الفبای انگلیسی
الفبای انگلیسی (به انگلیسی: English alphabet) یک الفبا مبتنی بر الفبای لاتین است و ٢۶ حرف دارد که بسیاری از این حروف در بسیاری از الفباهای زبان‌های اروپایی مانند فرانسوی، آلمانی، اسپانیایی و غیره مشترک هستند. حروف A-E-I-O-U مصوت و بقیه صامت هستند.
| الفبای انگلیسی | |
|---|---|
 | |
| نوع | الفبا |
| زبان‌ها |
|
| دورهٔ زمانی | ح. ۱۵۰۰ تا حال حاضر |
| سامانهٔ مادر |
(Proto-writing)
|
| سامانهٔ فرزند |
|
| ایزو ۱۵۹۲۴ | Latn, 215 |
| جهت | چپ به راست |
| مخفف یونیکد | Latin |
| دامنه یونیکد | U+0000 تا U+007E زبان اصلی و علائم نگارشی |
این الفبا در حدود قرن هفتم میلادی از خط لاتین سرچشمه گرفته است.[1] از آن زمان، حروف متعددی به این الفبا اضافه یا حذف شده است تا اینکه در الفبای انگلیسی معاصر ۲۶ حرف وجود دارد. این الفبا با دو حرف ابتدایی یونانی آلفا و بتا آغاز می‌شود.
جدول
| شماره | حرف بزرگ | حرف کوچک | تلفظ |
|---|---|---|---|
| 1 | A | a | اِی |
| 2 | B | b | بی |
| 3 | C | c | سی |
| 4 | D | d | دی |
| 5 | E | e | ئی |
| 6 | F | f | اِف |
| 7 | G | g | جی |
| 8 | H | h | اِیْچ (اِچ نادرست است) |
| 9 | I | i | آی |
| 10 | J | j | جِی |
| 11 | K | k | کِی |
| 12 | L | l | اِل |
| 13 | M | m | اِم |
| 14 | N | n | اِن |
| 15 | O | o | اُ |
| 16 | P | p | پی |
| 17 | Q | q | کیو |
| 18 | R | r | آر |
| 19 | S | s | اِس |
| 20 | T | t | تی |
| 21 | U | u | یو |
| 22 | V | v | وْی |
| 23 | W | w | دابِل یو |
| 24 | X | x | اِکس |
| 25 | Y | y | وای |
| 26 | Z | z | زِد (زی تلفظ آمریکایی است) |
جستار های وابسته
منابع و پانویس
 |
در ویکی‌کتاب کتابی با عنوان: آموزش زبان انگلیسی/الفبا وجود دارد. |
- ویکی‌پدیای انگلیسی
- «The New Yorker's odd mark — the diaeresis». web.archive.org. ۲۰۱۰-۱۲-۱۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۳۰.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.