رادرفوردیم-۲۵۸

	فیزیک هسته‌ای
	واپاشی; شکافت هسته‌ای; گداخت هسته‌ای واپاشی‌های کلاسیک
واپاشی‌های پیشرفته
	واپاشی بتای دوتایی · Double electron capture · تغییرات درونی · گذار ایزومتریک
فرایندهای انتشار
	نشر نوترون · نشر پوزیترون · نشر پروتون
شکافت
	شکافت خود به خودی · Spallation · تابش کیهانی · فروپاشی نوری
دانشمندان
	هانری بکرل · ماری کوری · پی‌یر کوری · هانس بت • دیگران

رادرفوردیم-۲۵۸ یکی از ایزوتوپ‌های رادرفوردیم است که نیمه عمر آن معادل ۱۲ میلی ثانیه تخمین زده شده‌است و با شکافت خود به خودی و واپاشی آلفا تجزیه می‌شود.

در سال ۱۹۶۹، پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا در برکلی این ایزوتوپ را با ترکیب کالیفرنیم و کربن و از طریق برخورد با یک منبع انرژی قوی تولید کردند.[1]

$\mathrm {^{249}_{98}{Cf}+_{6}^{12}C\rightarrow _{104}^{258}Rf^{*}+4_{0}^{1}n}$

گروه مؤسسه مشترک تحقیقات هسته‌ای در سال ۲۰۰۰ اعلام کردند که از یک واکنش همجوشی هسته‌ای برای ساخت رادرفوردیم استفاده کردند. آن‌ها ^۲۵۶No را مشاهده کردند که محصول واپاشی ^۲۶۰Rf بوده‌است؛ و یک اتم ^۲۵۹Rf را — که خود تجزیه شد — نیز رصد کردند. از این رو آزمایش را بارها تکرار کردند ولی نتایج متفاوتی به‌دست آمد. این امر باعث مداخلهٔ آزمایشگاه ملی لارنس برکلی برای تکرار آزمایش نیز شد تا محصول این آزمایش مشخص شود. در نهایت ۴ ایزوتوپ متفاوت ^۲۶۱Rf, ^۲۶۰Rf، ‏^۲۵۹Rf, ^۲۵۸Rf به‌دست آمد.[2][3]

$\mathrm {^{238}_{92}U+_{12}^{26}Mg\rightarrow _{104}^{264}Rf^{*}} \rightarrow {\begin{cases}\mathrm {^{261}_{104}Rf+3_{0}^{1}n} \\\mathrm {^{260}_{104}Rf+4_{0}^{1}n} \\\mathrm {^{259}_{104}Rf+5_{0}^{1}n} \\\mathrm {^{258}_{104}Rf+6_{0}^{1}n} \end{cases}}$

پانویس

Ghiorso, Positive Identification of Two Alpha-Particle-Emitting Isotopes of Element 104, 1317–1320.
Stock, Encyclopedia of Nuclear Physics and its Applications.
Türler, Evidence for relativistic effects in the chemistry of element 104, 272.

منابع

Ghiorso, A.; Nurmia, M.; Harris, J.; Eskola, K.; Eskola, P. (1969). "Positive Identification of Two Alpha-Particle-Emitting Isotopes of Element 104". Physical Review Letters. 22 (24): 1317–1320. Bibcode:1969PhRvL..22.1317G. doi:10.1103/PhysRevLett.22.1317.
Stock, Reinhard (2013-09-13). Encyclopedia of Nuclear Physics and its Applications. John Wiley & Sons. ISBN 9783527649266. Archived from the original on 01 June 2018. Check date values in: |تاریخ بایگانی= (help)
Türler, A.; Buklanov, G. V.; Eichler, B.; Gäggeler, H. W.; Grantz, M.; Hübener, S.; Jost, D. T.; Lebedev, V. Ya.; Piguet, D.; Timokhin, S. N.; Yakushev, A. B.; Zvara, I. "Evidence for relativistic effects in the chemistry of element 104". Journal of Alloys and Compounds.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Ghiorso, Positive Identification of Two Alpha-Particle-Emitting Isotopes of Element 104, 1317–1320.

[2] Stock, Encyclopedia of Nuclear Physics and its Applications.

[3] Türler, Evidence for relativistic effects in the chemistry of element 104, 272.