تای‌ساباکی

تای ساباکی (به ژاپنی: 体捌き) اصطلاحی است از هنرهای رزمی ژاپنی و مربوط به حرکت کلی بدن یا تغییر موقعیت آن است که می‌توان آن را مدیریت حرکات بدن نیز خواند. این اصطلاحی است که به‌طور گسترده‌ای در کاراته، کندو، جوجوتسو، آیکیدو، جودو، نینجوتسو مورد استفاده قرار می‌گیرد. از تای‌ساباکی معمولاً برای جلوگیری از حمله استفاده می‌شود، به گونه ای که گیرنده حمله (کسی که به او حمله می‌شود) در موقعیتی سودمند قرار می‌گیرد که اغلب به اشتباه به عنوان فرار از آن یاد می‌شود.

شکل هندسی جابجایی ۱۸۰ درجه در تای‌ساباکی

به‌طور کلی تای‌ساباکی خارج شدن از مسیر حمله حریف و قرار گرفتن در موقعیتی مناسب جهت ضدحمله، به جای جنگ مستقیم است. این به معنای استفاده از هماهنگی ذهنی و قدرت بدنی به‌طور همزمان است.

تای‌ساباکی بوسیله حرکات پا و حرکات دست یا ترکیبی از هر دو آنها انجام می‌شود.

در واقع تای‌ساباکی را می‌توان روش قهرمانان رده بالای کشتی سومو شناخت که برای آنها امتیاز بزرگی محسوب می‌شد.

آموزش تای‌ساباکی در نشریه رزم‌آور توسط حمید سلطانی

تای‌ساباکی در کاراته

تای‌ساباکی برای نخستین بار در سال ۱۹۸۰ توسط هیدیوکی آشی هارا بنیانگذار سبک آشی هارا کاراته بنیان نهاده شدو پس از مرگ او در سال ۱۹۸۸ توسط جوکو نینومیا در سبک انشین تکامل یافت.

تای‌ساباکی در ایران

تای‌ساباکی برای نخستین بار در سال ۱۳۷۲ توسط حمید سلطانی (بنیانگذار سبک انشین در ایران) بنیانگذاری گردید.[1][2] امروزه تای‌ساباکی به صورت مدرن در سبک‌های شین‌دن‌کای، کیوکوشین، بایاکورن، سوپر ساباکی و … مورد استفاده قرار می‌گیرد.

پانویس

منابع

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.