دوشنبه سیاه (۱۹۸۷)

دوشنبه سیاه به رخداد سقوط بازار سهام در ۱۹ اکتبر ۱۹۸۷ اشاره دارد.

شاخص ۱۰۰ بورس اوراق بهادار فایننشیال تایمز (۱۹ ژوئن ۱۹۸۷ تا ۱۹ ژانویه ۱۹۸۸)

میانگین صنعتی داو جونز (۱۹ ژوئن ۱۹۸۷ ، تا ۱۹ ژانویه ۱۹۸۸)

در ایالات متحده آمریکا شاخص میانگین صنعتی داو جونز (DJIA) دقیقاً ۵۰۸ واحد (۲۲٫۶٪) از ارزش خود را از دست داد. که بیشترین مقدار در افت روزانه شاخص در تاریخ بوده‌است. فروش قابل توجه سهام موجب کاهش سریع قیمت در خلال روز بخصوص در یک ساعت و نیم آخر آن شد. سایر شاخص‌ها نیز بشدت افت کرد.

حجم کل مبادله به قدری زیاد بود که رایانه‌ها و تجهیزات مخابراتی مورد استفاده در آن وقت دچار اضافه بار شد و درخواست‌ها برای یک ساعت یا بیشتر معطل ماند و تراکنش‌های مالی به وقفه افتاد. برخی از سامانه‌ها نیز خاموش شد.

همه بیست و سه بازار بزرگ جهانی افت مشابهی را در ماه اکتبر تجربه کرد. در صورت محاسبه بر اساس ارز مشترک (دلار آمریکا)، هشت مورد دچار افت ۲۰ تا ۲۹ درصد، سه مورد دچار افت ۳۰ تا ۳۹ درصد (مالزی، مکزیک و نیوزیلند) و سه مورد دچار افت بیش از ۴۰ درصد (هنگ کنگ، استرالیا و سنگاپور) شد.

کل ارزش مبلغ از دست رفته در جهان حدود ۱٫۷ تریلیون دلار آمریکا برآورد شده‌است. شدت سقوط، وحشت از ناپایداری اقتصادی گسترده‌تر یا حتی وقوع پدیده ای مشابه رکود بزرگ دهه ۱۹۳۰ را دامن زد . اما سرایت بحران از بازار مالی به سایر حوزه‌های اقتصاد مستقیماً تابع سیاست پولی بود که هر یک از کشورها اتخاذ نمود. فدرال رزرو آمریکا و بانک مرکزی ژاپن و آلمان غربی سیاست نقدشوندگی را اتخاذ کرد تا از اثر بحران بر نهادهای مالی بکاهد و در نتیجه تأثیر بحران بر اقتصاد واقعی اندک و گذرا بود. در مقابل بانک مرکزی نیوزیلند از تسهیل سیاست‌های مالی اجتناب ورزید و دچار تبعات اقتصادی شدید و بلندمدت برای بخش مالی و اقتصاد واقعی شد.