امپراتوری کارولنژی
امپراتوری کارولنژی (به انگلیسی: Carolingian Empire) (۸۰۰ تا ۸۸۸ میلادی) از امپراتوریهای اروپا بود. این امپراتوری توسط دودمان کارولنژی فرمانروایی میشد و مرحله پایانی تاریخ تسلط فرانکها در اوایل سدههای میانه را رقم زد.[1]
Carolingian Empire | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
۸۰۰–۸۸۸ | |||||||||||
امپراتوری کارولنژی در بیشترین وسعتش (خاکستری ) حدود ۸۱۴ | |||||||||||
پایتخت | آخن | ||||||||||
حکومت | پادشاهی | ||||||||||
دوره تاریخی | قرون وسطی | ||||||||||
• تاجگذاری شارلمانی | ۸۰۰ | ||||||||||
• تقسيم شدن | ۸۴۳ | ||||||||||
• مرگ شارل فربه | ۸۸۸ | ||||||||||
مساحت | |||||||||||
۸۰۰ | ۱٬۱۱۲٬۰۰۰ کیلومترمربع (۴۲۹۰۰۰مایلمربع) | ||||||||||
جمعیت | |||||||||||
• ۸۰۰ | 15000000 | ||||||||||
|
امپراتوری کارولنژی در سال ۸۰۰ میلادی مساحتی در حدود ۱٬۱۱۲٬۰۰۰ کیلومتر مربع و جمعیتی بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون نفر را دربر میگرفت. زبان آنها فرانسوی باستان زبان رسمی و زبانهایی مانند؛ لاتین، آلمانی، ایتالیایی، اکیستان و بوربونی نیز سخن می گفتند دولت آن پادشاهی مطلقه بود، در جهل و خرافه بودند دین رسمی آنها مسیحیت کاتولیک رومی بود. تقسیمات کشوری آن هم فئودالی بود. تقویم آنها میلادی بود. پایتخت آن پاریس بود. مهاجران زیاد آلمانی ها، ایتالیایی ها و رومی ها که پس از فتح گالیا توسط جمهوری روم آن نقطه خوش آب و هوا مهاجرت کردند. منطقه زیبایی بود. ادیان کوچکی هم مانند؛ ارتدوکس یونانی، لوتریانیسم و اسلام سنی هم وجود داشت. دارای ملل گوناگون که درای فرهنگهای چندان مختلفی بودند. این ملت فاشیستی بود که خروس را نشان خوش شانسی می نامند. بعد از اتحاد با فرانک ها و روم مقدس آخرین حاکم آن کلوویس یکم است. تقریباً اندازه کنونی فرانسه به غیر از بریتنی میباشد . به چهار بخش بزرگ بورگوندی، آکیتان، تولوز و بخشهایی از ایل دو فرانس داشت.
پانویس
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Carolingian Empire». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی.