جام جهانی فوتبال ۱۹۳۸

جام جهانی فوتبال ۱۹۳۸ مسابقاتی است که در سال ۱۹۳۸ به میزبانی فرانسه برگزار شد. ۱۶ تیم در این مسابقات شرکت داشتند. این دوره سومین دورهٔ جام جهانی فوتبال بود.در این دوره ایتالیا به قهرمانی رسید و به اولین تیم تاریخ فوتبال تبدیل شد که از عنوان قهرمانی خو دفاع میکند.

جام جهانی فوتبال ۱۹۳۸
Coupe du Monde 1938
نشان رسمی جام جهانی فوتبال ۱۹۳۸
جزئیات مسابقات
کشور میزبان فرانسه
تاریخ برگزاری۴ ژوئن – ۱۹ ژوئیه
تعداد تیم‌ها۱۵ (از ۴ کنفدراسیون‌)
تعداد ورزشگاه‌ها۱۰ (در ۱۰ شهر)
رده‌بندی نهایی
قهرمان‌  ایتالیا
نایب‌قهرمان  مجارستان
مقام سوم  برزیل
مقام چهارم سوئد
آمار مسابقات
بازی‌های برگزار شده۱۸
گل‌های زده شده۸۴
تعداد تماشاگران۴۸۳٬۰۰۰
بهترین گلزن لئونیداس دا سیلوا (۷ گل)
بهترین بازیکن لئونیداس دا سیلوا

تاریخچه

توپخانه‌ها برای جنگ جهانی دوم آماده می‌شدند و جنگ داخلی، اسپانیا را در حمام خون فرو برده بود. فیفا تصمیم گرفت تا بار دیگر سومین جام را در اروپا برگزار کند و اروگوئه به همین دلیل از سفر به فرانسه خودداری کرد. اتریش با آنکه گزینش شده بود اما به دلیل آنکه آلمان این کشور را اشغال کرده بود، اجازهٔ حضور نیافت و هیتلر تیم ملی آلمان را وادار به بهره‌گیری از چهار بازیکن اتریشی نمود. در این مسابقه‌ها برای نخستین بار قهرمان دور گذشته و کشور میزبان برگزاری جام جهانی، بدون برگزاری بازی‌های گزینشی در جام شرکت کردند. پیش از دیدار آغازین بین ایتالیا و نروژ، ویتوریو پوزو، مربی تیم ملی ایتالیا، بازیکنانش را با پیراهن سیاه وادار به ادای احترام به سبک فاشیستی نمود و آن‌ها را به همان حال آنقدر نگه داشت تا زمانی که سیل ناسزاگویی از سوی تماشاگران ورزشگاه را دربر گرفت. با این حال این تیم بسیار مستحق‌تر از دورهٔ پیش به جام جهانی دست یافت. جالب‌ترین و پرگل‌ترین بازی‌های دور نخست را دو تیم برزیل و لهستان به نمایش گذاردند. «لئونیداس» بازیکن کوتاه‌قد و سیه‌چهرهٔ برزیلی ملقب به الماس سیاه و «ویلیام مورسکی» بازیکن بلندقامت و سفیدپوست لهستان هر یک با زدن چهار گل به دروازهٔ یکدیگر حرف نخست این مسابقهٔ دیدنی را زدند و سرانجام این برزیل بود که در وقت اضافی با زدن دو گل در برابر یک گل و در پایان ۶ – ۵ پیروز از میدان بیرون رفت. در نیمه‌پایانی مربی برزیل مرتکب اشتباه شد و به بهترین بازیکنان تیم خود استراحت داد زیرا برزیل را یک پای فینال می‌دانست اما این دیدار با نتیجهٔ ۲ – ۱ به سود ایتالیا پایان یافت. دیدار پایانی بین ایتالیا و مجارستان ۶۵۰۰۰ تماشاگر داشت. پس از این دوره به دلیل وقوع جنگ جهانی دوم، دیدارهای جام جهانی دچار توقفی ۱۲ ساله شد.

ورزشگاه‌ها
پاریس مارسی لیون
ورزشگاه المپیک ایو-دو-منوا ورزشگاه پارک ده پرنس ورزشگاه ولودروم ورزشگاه ژرلان
(کنسل شد)
ظرفیت: ۶۰٬۰۰۰ ظرفیت: ۴۸٬۷۱۲ ظرفیت: ۴۸٬۰۰۰ ظرفیت: ۴۰٬۵۰۰
تولوز بوردو استراسبورگ لو آور
ورزشگاه مونیسیپال ورزشگاه شابان-دلمس ورزشگاه ده لا مینو ورزشگاه ژول دشاسو
ظرفیت: ۳۵٬۴۷۲ ظرفیت: ۳۴٬۶۹۴ ظرفیت: ۳۰٬۰۰۰ ظرفیت: ۲۲٬۰۰۰
رنس لیل آنتیب
ورزشگاه آگوست دلون ورزشگاه آنری-ژوریس ورزشگاه دو فور کری
ظرفیت: ۲۱٬۶۸۴ ظرفیت: ۱۵٬۰۰۰ ظرفیت: ۷٬۰۰۰

تیم‌های شرکت‌کننده

در دومین دورهٔ جام جهانی تیم‌های قاره‌های آسیا، آمریکای جنوبی، آمریکای شمالی و اروپا شرکت کردند. برای نخستین بار یک تیم از آسیا با نام هند شرقی هلند (اندونزی فعلی) در جام جهانی شرکت کرد.

آسیا

آمریکای جنوبی

آمریکای شمالی، مرکزی و کشورهای حوزهٔ دریای کاراییب

اروپا

شیوهٔ امتیازدهی

بازی‌ها به گونهٔ تک‌حذفی برگزار گردید و هر تیمی که شکست می‌خورد از دور مسابقه‌ها کنار می‌رفت.

مرحله حذفی
First round یک چهارم نهایی نیمه نهایی فینال
                           
5 June – Marseille            
  ایتالیا (وقت اضافه)  2
12 June – Paris (Olympique)
  نروژ  ۱  
  ایتالیا  3
5 June – Paris (Olympique)
    فرانسه  ۱  
  فرانسه  3
16 June – Marseille
  بلژیک  ۱  
  ایتالیا  2
5 June – Strasbourg
    برزیل  ۱  
  برزیل (وقت اضافه)  6
12 and 14 June – Bordeaux
  لهستان  ۵  
  برزیل  1 (2)
5 June – Le Havre
    چکسلواکی  1 (1)  
  چکسلواکی (وقت اضافه)  3
19 June – Paris (Olympique)
  هلند  ۰  
  ایتالیا  4
5 June – Reims
    مجارستان  ۲
  مجارستان  6
12 June – Lille
  هند شرقی هلند  ۰  
  مجارستان  2
4 and 9 June – Paris (Princes)
    سوئیس  ۰  
  سوئیس  1 (4)
16 June – Paris (Princes)
  آلمان  1 (2)  
  مجارستان  5
5 June – Lyon
    سوئد  ۱   رده‌بندی
  سوئد  w/o
12 June – Antibes 19 June – Bordeaux
  اتریش[1]  —  
  سوئد  8   برزیل  4
5 and 9 June – Toulouse
    کوبا  ۰     سوئد  ۲
  کوبا  3 (2)
  رومانی  3 (1)  

مرحله اول
تماشاگران: ۲۷٬۱۵۲
سوئیس ۱–۱ (و.ا.) آلمان
Abegglen  '۴۳ Report یوزف گوشل  '۲۹
تماشاگران: ۹٬۰۰۰
داور: Roger Conrié (فرانسه)
مجارستان ۶–۰ هند شرقی هلند
Kohut  '۱۴
Toldi  '۱۶
گئورگی سروسی  '۲۵، '۸۸
گیولا زنگلر  '۳۰، '۶۷		 Report
تماشاگران: ۷٬۰۰۰
داور: Giuseppe Scarpi (ایتالیا)
کوبا ۳–۳ (وقت اضافه) رومانی
Socorro  '۴۴، '۱۰۳
Magriñá  '۶۹		 Report Bindea  '۳۵
Barátky  '۸۸
Dobay  '۱۰۵
تماشاگران: ۳۰٬۴۵۴
داور: Hans Wüthrich (سوئیس)
فرانسه ۳–۱ بلژیک
امیله وینانته  '۱
ژان نیکولاس  '۱۶، '۶۹		 Report Isemborghs  '۳۸
تماشاگران: ۱۹٬۰۰۰
داور: Alois Beranek (آلمان)[2]
ایتالیا ۲–۱ (وقت اضافه) نروژ
پیترو فرراریس  '۲
سیلویو پیولا  '۹۴		 Report Brustad  '۸۳
تماشاگران: ۱۳٬۴۵۲
برزیل 6–5 (وقت اضافه) لهستان
لئونیداس دا سیلوا  '۱۸، '۹۳، '۱۰۴
Romeu  '۲۵
Perácio  '۴۴، '۷۱		 Report Scherfke  '23 (pen.)
ارنشت ویلیموسکی  '۵۳، '۵۹، '۸۹، '۱۱۸
تماشاگران: ۱۱٬۰۰۰
داور: Lucien Leclerq (فرانسه)
چکسلواکی ۳–۰ (وقت اضافه) هلند
یوزف کوشتالک  '۹۳
اولدریش نیدلی  '111[3]
یوزف زمان  '118[4]		 Report

تکراری
تماشاگران: ۲۰٬۰۲۵
آلمان [[File:{{{flag alias-1935}}}|23x15px|border |alt=|link=]]۲–۴ سوئیس
ویلهلم هانمان  '۸
ارنست لورچر  '22 (o.g.)		 Report Walaschek  '۴۲
Bickel  '۶۴
Abegglen  '۷۵، '۷۸
تماشاگران: ۸٬۰۰۰
داور: Alfred Birlem (آلمان)
کوبا ۲–۱ رومانی
Socorro  '۵۱
Fernández  '۵۷		 Report Dobay  '۳۵

یک چهارم نهایی
تماشاگران: ۱۵٬۰۰۰
داور: Rinaldo Barlassina (ایتالیا)
سوئیس ۰–۲ مجارستان
Report گئورگی سروسی  '۴۰
گیولا زنگلر  '89[5]
تماشاگران: ۷٬۰۰۰
داور: Augustin Krist (جمهوری چک)
سوئد ۸–۰ کوبا
هری اندرسون  '9، '81، '90[6]
گوستاوو وترستروم  '32، '37، '44[7]
Keller  '80[8]
Nyberg  '84[9]		 Report
تماشاگران: ۵۸٬۴۵۵
داور: Louis Baert (بلژیک)
فرانسه ۱–۳ ایتالیا
اسکار هایسرر  '۱۰ Report جینو کولاوسی  '۹
سیلویو پیولا  '۵۱، '۷۲
تماشاگران: ۲۲٬۰۲۱
داور: Pál von Hertzka (مجارستان)
برزیل 1–1 (وقت اضافه) چکسلواکی
لئونیداس دا سیلوا  '۳۰ Report اولدریش نیدلی  '65 (pen.)

تکراری
تماشاگران: ۱۸٬۱۴۱
برزیل ۲–۱ چکسلواکی
لئونیداس دا سیلوا  '۵۷
Roberto  '62[10]		 Report ولاستیمیل کوپسکی  '۲۵

نیمه نهایی
تماشاگران: ۲۰٬۰۰۰
داور: Lucien Leclerq (فرانسه)
مجارستان ۵–۱ سوئد
اسون یاکوبسن  '19 (o.g.)
Titkos  '۳۷
گیولا زنگلر  '۳۹، '۸۵
گئورگی سروسی  '۶۵		 Report Nyberg  '۱
تماشاگران: ۳۳٬۰۰۰
داور: Hans Wüthrich (سوئیس)
ایتالیا ۲–۱ برزیل
جینو کولاوسی  '۵۱
جوزپه مئاتزا  '60 (pen.)		 Report Romeu  '۸۷

رده‌بندی
تماشاگران: ۱۲٬۰۰۰
سوئد ۲–۴ برزیل
Jonasson  '۲۸
Nyberg  '۳۸		 Report Romeu  '۴۴
Leônidas  '۶۳، '۷۴
Perácio  '۸۰

پایانی
نوشتار اصلی: فینال جام جهانی فوتبال ۱۹۳۸
تماشاگران: ۴۵٬۰۰۰
مجارستان ۲–۴ ایتالیا
Titkos  '۸
گئورگی سروسی  '۷۰		 Report جینو کولاوسی  '۶، '۳۵
سیلویو پیولا  '16، '82[11]

تابلوی افتخار
 قهرمان جام جهانی ۱۹۳۸ فرانسه 

ایتالیا
دومین عنوان

منابع
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جام جهانی فوتبال ۱۹۳۸ موجود است.
  1. Sweden were awarded a walkover as Austria were unable to compete because of the آنشلوس in March 1938.
  2. Actually from Austria, but finally representing the آلمان because of the Anschluss.
  3. RSSSF credits this goal as coming in the 118th minute.
  4. RSSSF credits this goal as coming in the 111th minute.
  5. RSSSF credits this goal as coming in the 90th minute.
  6. RSSSF credits goal in the 81st minute as coming in the 61st minute.
  7. RSSSF credits the goal in the 32nd minute as coming in the 22nd minute.
  8. RSSSF credits goal in the 80th minute as coming in the 60th minute.
  9. RSSSF credits this goal as coming in the 89th minute.
  10. FIFA initially credits this goal to Leônidas, but changed it to Roberto in 2006."Archived copy". Archived from the original on 2006-11-16. Retrieved 2013-12-05.
  11. RSSSF credits the goal in the 82nd minute as coming in the 85th minute.
  • تاریخچه و آلبوم کامل جام جهانی فوتبال؛ د. پارسای؛ چاپ گستر
  • آلبوم جام جهانی فرانسه ۱۹۹۸؛ استیکر کالکشن؛ نشر دی‌اس
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.