باتری جیوه‌ای

باتری‌های جیوه‌ای گونه‌ای از باتری‌های غیر قابل شارژ هستند که در آن از واکنش شیمیایی بین جیوه (II) اکسید و الکترود روی در یک الکترولیت قلیایی، جریان برق تولید می‌شود. این باتری‌ها در حدود ۱٫۳۵ ولت جریان تولید می‌کنند و از نظر ابعاد در مقایسه با باتری‌های روی-کربن، کوچکتر ولی قدرتمند تر هستند. این باتری‌ها از سال ۱۹۴۲ میلادی و توسط ساموئل روبن توسعه یافتند و در جریان جنگ جهانی دوم کاربرد وسیعی در تجهیزات قابل حمل پیدا کردند.[1]

نمونه‌ای از یک باتری جیوه‌ای ساخته شده در ۱۹۸۹

منابع

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ باتری جیوه‌ای موجود است.
  1. «نسخه آرشیو شده». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۵ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۱۵ مارس ۲۰۱۴.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.