سومو
سومو (به ژاپنی: 相撲) یک رشته باستانی[1] از ورزش کشتی است که در آن وزن، اندازه و قدرت در درجه اول اهمیت قرار دارد. اگرچه سرعت و یورش ناگهانی نیز مفید است. هدف شرکت‌کنندگان این است که حریف خود را از رینگ (به قطر ۴ متر و ۶۰ سانتی‌متر) بیرون انداخته یا او را وادار کنند تا یکی از اعضای بدن خود را بر زمین گذارد.
در سال ۱۹۹۴، انجمن سومو ژاپن ملزم شد که تمام کشتی گیران سومو حداقل ۱۷۳ سانتی‌متر (۵ فوت ۸ اینچ) داشته باشند.
سومو حرفه ای به شش بخش طبقه‌بندی می‌شود که کشتی گیران بر اساس شایستگی و برد و باخت خود در مسابقات رسمی، در داخل و بین این بخش‌ها قرار می‌گیرند. هرچه رتبه کشتی‌گیر در یک بخش بالاتر باشد، سطح عمومی حریفانی که باید با آن روبرو شود قوی تر می‌شود. طبق سنت ، هر رتبه ای به شرقی و غربی تقسیم می‌شود و شرقی کمی معتبرتر است و کمی بالاتر از همتای غربی خود قرار دارد. تقسیمات، به ترتیب سلسله مراتب از بالاترین به پایین‌ترین، به شرح زیر است:
ماکوچی (به انگلیسی:Makuuchi) یا ماکونچی (به انگلیسی: Makunouchi): بالاترین رتبه در سومو است. این اسم به معنای واقعی کلمه به معنای «طناب افقی» است و بهترین سوموکاران این بخش در راس سلسله مراتب کشتی سومو قرار می‌گیرند که یوکوزانا نامیده می‌شوند.
از ژانویه سال ۲۰۱۷ مجموعاً ۷۲ کشتی‌گیر سومو موفق به کسب این مقام شده‌اند
در حال حاضر تنها یوکوزونا این ورزش، آساشوریو آکینوری (Asashoryu) می‌باشد که زاده کشور مغولستان است. هنگامی که یک کشتی‌گیر به مقام و مرتبه یوکوزونا می‌رسد، نمی‌تواند آن را کنار بگذارد، اما با گذشت زمان و پایین آمدن درجه توانایی و قدرت یوکوزونا، وی خود بازنشسته می‌شود.[2]
جوریو (به انگلیسی: 十両) (Jūryō: به ژاپنی): دومین سطح و به معنای «ده ریو» en:Ryō یا (به انگلیسی jūmaime) (به ژاپنی :十枚目) به معنای «دهمین قرار»
ماکوشیتا (به ژاپنی :幕下) (به انگلیسیMakushita) به معنای زیر پرده
ساندانمه (به انگلیسی :Sandanme) (به ژاپنی :三段目)
جونیدان (به انگلیسی:Jonidan) (به ژاپنی: 序二段)
جونوکوچی (به ژاپنی Jonokuchi) (序の口)
تاریخچه
نقاشی‌های دیواری ماقبل تاریخ نشان می‌دهد که سومو از رقص در دعا برای برداشت خوب محصول در آیین‌های کشاورزی سرچشمه گرفته‌است.[3]
نخستین نبرد سومو که مورد تأیید تاریخی است، در سال ۶۴۲ در دربار امپراتریس کوگیوکو برگزار شد تا یک نماینده کره‌ای را سرگرم کند. در قرنهای بعد، محبوبیت سومو در دربار، اهمیت تشریفاتی و مذهبی آن را افزایش داد.
گمان می‌شود که قدمت کشتی سومو در ژاپن به ۱۵۰۰ سال پیش می‌رسد.[1]
این رشته ورزشی توسط جاسم منوچهری در ایران بنیان نهاده شد و تحت پوشش انجمن سومو ایران به ریاست وی که از سال ۲۰۱۱ تاکنون به عنوان تنها نهاد ملی عضو فدراسیون بین‌المللی سومو شناخته می‌شود، در سطح کشور فعالیت می‌کند.
پانویس
- ریش گذاشتن برای کشتی‌گیران سومو ممنوع شد، بی‌بی‌سی فارسی
- حق‌شناس، علی، دانشنامهٔ هنرهای رزمی، تهران، نگاه بوستان، ۱۳۹۴، ص ۱۹۵
- Sharnoff, Lora (August 13, 2013). "History of Sumo". USA Dojo. Retrieved December 29, 2019.
منابع
- علی حق‌شناس، دانشنامه هنرهای رزمی، تهران، نگاه بوستان، ۱۳۹۴.
- http://sumo-iran.ir/static_heyat.php
- sumo. (2009). In Encyclopædia Britannica. Retrieved May 04, 2009, from Encyclopædia Britannica Online: http://www.britannica.com/EBchecked/topic/573457/sumo
پیوند به بیرون
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ سومو موجود است. |