بوالعسکر

از شمال کوه، از جنوب رستاق، از مغرب لشتانی، و از سمت مشرق به جبریه محدود می‌گردد.

جمعیت آن در حدود ۴۰۰ نفر می‌باشد که از اهل سنت و از شاخه شافعی هستند یعنی از پیروان امام محمد ادریس شافعی می‌باشند و به زبان عربی تکلم می‌کنند. دارای مسجد، دبستان، آب‌انبار (برکه) و خانه بهداشت می‌باشد.

حدود ۱۰۰۰ اصله نخل دیم و ۲۰۰ من زمین زیر کشت دیم دارد و در زمین‌های آن جو و گندم کشت می‌شود شغل اهالی دامداری و کشاورزی است.

• الوحیدی الخنجی، حسین بن علی بن احمد، «تاریخ لنجه»، چاپ دوم، دبی: دارالأمة للنشر والتوزیع، ۱۹۸۸ میلادی.
• محمد صدیق، عبدالرزاق، «صهوة الفارس فی تاریخ عرب فارس»، چاپ اول، شارجه: چاپ خانه المعارف، ۱۹۹۳ میلادی.
• العصیمی، محمد بن دخیل، عرب فارس، چاپ اول، دمام (عربستان سعودی): انتشاراتی الشاطیء الحدیثة، ۱۴۱۸ هجری قمری.
• حاتم، محمد بن غریب، تاریخ عرب الهولة، چاپ اول، قاهره: دارالعرب للطباعة والنشر والتوزیع، ۱۹۹۷ میلادی.
• کامله، القاسمی، بنت شیخ عبدالله، (تاریخ لنجة) مکتبة دبی للتوزیع، الامارات:، چاب دوم، انتشار سال ۱۹۹۳ میلادی. (به عربی).
• بختیاری، سعید، «اتواطلس ایران» ، “ مؤسسه جغرافیایی وکارتگرافی گیتاشناسی، بهار ۱۳۸۴ خورشیدی