رادرفوردیم-۲۶۲

	فیزیک هسته‌ای
	واپاشی; شکافت هسته‌ای; گداخت هسته‌ای واپاشی‌های کلاسیک
واپاشی‌های پیشرفته
	واپاشی بتای دوتایی · Double electron capture · تغییرات درونی · گذار ایزومتریک
فرایندهای انتشار
	نشر نوترون · نشر پوزیترون · نشر پروتون
شکافت
	شکافت خود به خودی · Spallation · تابش کیهانی · فروپاشی نوری
دانشمندان
	هانری بکرل · ماری کوری · پی‌یر کوری · هانس بت • دیگران

رادرفوردیم-۲۶۲ یکی از ایزوتوپ‌های رادرفوردیم است که نیمه‌عمری معادل ۲٫۳ ثانیه دارد و با شکافت خود به خودی و واپاشی آلفا تجزیه می شود.

در سال ۱۹۶۶ آزمایشی شبیه به این آزمایش، در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی در کالیفرنیا انجام دادند و ایزوتوپ ۲۶۲ را مشاهده کردند.[1]

$\mathrm {^{244}_{94}Pu+_{10}^{22}Ne\rightarrow _{104}^{266}Rf^{*}} \rightarrow {\begin{cases}\mathrm {^{261}_{104}Rf+5_{0}^{1}n} \\\mathrm {^{262}_{104}Rf+4_{0}^{1}n} \end{cases}}$

پانویس

Moody, The Chemistry of Superheavy Elements, 24–8.

منابع

Moody, Ken. "Synthesis of Superheavy Elements". In Schädel, Matthias; Shaughnessy, Dawn. The Chemistry of Superheavy Elements (2nd ed.). Springer Science & Business Media. pp. 24–8. ISBN 978-3-642-37466-1.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Moody, The Chemistry of Superheavy Elements, 24–8.