حملات پهپاد در پاکستان

دولت ایالات متحده طی سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۸ هزاران حملهٔ هوایی با استفاده از پهپادهای متعلق به نیروی هوایی ایالات متحده تحت کنترل بخش فعالیت‌های ویژهٔ آژانس اطلاعات مرکزی (سیا) و مرکز فعالیت‌های ویژه به اهدافی در شمال‌غرب پاکستان صورت داده‌است.[4] این حملات بخشی از کارزار آمریکا در جنگ علیه تروریسم با هدف شکست دادن نظامیان طالبان و القاعده هستند.[4] بیشتر این حملات متمرکز در مناطق قبیله‌ای فدرال پاکستان و ایالت خیبر پختونخوا در راستای مرز افغانستان هستند. این حملات در دوره صدارت باراک اوباما به طرز قابل توجهی افزایش یافتند.[5] برخی رسانه‌ها از این رشته حملات به جنگ پهپادی یاد کرده‌اند.[6][7]

حملات پهپاد در پاکستان
بخشی از جنگ علیه تروریسم، جنگ در شمال-غرب پاکستان، جنگ افغانستان (۲۰۰۱–۲۰۱۴)

پهپاد جنرال اتمیکس ام‌کیو ۹ ریپر در حال فرود در افغانستان
تاریخ۱۸ ژوئن ۲۰۰۴ – ادامه دارد
مکانمناطق قبیله‌ای فدرال، پاکستان
وضعیت در حال ادامه
طرفین درگیر

سیا

نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا با پشتیبانی بریتانیا
طالبان
جنبش طالبان پاکستان
TNSM
شبکه حقانی
القاعده
لشکر اسلام
مجاهدین خارجی
حزب حرکت اسلامی ازبکستان
فرماندهان و رهبران
رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
نخست‌وزیر بریتانیا
ایمن الظواهری
اسامه بن لادن
ابوبکر بغدادی
قوا
~۳۰ پهپاد[1] نامعلوم
تلفات
۹ مأمور اطلاعاتی آمریکایی شامل مأمورین سیا کل کشته‌ها: بین ۱٬۹۰۸ و ۳٬۳۷۵ تخمین زده می‌شود. (از تاریخ ۲۴ اکتبر ۲۰۱۲)[2][3]

گزارش‌های متعددی در خصوص تعداد کشتگان نظامی در برابر غیرنظامیان منتشر شده‌است. بنا بر گفته مسئولان پاکستانی ۶۰ حمله در کنار مرزها منجر به کشته شدن ۱۴ رهبر تحت تعقیب القاعده و ۶۸۷ غیرنظامی پاکستانی شده‌است.[8][9][10] دانیل بایمن از مؤسسه بروکینگز نوشته که در برابر هر رهبر القاعده ۱۰ غیرنظامی کشته می‌شود.[11] در مقابل، بنیاد آمریکای جدید تخمین زده ۸۰ درصد کشته شدگان نظامی هستند.[12] نیروی زمینی پاکستان اظهار داشته بیشتر کشته شده‌ها از مسئولین القاعده‌اند.[13] سیا مدعی است از سال ۲۰۱۰ هیچ غیرنظامی کشته نشده اما کارشناسان در این رابطه مناقشه و اختلاف‌نظر دارند.[8]

آمار

1) آمار تخمینی حملات پهپاد آمریکا از مؤسسه آمریکای نوین.[2] (As of 3۰ سپتامبر ۲۰۱۳)

سال تعداد
حملات
تعداد کشته شدگان
مین. ماکس.
۲۰۰۴ ۱۵۸
۲۰۰۵ ۳۱۲۱۳
۲۰۰۶ ۲۹۰۱۰۲
۲۰۰۷ ۴۴۸۷۷
۲۰۰۸ ۳۶۲۱۹۳۴۴
۲۰۰۹ ۵۴۳۵۰۷۲۱
۲۰۱۰ ۱۲۲۶۰۸۱٬۰۲۸
۲۰۱۱ ۷۲۳۶۶۵۹۹
۲۰۱۲ ۴۸۲۲۲۳۴۹
۲۰۱۳ ۲۱۱۲۸۴
مجموع ۳۴۳ ۱٬۹۳۴ ۳٬۲۳۹

۲) آمار پژوهش مؤسسه خبرنگاری تحقیقی:[3][14]

(As of 2۴ اکتبر ۲۰۱۲)

  • کل حملات: ۳۵۰
  • کل کشته‌ها: ۲٬۵۸۶ – ۳٬۳۷۵
  • تلفات غیرنظامی: ۴۷۲ – ۸۸۵
  • کودکان تلف شده: ۱۷۶
  • زخمی‌ها: ۱٬۲۵۲ – ۱٬۴۰۱
  • حملات در دوره جورج بوش: ۵۲
  • حملات در دوره حکومت باراک اوباما: ۲۹۸

منابع

  1. Miller، Greg؛ Tate، Julie (۱ سپتامبر ۲۰۱۱). «CIA shifts focus to killing targets». Washington Post. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  2. «The Drone War in Pakistan». New America Foundation. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۱ آوریل ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۶ اوت ۲۰۱۳.
  3. Obama 2012 Pakistan Strikes Bureau of Investigative Journalism. Retrieved 10 October 2012.
  4. Ghosh، Bobby؛ Thompson، Mark (۱ ژوئن ۲۰۰۹). «The CIA's Silent War in Pakistan». TIME. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  5. Miller، Greg (۲۷ دسامبر ۲۰۱۱). «Under Obama, an emerging global apparatus for drone killing». Washington Post. دریافت‌شده در ۸ مه ۲۰۱۲.
  6. De Luce، Dan (۲۰ ژوئیه ۲۰۰۹). «No let-up in US drone war in Pakistan». Agence France-Presse. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  7. Bergen، Peter؛ Tiedemann، Katherine (۳ ژوئن ۲۰۰۹). «The Drone War». New America Foundation. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ دسامبر ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  8. Shane، Scott (۱۱ اوت ۲۰۱۱). «C.I.A. Is Disputed on Civilian Toll in Drone Strikes». New York Times. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  9. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۹.
  10. http://old.tehrantimes.com/Index_view.asp?code=192181%5Bپیوند+مرده%5D
  11. Byman، Daniel (۱۴ ژوئیه ۲۰۰۹). «Do Targeted Killings Work?». Brookings Institution. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  12. «Out of the blue». The Economist. ۳۰ ژوئیه ۲۰۱۱. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  13. Sherazi، Zahir Shah (۹ مارس ۲۰۱۱). «Most of those killed in drone attacks were terrorists: military». Dawn. دریافت‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۱۱.
  14. Woods، Chris؛ Lamb، Christina (۴ فوریه ۲۰۱۲). «Obama terror drones: CIA tactics in Pakistan include targeting rescuers and funerals». Bureau of Investigative Journalism. دریافت‌شده در ۷ فوریه ۲۰۱۲.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.