الکترود

الکترود ماده‌ای رسانا است که از یک سو به بخش فلزی (مانند سیم مسی) و از سوی دیگر به بخش غیرفلزی (نیمه‌رسانا، الکترولیت یا خلأ) در یک مدار الکتریکی متصل می‌شود و بین آن‌ها ارتباط برقرار می‌کند.

الکترودهایی که در جوشکاری با قوس الکتریکی به کار می‌روند

این نام توسط ویلیام هیول به درخواست دانشمند مایکل فارادی از واژهٔ یونانی electron ساخته شده‌است، که این معنای کهربا است (که از آن کلمه الکتریسیته هم گرفته شده) و هودوس به معنی یک راه است. در برخی گویش ها در ایران به آن (میل کاربیت) و (باری) هم گفته می شود. [1][2]

جستارهای وابسته

جوشکاری با الکترود دستی پوشش‌دار

منابع
  1. Weinberg, Steven (2003). The Discovery of Subatomic Particles Revised Edition. Cambridge University Press. pp. 81–. ISBN 978-0-521-82351-7. Retrieved 18 February 2015.
  2. Faraday, Michael (1834). "On Electrical Decomposition". Philosophical Transactions of the Royal Society. Archived from the original on 2010-01-17. Retrieved 2010-01-17. In this article Faraday coins the words electrode, anode, cathode, anion, cation, electrolyte, and electrolyze.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Electrode». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۲ نوامبر ۲۰۰۸.

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ الکترود موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.