جمی فلوکساسین

جمی فلوکساسین ضد باکتری وسیع الطیف از نسل چهارم فلوروکینولون‌ها است که بر روی باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی هوازی و برخی بی هوازی‌های حساس به دارو مؤثر است و در درمان برونشیت، عفونتهای ریه، عفونتهای دستگاه گوارش، عفونتهای دستگاه ادراری و پنومونی اکتسابی از جامعه کاربرد دارد.

جمی فلوکساسین یک آنتی بیوتیک از گروه فلوروکینولون‌ها است که با جلوگیری از تکثیر DNA باکتری باعث مرگ آنها می‌شوند. به سرعت از راه خوراکی جذب می‌شود. ۶۱٪ آن از طریق مدفوع و ۳۶٪ آن از طریق ادرار دفع می‌شود.

با مصرف داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی و کورتیکواستروئیدها، منیزیم، آلومینیوم، کلسیم، آهن، روی تداخل دارد.

تهوع، استفراغ، اسهال، سردرد، بی خوابی، تشنج، لرزش، کولیت سودوممبرانوس، واژینیت، کاندیدیازیس، تاندونیت، آنافیلاکسی، حساسیت، نوروپاتی محیطی برگشت‌پذیر یا ناپذیر و اختلال در اعصاب، درد مفاصل، سمیت کبدی و نارسایی کلیه.

در صورت مصرف همزمان جمی فلوکساسین با نیترو ایمیدازول‌ها، سفالوسپورین‌ها، ماکرولیدها و آمینوگلیکوزیدها عوارض بیشتری از خود نشان می‌دهد.

در افراد زیر ۱۸ سال به دلیل پارگی تاندون، آشیل و اختلال در اعصاب مرکزی منع مصرف دارد.

حساسیت شخص به دارو یا مشتقات آن، بیماران مبتلا به اختلالات CNS اعصاب و صرع، بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

بارداری در رده C قرار دارد.

یک مطالعه اخیر در موش نشان داده که جمی فلوکساسین دارای فعالیت ضد متاستاز در برابر سرطان پستان در شرایط آزمایشگاهی است. (مستخرج از ویکی‌پدیا انگلیسی)

روزانه یک قرص ۳۲۰ میلی گرم (هر ۲۴ ساعت)

فلوروکینولون

قرص ۳۲۰ میلی گرم

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Gemifloxacin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۵.