بردار
 |
معنای بردار را در ویکی‌واژه، واژه‌نامهٔ آزاد، ببینید. |
بردار می‌تواند به موارد زیر اشاره داشته باشد:
ریاضیات و فیزیک
- بردار اقلیدسی، هر قطعه خط جهت‌دار را می‌گویند.
- ضرب خارجی، عملگری دوتایی بر دو بردار در فضای سه بعدی اقلیدسی
- تصویر (بردار)
- بردار جابه‌جایی، تغییرات بردار مکان یک جسم نسبت به مکان ابتدایی آن
- گرادیان، برداری در فضای برداری
- پایه (جبر خطی)، مجموعه‌ای از بردارهای موجود در فضا
- چهاربردار، برداری‌ست در فضای برداری حقیقی چهاربعدی (فضای مینکوفسکی)
- فضای برداری، مجموعه‌ای از اشیاء ریاضی (بردارها)
- میدان برداری، تابعی است که به هر نقطه از فضای اقلیدسی برداری را نسبت می‌دهد
- میدان برداری پایستار، گرادیان تابع پتانسیل اسکالر
رایانه
- پردازنده برداری، واحد پردازش مرکزی که یک مجموعه دستورالعمل‌هایی را بر روی آرایه تک بعدی اجرا می‌کند
- گرافیک برداری، روش گرافیک بر مبنای سیستم دکارت
- نگاره‌سازی برداری مقیاس‌پذیر، زبانی‌ست از نوع اکس‌ام‌ال به منظور ایجاد، انتشار، و کار با گرافیک دوبعدی
- ماشین بردار پشتیبانی، یکی از روش‌های یادگیری با نظارت برای طبقه‌بندی و رگرسیون
زیست‌شناسی
- بردار، در همه‌گیرشناسی، اندامندگانی که یک بیماری‌زا را از میزبانی به میزبانی دیگر تراداده می‌کند.
- بردار، در مهندسی ژنتیک، وسیله‌ای است که برای بردن مواد ژنتیکی (DNA یا RNA) به ژنوم سلول هدف‌گرفته‌شده به کار می‌رود.
بازرگانی
- وکتور دابلیو۸، خودرویی است که در سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۳ تولید شده‌است
استفاده‌های دیگر
- نیروی برا، نیرویی است که در اثر حرکت ماهواره در شاره (سیال) ایجاد می‌شود
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.