱۹۶۳ بالا گرفت: خودروی اسپیریت آو امریکاکه یک خودروی سه چرخ بود، (از آنجا که سازمان FIA رکورد را غیر رسمی دانست، فدراسیون بین‌المللی موتورسواری این رکورد را به عنوان یک رکورد ثبت‌شده توسط یک موتورسیکلت سه‌چرخ تصدیق کرد) و چرخ-محور نبود، به رسمیت شناخته نشد، از این رو فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی یک کلاس چرخ-محور ویژه را معرفی کرد.[7] از آن زمان تاکنون هیچ‌یک از دارندگان رکورد مطلق سرعت زمینی چرخ-محور نبوده‌اند.

رکورد سرعت زمینی زنان
دوروتی لویت، در یک خودروی ناپیه ۲۶اچ‌پی، در بروکلندز، انگلستان، سال ۱۹۰۸

در سال ۱۹۰۶ دوروتی لویت با ثبت سرعت ۹۱ مایل بر ساعت (۱۴۶٫۴۵ کیلومتر بر ساعت) رکورد سرعت زمینی زنان برای مسافت یک کیلومتری را شکست و لقب «سریع‌ترین دختر روی زمین» را دریافت کرد. او در یک آزمایش سرعت در بلکپول، سوار بر یک خودروی شش سیلندر ناپیه، که نمونهٔ توسعه یافتهٔ مدل کی۵ با قدرت ۱۰۰ اسب بخار (۷۵ کیلووات) بود، این رکورد را ثبت کرد.[8][9][10]

در حالی که نگهداری رکوردها چندان گسترده نبود، یک گزارش در سال ۱۹۷۴ تأیید کرد که متعاقباً یک رکورد جدید توسط لی بریدلاو، همسر رانندهٔ رکورددار، کریگ بریدلاو به ثبت رسیده‌است. لی بریدلاو در سال ۱۹۶۵ با خودروی اسپیریت آو امریکا - سونیک ۱ همسرش، رکورد ۳۰۸٫۵۰۶ مایل بر ساعت (۴۹۶٫۴۹۲ کیلومتر بر ساعت) را به نام خود ثبت کرد.[11] طبق گفتهٔ نویسنده ریچل کوشنر، کریگ بریدلاو با همسرش، لی صحبت کرده‌بود تا جهت اشغال کردن دریاچهٔ نمک و جلوگیری از اقدام یکی از رقیبانش برای ثبت رکورد جدید، خودروی او را بیرون برده و اقدام به رکوردگیری کند.[12]

رکورد مطلق کنونی زنان توسط کیتی اونیل در سال ۱۹۷۶ با خودروی سه چرخ اس‌ام‌آی موتیویتور مجهز به موتور جت در بیابان آلورد ثبت شده‌است.[13] اونیل، که بواسطهٔ قراردادی که با حامی مالی خود داشت تنها مجاز به استفاده از ۶۰ درصد نیروی خودروی خود بود، موفق شد به سرعت ۵۱۲٫۷۱۰ مایل بر ساعت (۸۲۵٫۱۲۷ کیلومتر بر ساعت) دست یابد.[14][15]

در ۹ اکتبر ۲۰۱۳ جسی کامبز با یک خودروی متعلق به پروژهٔ ایگل آمریکای شمالی در بیابان آلورد با ثبت رسمی سرعت ۳۹۸٫۹۵۴ مایل بر ساعت (۶۴۲٫۰۵۴ کیلومتر بر ساعت) رکورد خودروهای چهار چرخ زنان را شکست و رکورد ۴۸ سالهٔ بریدلاو را پشت سر گذاشت.[16] کامبز در ۲۷ اوت ۲۰۱۹ در حال تلاش برای شکستن رکورد زمینی خودروهای چهار چرخ کشته شد.[17]

رکوردها

۱۸۹۸–۱۹۶۴ (چرخ-محور)
تاریخ مکان راننده وسیله نقلیه توان سرعت پس از
یک کیلومتر		 سرعت پس از
یک مایل		 تفسیرها
مایل/ساعتکیلومتر/ساعتمایل/ساعتکیلومتر/ساعت
۱۸ دسامبر ۱۸۹۸ اچرس، فرانسه گستون دو شاسلو-لوباژانتو داک[18]برقی ۳۹٫۲۴۶۳٫۱۵[19]
۱۷ ژانویه ۱۸۹۹ اچرس، فرانسه کامیل جاناتزی[18]جی‌سی‌ای داگ‌کارتبرقی ۴۱٫۴۲۶۶٫۶۶[19]
۱۷ ژانویه ۱۸۹۹ اچرس، فرانسه گستون دو شاسلو-لوباژانتو داکبرقی ۴۳٫۹۳۷۰٫۳۱[19]
۲۷ ژانویه ۱۸۹۹ اچرس، فرانسه کامیل جاناتزیجی‌سی‌ای داگ‌کارتبرقی ۴۹٫۹۳۸۰٫۳۵[19]
۴ مارس ۱۸۹۹ اچرس، فرانسه گستون دو شاسلو-لوباژانتو داک پروفیلهبرقی ۵۷٫۶۵۹۲٫۷۸[19]
۲۹ آوریل ۱۸۹۹ اچرس، فرانسه کامیل جاناتزیکیتا شماره ۲۵ لا جمایس کونتنتهبرقی ۶۵٫۷۹۱۰۵٫۸۸اولین خودروی مسابقه‌ای سرعتی زمینی ساخته شده با هدف مشخص.[20] اولین رکورد بالاتر از سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت (۶۲ مایل بر ساعت)[19]
۱۳ آوریل ۱۹۰۲ نیس، فرانسه لیون سرپلهگاردنر-سرپله
اوف دو پاکس (تخم‌مرغ عید پاک)		بخار[4] ۷۵٫۰۶۱۲۰٫۸۰
۵ اوت ۱۹۰۲ ابلیس، فرانسه ویلیام کیسام وندربیلتمورس زد پاریس-ویندرون‌سوز ۷۶٫۰۳۱۲۲٫۴۳۸اولین رکورد با استفاده از موتور درون‌سوز[4]
۵ نوامبر ۱۹۰۲ دوردان، فرانسه هنری فورنیرمورس زد پاریس-ویندرون‌سوز
۴-سیلندر، ۹٫۲ لیتر، ۶۰ اسب بخار		 ۷۶٫۵۹۱۲۳٫۲۵[21]
۱۷ نوامبر ۱۹۰۲ دوردان، فرانسه ماریس اوگیرسمورس زد پاریس-ویندرون‌سوز ۷۷٫۱۳۱۲۴٫۱۳[19]
۱۷ ژوئیه ۱۹۰۳ اوستنده، بلژیک آرتور دوریگوبرون بریلیه پاریس-مادریددرون‌سوز ۸۳٫۴۶۱۳۲٫۳۲[19]
۵ نوامبر ۱۹۰۳ دوردان، فرانسه آرتور دوریگوبرون بریلیه پاریس-مادریددرون‌سوز ۸۴٫۷۳۱۳۶٫۳۵[21]
۱۲ ژانویه ۱۹۰۴ نیوبالتیمور، ایالات متحده هنری فورد فورد ۹۹۹ مسابقه‌ای درون‌سوز ۸۴٫۷۳ ۱۳۶٫۳۵ ۹۱٫۳۷ ۱۴۷٫۰۵ [22]
۳۱ مارس ۱۹۰۴ نیس، فرانسه لوییس ریگولیگوبرون بریلیه پاریس-مادریددرون‌سوز۹۴٫۷۸۱۵۲٫۵۳[19]
۲۵ مه ۱۹۰۴ اوستنده، بلژیک پیر دو کاترسمرسدس سیمپلکس ۹۰درون‌سوز۹۷٫۲۵۱۵۶٫۵۰[19]
۲۱ ژوئیه ۱۹۰۴[21] اوستنده، بلژیک لوییس ریگولیگوبرون-بریلیه گوردون بنتدرون‌سوز۱۰۳٫۵۶۱۶۶٫۶۶اولین رکورد بالاتر از ۱۰۰ مایل بر ساعت (۱۶۱ کیلومتر بر ساعت)[19]
۱۳ نوامبر ۱۹۰۴ اوستنده، بلژیک پل باراسداراک گوردون بنتدرون‌سوز۱۰۴٫۵۳۱۶۸٫۲۲[19]
۳۰ دسامبر ۱۹۰۵ آرل، فرانسه ویکتور همریداراک اسپشیالدرون‌سوز۱۰۹٫۵۹۱۷۶٫۳۷[19]
۲۶ ژانویه ۱۹۰۶ دیتونا بیچ، ایالات متحده فرد ماریوتاستنلی راکت[6]بخار ۱۲۷٫۶۶۲۰۵٫۴۴ Fولین رکورد بالاتر از ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت (۱۲۴ مایل بر ساعت). نخستین سرعت بیشتر از رکورد سرعت ریلی در زمان خود. نگهدارندهٔ رکورد سرعت برای خودروهای مجهز به موتور بخار تا سال ۲۰۰۹.[23]
۶ نوامبر ۱۹۰۹ بروکلندز، بریتانیا ویکتور همریبنز شماره ۱
۲۰۰ اسب بخار (۱۵۰ کیلووات)		درون‌سوز:
۲۱٫۵ لیتر (۱٬۳۱۰ اینچ مکعب) ۴-خطی بنز		۱۲۵٫۹۴۲۰۲٫۶۸۱۱۵٫۹۳۱۸۶٫۵۷اولین گذر با استفاده از زمانبندی الکترونیکی[6]
۲۴ ژوئن ۱۹۱۴ بروکلندز، بریتانیا لیدستون هورنستدبنز شماره ۳
۲۰۰ اسب بخار (۱۵۰ کیلووات)		درون‌سوز:
۲۱٫۵ لیتر (۱٬۳۱۰ اینچ مکعب) ۴-خطی بنز		 —۱۲۴٫۰۹۱۹۹٫۷۰ اولین رکورد دو مسیره، ثبت شده در بروکلندز تحت قوانین جدید انجمن بین‌المللی باشگاه‌های شناخته‌شدهٔ اتومبیل (AIACR) برای رموردهای دو مسیره[6]
۱۷ مه ۱۹۲۲ بروکلندز، بریتانیا کنلم لی گینسسان‌بیم ۳۵۰ اچ‌پیوی۱۲، میل‌سوپاپ بالاسری تک، ۱۸٫۳ لیتری،
۳۵۰ اسب بخار		۱۳۳٫۷۵۲۱۵٫۲۵سومین و آخرین باری که رکورد در بروکلندز به ثبت رسید.[21]
۶ ژوئیه ۱۹۲۴ آرپاژون، فرانسه رنه توماسدلاژدرون‌سوز، وی۱۲، میل‌سوپاپ بالاسری، ۱۰٫۶ لیتر،
۲۸۰ اسب بخار		۱۴۳٫۳۱۲۳۰٫۶۳۴[21]
۱۲ ژوئیه ۱۹۲۴ آرپاژون، فرانسه ارنست الدریجفیات مفیستوفلهدرون‌سوز:
۲۱٫۷ لیتر (۱٬۳۲۰ اینچ مکعب) ۶-خطی فیات ای. ۱۲ آئرو		 —۱۴۵٫۸۹۲۳۴٫۹۸ سریع‌ترین رکورد سرعت زمینی تاریخ که در یک جادهٔ عمومی به ثبت رسیده‌است.[6]
۲۵ سپتامبر ۱۹۲۴ پندین، بریتانیا مالکوم کمپبلسان‌بیم ۳۵۰اچ‌پیدرون‌سوز:
۱۸٫۳ لیتر (۱٬۱۲۰ اینچ مکعب) وی۱۲ سان‌بیم آئرو		 —۱۴۶٫۱۶۲۳۵٫۲۲ نخستین رکورد سرعت زمینی ثبت‌شده توسط مالکوم کمپبل[24]
۲۱ ژوئیه ۱۹۲۵ پندین، بریتانیا مالکوم کمپبلسان‌بیم ۳۵۰اچ‌پیدرون‌سوز:
۱۸٫۳ لیتر (۱٬۱۲۰ اینچ مکعب) وی۱۲ سان‌بیم آئرو		 —۱۵۰٫۸۷۲۴۲٫۸ نخستین شخصی که توانست با سرعت بیش از ۱۵۰ مایل بر ساعت (۲۴۱ کیلومتر بر ساعت) حرکت کند.[24]
۱۶ مارس ۱۹۲۶ اینسدل بیچ در ساوت‌پورت، بریتانیا هنری سگریولیدی‌برددرون‌سوز: یک موتور ۴ لیتری سان‌بیم تایگر۱۵۲٫۳۳۲۴۵٫۱۵
۲۸ آوریل ۱۹۲۶ پندین، بریتانیا پری توماسببزدرون‌سوز:
۲۷ لیتر (۱٬۶۰۰ اینچ مکعب) وی۱۲ لیبرتی ال-۱۲ آئرو		 —۱۷۰۲۷۳٫۶
۴ فوریه ۱۹۲۷ پندین، بریتانیا مالکوم کمپبلناپیه-کمپبل بلو برددرون‌سوز:
۲۲٫۳ لیتر (۱٬۳۶۰ اینچ مکعب) دبلیو۱۲ ناپیه لاین آئرو		 —۱۷۴٫۸۸۲۸۱٫۴۴[24]
۲۹ مارس ۱۹۲۷ دیتونا بیچ، ایالات متحده هنری سگریومیستری
(همچنین شناخته‌شده با نام "سان‌بیم ۱۰۰۰ اچ‌پی") 		درون‌سوز:
۲ × ۲۲٫۴ لیتر (۱٬۳۷۰ اینچ مکعب) وی۱۲ سان‌بیم ماتابل آئرو		۲۰۳٫۷۹۳۲۷٫۹۷اولین خودرویی که موفق شد به سرعتی بیش از ۲۰۰ مایل بر ساعت (۳۲۰ کیلومتر بر ساعت) دست یابد[25]
۱۹ فوریه ۱۹۲۸ دیتونا بیچ، ایالات متحده مالکوم کمپبلناپیه-کمپبل بلو برددرون‌سوز:
۲۳٫۹ لیتر (۱٬۴۶۰ اینچ مکعب) دبلیو۱۲ ناپیه لاین آئرو		۲۰۶٫۹۵۶۳۳۳٫۰۴۸[26]
۲۲ آوریل ۱۹۲۸ دیتونا بیچ، ایالات متحده ری کیچتریپلکس اسپشیالدرون‌سوز:
۳ × ۲۷ لیتر (۱٬۶۰۰ اینچ مکعب) وی۱۲ لیبرتی ال-۱۲ آئرو		۲۰۷٫۵۵۲۳۳۴٫۰۰۷[27]
۱۱ مارس ۱۹۲۹ دیتونا بیچ، ایالات متحده هنری سگریوگلدن ارودرون‌سوز:
۲۳٫۹ لیتر (۱٬۴۶۰ اینچ مکعب) دبلیو۱۲ ناپیه لاین آئرو		۲۳۱٫۴۴۶۳۷۲٫۴۵۹سگریو بخاطر این تلاشش درجهٔ شوالیه دریافت کرد.[28]
۵ فوریه ۱۹۳۱ دیتونا بیچ، ایالات متحده مالکوم کمپبلکمپبل-ناپیه-ریلتون بلو برددرون‌سوز:
۲۳٫۹ لیتر (۱٬۴۶۰ اینچ مکعب) دبلیو۱۲ ناپیه لاین سوپرشارژ آئرو		۲۴۶٫۰۹۳۹۶٫۰۲۵کمپبل برای این تلاشش درجهٔ شوالیه دریافت کرد.[28]
۲۴ فوریه ۱۹۳۲ دیتونا بیچ، ایالات متحده مالکوم کمپبلکمپبل-ناپیه-ریلتون بلو برددرون‌سوز:
۲۳٫۹ لیتر (۱٬۴۶۰ اینچ مکعب) دبلیو۱۲ ناپیه لاین سوپرشارژ آئرو		۲۵۳٫۹۷۴۰۸٫۷۳نخستین عبور از سرعت ۲۵۰ مایل بر ساعت (۴۰۰ کیلومتر بر ساعت).[24]
۲۲ فوریه ۱۹۳۳ دیتونا بیچ، ایالات متحده مالکوم کمپبلکمپبل-ریلتون بلو برددرون‌سوز:
۳۶٫۷ لیتر (۲٬۲۴۰ اینچ مکعب) وی۱۲ رولز-رویس آر سوپرشارژ آئرو		۲۷۲٫۴۶۴۳۸٫۴۸[24]
۷ مارس ۱۹۳۵ دیتونا بیچ، ایالات متحده مالکوم کمپبلکمپبل-ریلتون بلو برددرون‌سوز:
۳۶٫۷ لیتر (۲٬۲۴۰ اینچ مکعب) وی۱۲ رولز-رویس آر سوپرشارژ آئرو		۲۷۶٫۸۱۶۴۴۵٫۴۷۲[28]
۳ سپتامبر ۱۹۳۵ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده مالکوم کمپبلکمپبل-ریلتون بلو برددرون‌سوز:
۳۶٫۷ لیتر (۲٬۲۴۰ اینچ مکعب) وی۱۲ رولز-رویس آر سوپرشارژ آئرو		۳۰۱٫۱۲۹۴۸۴٫۵۹۸اولین عبور از سرعت ۳۰۰ مایل بر ساعت (۴۸۰ کیلومتر بر ساعت)، اولین رکورد مطلق ثبت شده در دریاچه نمک بونویل.[28]
۱۹ نوامبر ۱۹۳۷ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده جورج ایستونتاندربولتدرون‌سوز:
۲ × ۳۶٫۷ لیتر (۲٬۲۴۰ اینچ مکعب) وی۱۲ رولز-رویس آر سوپرشارژ آئرو		۳۱۱٫۴۲۵۰۱٫۱۶[28]
۲۷ اوت ۱۹۳۸ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده جورج ایستونتاندربولتدرون‌سوز:
۲ × ۳۶٫۷ لیتر (۲٬۲۴۰ اینچ مکعب) وی۱۲ رولز-رویس آر سوپرشارژ آئرو		۳۴۵٫۴۹[28]۵۵۶٫۰۱۲
۱۵ سپتامبر ۱۹۳۸ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده جان کابریلتوندرون‌سوز:
۲ × ۲۳٫۹ لیتر (۱٬۴۶۰ اینچ مکعب) دبلیو۱۲ ناپیه لاین سوپرشارژ آئرو		۳۵۰٫۲۵۶۳٫۵۶۶[28]
۱۶ سپتامبر ۱۹۳۸ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده جورج ایستونتاندربولتدرون‌سوز:
۲ × ۳۶٫۷ لیتر (۲٬۲۴۰ اینچ مکعب) وی۱۲ رولز-رویس آر سوپرشارژ آئرو		۳۵۷٫۵۵۷۵٫۳۱۴[28]
۲۳ اوت ۱۹۳۹ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده جان کابریلتون اسپشیالدرون‌سوز:
2 x ۲۳٫۹ لیتر (۱٬۴۶۰ اینچ مکعب) دبلیو۱۲ ناپیه لاین سوپرشارژ آئرو		۳۶۹٫۷۴[28]۵۹۵٫۰۴۳۶۷٫۹۱۵۹۲٫۰۹۱
۱۶ سپتامبر ۱۹۴۷ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده جان کابریلتون موبیل اسپشیالدرون‌سوز:
2 x ۲۳٫۹ لیتر (۱٬۴۶۰ اینچ مکعب) دبلیو۱۲ ناپیه لاین سوپرشارژ آئرو		۳۹۴٫۱۹۶[6]۶۳۴٫۳۹۷۳۹۴٫۱۹۶۳۴٫۳۹اولین تک گذر با سرعت بیش از ۴۰۰ مایل بر ساعت (۴۰۲ مایل بر ساعت)
۱۷ ژوئیه ۱۹۶۴ دریاچه ایر، استرالیا دونالد کمپبل بلوبرد سی‌ان۷ توربوشفت: ۱ ×توربین گازی بریستول پروتوس با توان ۴٬۰۰۰ اسب بخار (۳٬۰۰۰ کیلووات) ۴۰۳٫۱۰[29][30] ۶۴۸٫۷۳ آخرین رکورد مطلق ثبت‌شده بوسیلهٔ یک خودروی چرخ-محور که توسط رکورد اسپیریت آو امریکا جایگزین شد. (پایین را ببینید)

۱۹۶۳−اکنون (نیروی محرکه جت یا راکت)

رکورد کریگ بریدلاو با سرعت ۴۰۷٫۴۴۷ مایل بر ساعت (۶۵۵٫۷۲۲ کیلومتر بر ساعت)،[7][31] که با خودروی اسپیریت آو امریکا در سال ۱۹۶۳ به ثبت رساند، در ابتدا به‌عنوان رکورد غیررسمی در نظر گرفته می‌شد. این خودرو در دو زمینه با قوانین فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی مغایرت داشت: اول این که این خودرو تنها سه چرخ داشت، و دوم این که از آنجا که توان تولید شده توسط موتور جت آن به محورهای خودرو منتقل نمی‌شد، در نتیجه چرخ-محور محسوب نمی‌شد. کمی بعد، فدراسیون بین‌المللی موتورسواری رده‌ای برای خودروهای غیر-چرخ-محور ایجاد کرد و رکورد اسپیریت آو امریکا را به رسمیت شناخت.[7] در ۲۷ ژوئیه ۱۹۶۴، خودروی بلوبرد سی‌ان۷ دونالد کمپبل در دریاچه ایر، استرالیا به سرعت ۴۰۳٫۱۰ مایل بر ساعت (۶۴۸٫۷۳ کیلومتر بر ساعت) دست یافت. این رکورد به رکورد سرعت زمینی رسمی فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی تبدیل شد؛ اگرچه دونابلد کمپبل از اینکه موفق به شکستن رکورد بریدلاو نشده‌بود، ناامید شده‌بود.[32] در اکتبر همان سال چندین خودروی جت چهار چرخ موفق شدند که از رکورد مربوط به سال ۱۹۶۳ عبور کنند، اما نتوانستند برای هیچ‌یک از رده‌بندی‌های فدراسیون بین‌المللی اتومبیل‌رانی یا موتورسواری مورد تأیید قرار گیرند.[32] پیچیدگی وجود سه رکورد سرعت زمینی مختلف همچنان ادامه داشت؛ تا اینکه در ۱۱ دسامبر ۱۹۶۴ دو فدراسیون اتومبیل‌رانی و موتورسواری در پاریس ملاقات کردند و به این توافق رسیدند که هر رکورد سرعتی که تحت قوانین هر یک از این دو فدراسیون، با هر خودرویی که بر روی چرخ حرکت کند، به ثبت برسد، بدون توجه به این که چرخ-محور بوده‌باشد یا خیر، به‌عنوان رکورد رسمی شناخته‌شود.[33]

تاریخ مکان راننده وسیله نقلیه توان سرعت پس از
یک کیلومتر		 سرعت پس از
یک مایل		 تفسیرها
مایل/ساعتکیلومتر/ساعتمایل/ساعتکیلومتر/ساعت
۵ اوت ۱۹۶۳ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده کریگ بریدلاواسپیریت آو امریکاتوربوجت۴۰۷٫۴۴۷۶۵۵٫۷۲۲[7][31] از آنجا که خودرو دارای ۳ چرخ بود، این رکورد در ابتدا به‌عنوان رکورد غیر رسمی شناخته می‌شد. بعداً از سوی اف‌آی‌ام به رسمیت شناخته‌شد.
۲ اکتبر ۱۹۶۴ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده تام گرینوینگ‌فوت اکسپرستوربوجت ۴۱۳٫۲۶۶۵٫۰[7]
۵ اکتبر ۱۹۶۴ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده آرت آرفونزگرین مانسترتوربوجت ۴۳۴٫۰۳۶۹۸٫۵۰[7]
۱۳ اکتبر ۱۹۶۴ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده کریگ بریدلاواسپیریت آو امریکاتوربوجت ۴۶۸٫۷۱۹۷۵۴٫۳۳۰[19]
۱۵ اکتبر ۱۹۶۴ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده کریگ بریدلاواسپیریت آو امریکاتوربوجت ۵۲۶٫۲۷۷۸۴۶٫۹۶۱[19]
۲۷ اکتبر ۱۹۶۴ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده آرت آرفونزگرین مانسترتوربوجت ۵۳۶٫۷۱۰۸۶۳٫۷۵۱[19]
۲ نوامبر ۱۹۶۵ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده کریگ بریدلاواسپیریت آو امریکا - سونیک ۱توربوجت۵۵۵٫۴۸۵۸۹۳٫۹۶۶۵۵۵٫۴۸۵۸۹۳٫۹۶۶[34]
۷ نوامبر ۱۹۶۵ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده آرت آرفونزگرین مانسترتوربوجت۵۷۶٫۵۵۳ ۹۲۷٫۸۷۲۵۷۶٫۵۵۳۹۲۷٫۸۷۲[19]
۱۵ نوامبر ۱۹۶۵ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده کریگ بریدلاواسپیریت آو امریکا - سونیک ۱توربوجت۵۹۴۹۵۵٫۹۵۰۶۰۰٫۶۰۱۹۶۶٫۵۷۴[35]
۲۳ اکتبر ۱۹۷۰ دریاچه نمک بونویل، ایالات متحده گری گابلیچبلو فلیمراکت ۶۳۰٫۴۷۸۱۰۱۴٫۶۵۶۶۲۲٫۴۰۷۱۰۰۱٫۶۶۷[36]
۴ اکتبر ۱۹۸۳ صحرای صخره سیاه، ایالات متحده ریچارد نوبلتراست۲توربوجت: ۱ × رولز-رویس اون ۶۳۴٫۰۵۱۱۰۲۰٫۴۰۶۶۳۳٫۴۷۱۰۱۹٫۴۷[36]
۲۵ سپتامبر ۱۹۹۷ صحرای صخره سیاه، ایالات متحده اندی گرینتراست‌اس‌اس‌سیتوربوفن: ۲ × رولز-رویس اسپی ۷۱۳٫۹۹۰۱۱۴۹٫۰۵۵۷۱۴٫۱۴۴۱۱۴۹٫۳۰۳ [36]
۱۵ اکتبر ۱۹۹۷ صحرای صخره سیاه، ایالات متحده اندی گرینتراست اس‌اس‌سیتوربوفن: ۲ × رولز-رویس اسپی ۷۶۰٫۳۴۳۱۲۲۳٫۶۵۷۷۶۳٫۰۳۵۱۲۲۷٫۹۸۶[37]نخستین خودرویی که موفق شد سرعت صوت عبور کند.

جستارهای وابسته

منابع
  1. "FIA land speed records". FIA. Archived from the original on 2008-10-11. Retrieved 2019-10-25.
  2. "Regulations for Record Attempts - CHAPTER 2". FIA. Archived from the original on November 23, 2010.
  3. "§105. Conditions for the recognition of international or world records". Sporting Code: Chapter 7: Records. FIA. Archived from the original on 2008-12-21. Retrieved 2019-10-25.
  4. Northey, Tom (1974). "Land Speed Record: The Fastest Men on Earth". In Ian Ward. World of Automobiles. Vol. 10. London: Orbis. p. 1162.
  5. Martin, James A.; Thomas F. Saal (2004). "Ch 17: Land Speed Record to 1939". American Auto Racing: The Milestones and Personalities of a Century of Speed. McFarland. p. 39. ISBN 978-0-7864-1235-8.
  6. Northey, p.1163.
  7. Northey, p.1166.
  8. Hull, Peter G. "Napier: The Stradivarius of the Road", in Northey, Tom, ed. The World of Automobiles (London: Orbis, 1974), Volume 13, p.1483.
  9. G.N. Georgano Cars: Early and Vintage, 1886–1930. (London: Grange-Universal, 1985).
  10. "Women in Motorsport - Timeline". Btinternet.com. Archived from the original on 2012-07-24. Retrieved 2019-10-26.
  11. Twite, Mike (1974), "Breedlove: Towards the sound barrier", World of Automobiles, Orbis Publishing, 2: 231
  12. "Maria Russo (May 7, 2013). "Knowingly Navigating the Unknown". The New York Times. Archived from the original on October 31, 2015.
  13. Ellen Jares, Sue. "The Renaissance Woman of Danger—That's Tiny Kitty O'Neil". People. Retrieved 26 October 2019.
  14. Phinizy, Coles. "A Rocket Ride To Glory And Gloom". SI Vault. Retrieved 26 October 2019.
  15. "Deaf stuntwoman Kitty O'Neil sets women's land-speed record". History. Archived from the original on 28 August 2013. Retrieved 26 October 2019.
  16. Shane McGlaun (October 15, 2013). "Female land speed record broken by Jessi Combs after 48 years". https://www.slashgear.com. Retrieved 26 October 2019. External link in |website= (help)
  17. CNN, Leah Asmelash. "Race car driver Jessi Combs, known as the 'fastest woman on four wheels,' dies while trying to beat record". CNN. Retrieved 2019-10-26.
  18. Northey, p.1161.
  19. http://www.landspeedrecord.org/speed-records/
  20. https://gizmodo.com/the-blazing-fast-evolution-of-land-speed-record-cars-1604716513
  21. Posthumus, Cyril. Land Speed Record: A complete history of the record-breaking cars from 39 to 600+ mph (Osprey Publishing, Reading, 1971)
  22. Cars Against the Clock, The World Land Speed Record, Robert B. Jackson (New York, Henry Z. Walck, Inc.), p.19, شابک ‎۰−۸۰۹۸−۲۰۷۸−۱
  23. - The British Steam Car Challenge
  24. Scott A. G. M. Crawford, "Campbell, Sir Malcolm (1885–1948)", Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004; online edn, Jan 2011 accessed 20 April 2013
  25. Holthusen, Peter J.R. (1986). The Land Speed Record شابک ‎۰−۸۵۴۲۹−۴۹۹−۶
  27. Northey, Tom (1974). "Land Speed Record: The Fastest Men on Earth". In Tom Northey. World of Automobiles. Vol. 10 (London: Orbis), pp.1164-5.
  28. Northey, p.1165.
  29. "Proteus Bluebird CN7". The National Motor Museum Trust. Retrieved 17 June 2019.
  30. "Bluebird CN7 – Donald Campbell". Land Speed Record. Retrieved 17 June 2019.
  31. Twite, Mike. "Craig Breedlove: Toward the Sound Barrier", in World of Automobiles (Volume 2, p.231).
  32. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۹.
  33. "from our motoring correspondent" (December 12, 1964). "Land Speed Record Agreement". The Times (Issue 56193). p. 7, col E.
  34. Cars Against the Clock, The Fastest Men on Earth, Clifton, Paul, New York, The John Day Company, page 238, L.C. 66-15097
  35. Spirit of America, Breedlove, Craig, Chicago, Illinois, Henry Regnery Company, pages 183-184, L.C. 71-143833
  36. "FIA land speed records, Cat C" (PDF). FIA. Retrieved 2019-10-26.
  37. "Introduction". FIA. Archived from the original on 30 December 2011. Retrieved 2019-10-26.

پیوند به بیرون
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رکورد سرعت زمینی موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.