رام کردن زن سرکش

رام کردن زن سرکش (به انگلیسی: The Taming of the Shrew) نمایشنامه‌ای کمدی اثر ویلیام شکسپیر است که در حدود سال‌های ۱۵۹۷–۱۵۹۴ نوشته شده‌است.

کاترینا؛ اثر ادوارد رابرت هیوز (۱۸۹۸)

مأخذ نمایشنامه

ارتباط نمایشنامهٔ رام کردن زن سرکش شکسپیر با یک نمایشنامهٔ دیگر به نام یک سرگذشت مطبوع و خودبینانه به نام رام کردن زن سرکش (۱۵۹۴) اثر نمایشنامه‌نویسی ناشناس همواره مورد بحث شکسپیرشناسان بوده‌است. اکثر شکسپیرشناسان معتقدند که آن اثر منبع مستقیم نمایشنامه شکسپیر بوده و بعضی نیز بر این اعتقادند که صورتی ناقص و تحریف شده از آن است. تمام عناصر مختلف طرح داستان نیز در هر دو نمایشنامه مشترک‌اند. موضوع زن سرکش نیز در کمدی‌های دوران الیزابت وجود داشته‌است؛ یک مثال آن «شوخی شاد یک همسر سرکش و ملعون و جا گرفتنش در دل مورل به خاطر رفتار خوبش» (۱۵۶۰) است. زیربنای معاشقه رؤیایی خواهر جوان نیز به منظومه ای سوپوزتو اثر شاعر قرن چهاردهم ایتالیا آریوستو مشابهت دارد.[1]

شخصیت‌های نمایش

این نمایش دارای یک پیش پرده و ۵ پرده است. شخصیت‌های پیش پرده عبارت اند از:

  • کریستوفر سلای: یک سرهم‌بند مست.
  • یک لرد، یک بانو، یک امربر، بازیگران، شکارچیان و خدمت گزاران.

نمایشنامه دارای ۱۵ شخصیت است. شخصیت‌های نمایشنامه عبارت اند از:

  • باپتیستا مینولا: نجیب‌زاده‌ای ثروتمند، اهل پادوآ.
  • کاترینا: دختر بزرگ و زیبای باپتیستا، تنها عیبش ستیزه‌جویی و گستاخی تحمل ناپذیر است.
  • بیانکا: خواهر کوچک‌تر و نقطه مقابل کاترینای وحشی؛ الاهه‌ای از مهربانی و ظرافت.
  • پتروکیو: بی‌تربیتی کله‌پوک، ابلهی فحاش و در عین حال نجیب‌زاده‌ای از ورونا که تصمیم دارد کاترینا را رام و تصاحب کند.
  • وینچنتیو: نجیب‌زاده‌ای سال خورده از پیزا.
  • لوچنتیو: پسر وینچنتیو؛ جوانی مقبول و بامحبت، عاشق بیانکا.
  • هورتنسیو و گرمیو: خواستگاران بیانکا.
  • ترانیو و بیوندلو: خدمتکاران لوچنتیو.
  • گرومیو و کرتیس: خدمتکاران پتروکیو.
  • یک خیاط، یک بیوه زن، یک خراز.

محل وقوع حوادث نمایشنامه

پادوآ و خانه ییلاقی پتروکیو.

خلاصه نمایشنامه

  • پیش نمایش: کریستوفر سلای درویش آب زیرکاه شهر شبی مست و خراب در گوشه خیابان افتاده‌است. لردی او را به قصر خود می‌برد. این لرد برای تفریح و خنده دستور می‌دهد پیش از آنکه مردک از خواب مستی بیدار شود؛ او را به بهترین اتاق‌های قصر ببرند و بهترین البسه فاخر را بر او بپوشانند. وقتی کریستوفر سلای از خواب مستی بیدار می‌شود خود را در میان خیل خدمتکاران رنگارنگ می‌بیند که در حال تعظیم و تکریم او هستند؛ از جمله پسری که در لباس و آرایش زنان نقش همسر او را بازی می‌کند. این همسر با نوازش به وی تبریک می‌گوید که او سرانجام از حالت غش و اغمای پانزده ساله مرض از دست دادن مشاعر بهبود یافته‌است. برای جشن و سرور و طرب، به منظور جلوگیری از بازگشت مرض بر اثر فکر و خیال، دستور داده می‌شود گروهی از بازیگران دوره‌گرد را به قصر آورند و نمایش رام کردن زن سرکش را در حضور عالیجناب بازی کنند.
  • نمایشنامه: باپتیستا مینولا بازرگانی بسیار ثروتمند اهل پادوآ دو دختر دارد. دختر بزرگ‌تر، کاترینا، به سبب کارها و روحیه شیطانی و تخسی که دارد در شهر و دیار خود انگشت نماست و از همین رو بی شوهر مانده‌است؛ حال آنکه خواهر کوچک ترش، بیانکا، که محجوب و سربه زیر است، خواستگاران بسیار دارد، ولی پدر از پذیرفتن و دادن پاسخ مساعد به خواستگاران خودداری می‌کند؛ مگر آنکه اول برای دختر بزرگ‌تر شوهری پیدا شود…

پانویس

  1. هومر ای. وات، کارل جی. هولز کنخت، ریموند راس. مترجم: اسماعیل فصیح (1379). شکسپیر. نشر پیکان، ص ۳۱. ISBN 964-6229-09-3.

منابع

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.