حاصلخیزی خاک

حاصلخیزی خاک به معنای توانایی خاک در رشد پایدار محصولات کشاورزی است. خاک حاصلخیز دارای ویژگی‌های زیر است:

  • توانایی فراهم‌کردن مواد مغذی مورد نیاز گیاه و مقدار کافی آب متناسب با رشد گیاه و بازتولید آن
  • نبود مواد سمی که باعث اختلال در رشد گیاه می‌شود.
دانشمندان علوم خاک از حروف بزرگ O ،C ،B ،A و E برای نمایش افق‌های اصلی خاک و حروف کوچک برای تمایز این افق‌ها استفاده می‌کنند. بیشتر خاک‌ها سه افق اصلی دارند: افق سطحی (A)، خاک زیرین (B) و لایه زیرین پایه (C). برخی خاک‌ها دارای یک افق ارگانیک (O) در سطح هستند اما این لایه ممکن است در زیر سطح مدفون باشد. افق اصلی E برای اشاره به افق‌های زیرسطحی که دارای عدم وجود مشخص کانی‌ها و مواد معدنی هستند، به کار می‌رود. بستر سخت سنگی که خاک محسوب نمی‌شود را با حرف R نشان می‌دهند.

ویژگی‌های زیر نیز اغلب با حاصلخیزی خاک مرتبط هستند:

  • عمق کافی خاک برای رشد مناسب ریشه گیاه و نگه‌داری آب
  • زهکشی درونی مناسب که اجازه نگه‌داری کافی آب به منظور رشد بهینه گیاه را می‌دهد (گرچه برخی گیاهان مانند برنج در خاک غرقابی دوام می‌آورند)
  • وجود ماده آلی کافی در سطح بالای خاک برای حفظ ساختمان خاک و نگه‌داری رطوبت آن در سطح مناسب
  • پی‌اچ خاک در بازه ۵٫۵ تا ۷٫۰ که برای بیشتر گیاهان مناسب بوده اما برخی دیگر از گیاهان خاک‌های اسیدی‌تر یا قلیایی‌تر را ترجیح داده یا تحمل می‌کنند.
  • غلظت مناسب و کافی مواد مغذی ضروری گیاه
  • وجود میکروارگانیسم‌های کافی برای رشد گیاه

در زمین‌های مورد استفاده برای کشاورزی و دیگر فعالیت‌های انسانی، نگه‌داری حاصلخیزی خاک، نیازمند اقدامات حفاظت خاک است؛ زیرا فرسایش خاک و دیگر شکل‌های تخریب خاک عموماً ناشی از کاهش کیفیت یکی از ویژگی‌هایی است که در بالا به آن‌ها اشاره شده‌است.

جستارهای وابسته

منابع

    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.