دریاچه‌های ایران

ایران بخشی از سرزمین‎های نیمه‎خشک و خشک آسیا با بارش سالانه ی به نسبت كم است. از همین‎رو، آب‎های داخلی (دریاچه‎ها) آن كم و اغلب در فروافتادگی‎های زمین‎ساختی جوان، قرار دارند. با وجود این، پاره‎ای از دریاچه‎های ایران، مانند دریاچه‎های تار و گَهَر در بلندی‎ها قرار دارند. دریاچه‎های دائمی ایران بیشتر به مناطق پر باران شمال – باختری و جنوب باختری ایران محدود است. در مناطق خشک و صحرایی، دریاچه‎ها از نوع فصلی و پایانه‎ای بوده و آب شور دارند.[1][2][3][4]

دریاچه درون شهری کیو در شمال شهر خرم‌آباد

ایجاد دریاچه های جدید در ایران و حتی در فلات مرکزی ایران

به دلیل بارندگی های زیاد طی دو سال ۹۸ و ۹۹ چندین دریاچه در فلات مرکزی ایران از جمله در کویر زواره اصفهان و کویر لوت ایجاد شده است. در طرح ایران رود نیز احتمال تشکیل دریاچه در مناطق پست کویری پیش بینی شده است. بارندگی‌های اسفند ۹۸ و به خصوص فروردین‌ماه ۹۹ حدود ۵۰ دریاچه جدید ایجاد کرده که تاکنون وجود نداشته است.[5][6][7][8][8]

به ترتیب وسعت

بر اساس داده های گوگل وسعت برخی دریاچه ها به این شرح است:

دریاچه ارومیه : ۲۰۰۸ مایل مربع ، دریاچه زریبار ۳ مایل مربع، دریاچه مهارلو ۲۳۲ مایل مربع، دریاچه بختگان ۱۳۵۱ مایل مربع، دریاچه پریشان ۱۹ مایل مربع، دریاچه هامون ۶۱۸ مایل مربع

فهرست دریاچه ها

دریاچه‌های ایران شامل فهرست زیر می شود:

دریاچه‌های سدها

جستارهای وابسته

منابع


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.