دوره میان‌دوجنگ

در بافتار تاریخ اروپا، اصطلاح دوره میان‌دوجنگ یا دوره میان‌جنگ (به انگلیسی: interwar period) و (به لاتین: interbellum) به دوره‌ای گفته می‌شود که میان پایان جنگ جهانی یکم و آغاز جنگ جهانی دوم جای گرفته‌است. این دوره با پیمان آتش‌بس نخست با آلمان و در پی آن کنفرانس صلح پاریس (۱۹۱۹) که منجر به پایان جنگ جهانی یکم شد، آغاز و با یورش آلمان به لهستان در سال ۱۹۳۹ به پایان رسید.

نقشه سیاسی اورپا در سال ۱۹۲۳

رویدادهای تاریخی این دوره

در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ م بسیاری از کشورهای اروپایی از مردمسالاری دست کشیدند. حزب نازی و هیتلر در آلمان به قدرت رسیدند و فاشیستها و موسولینی بر ایتالیا فرمان راندند. دگرگونیهای سیاسی گسترده‌ای در کشورهای بزرگ همچون روسیه و آمریکا و اسپانیا پدیدار می‌شود.

پیمان ورسای که در پی جنگ جهانی نخست و بازی‌های سیاسی متفقین نهاده شده بود پهنه گسترده‌ای از سرزمین‌های آلمان را جدا کرده بود و امتیازات بسیاری را نیز از این کشور گرفته بود. از همین رو شهروندان این کشور دچار سرخوردگی سیاسی و اقتصادی شده بودند. دولتهای غربی که از نفوذ کمونیسم در هراس بودند می‌کوشیدند بر احساس ضدکمونیستی آلمانی‌ها بیفزایند و از آن در برابر کمونیسم بهره جویند که با پیدایش نازیسم همه آن برنامه‌ها و برآوردها به هم ریخت و جنگ جهانی دوم آغاز شد.

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.