بزرگراه ساحلی دریای‌خزر

بزرگراه ساحلی دریای‌خزر یا همان بزرگراه کناره یک محور گردشگری در کنارهٔ ساحل دریای خزر می‌باشد.

شمال ایران به عنوان اولین مقصد سفر ایرانی‌ها از ضعف‌های زیر ساختی بزرگی رنج می‌برد که گفته‌می‌شود در صدر این ضعف‌ها فقدان راه و جاده مناسب و استاندارد است، در دولت نهم ایران، طرح ساخت «بزرگراه دو طبقه» در طول نوار ساحلی تصویب شد که پس از سالها، که از آن تصویب می‌گذرد، اثری از عزم دولت‌ها برای احداث این اتوبان دیده‌نشده‌است.

این کریدور هم‌اکنون محل ارتباط بسیاری از راه‌های جنوبی و محورهای شمال به جنوب است. این کریدور هم‌اکنون دست‌کم چهارخطه و شامل بزرگراه‌های بین شهرها و بعضی از کنارگذرهای شهرها می‌شود؛ مانند کنارگذر تالش، انزلی، لاهیجان، چالوس، ساری، بابل و نور. در مجموع محور ساحلی دریای‌خزر حدود ۴۷۸ کیلومتر است.

کنار گذرهای بزرگراه ساحلی دریای‌خزر

  • کنارگذر چالوس
  • ساری
  • کنارگذر بابل
  • لنگرود

جستارهای وابسته

منابع

    • «بزرگراه ساحلی دریای خزر چه زمانی به اتمام می‌رسد؟». خبرآنلاین. ۲۰۱۷-۰۲-۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۶.
    • «خزر خبر / طرح فراموش شده‌ای به نام بزرگراه کناره / از اتوبان ساحلی دو طبقه احمدی‌نژاد تا راه‌آهن رشت – ساری». خزر خبر. ۲۰۱۹-۰۱-۰۶. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۱-۰۶.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.