اقتصاد محاسباتی

اقتصاد محاسباتی یک زمینه پژوهشی مشترک بین علوم کامپیوتر، اقتصاد و علم مدیریت است.[1] البته می‌توان آن را به علوم شناختی هم مرتبط دانست.[2] این موضوع دربرگیرندهٔ شبیه‌سازی کامپیوتری سیستم‌های اقتصادی اعم از مدل‌های عامل بنیان، تعادل عمومی، اقتصاد کلان یا انتظارات عقلایی، آمار و اقتصادسنجی محاسباتی و مالی محاسباتی است. برخی از این کاربردها مختص اقتصاد محاسباتی هستند درحالی‌که برخی دیگر تعمیم‌یافتهٔ مسائل سنتی علم اقتصاد هستند که با روش‌های عددی و با کمک کامپیوتر حل می‌شوند.

درواقع می‌توان چنین گفت که اقتصاد محاسباتی از مدل‌سازی و شبیه‌سازی کامپیوتری برای حل مسائل تحلیلی و آماری اقتصاد استفاده می‌کند. یک‌راه برای انجام این کار استفاده از اقتصاد محاسباتی عامل بنیان(ACE) است. این روش، مطالعه محاسباتی فرایندهای اقتصادی است که کل اقتصاد را به‌عنوان یک سامانهٔ پویا از عامل‌های مؤثر برهم می‌بیند. در واقع این روش اقتباسی از پارادایم سامانه‌های تطبیقی پیچیده است. در اینجا عامل به معنای اشیایی محاسباتی هستند که به نحوی مدل شده‌اند که بر طبق قواعدی باهم در تعامل‌اند. عامل‌ها می‌توانند نمایندهٔ آحاد اجتماعی، زیستی و یا فیزیکی باشند. فروض نظری بهینه‌سازی ریاضی عامل‌ها، به کمک عقلانیت محدود و نظریه بازی‌ها، با فروض کم‌تر محدودکننده‌ای جایگزین می‌شود و شبیه‌سازی با آغاز از شرایط اولیه‌ای که پژوهشگر مدل‌کننده تعیین می‌کند، انجام می‌شود. مدل محاسباتی عامل بنیان با توجه به تعامل موجود بین عوامل، رفتار آن‌ها را در طی زمان شبیه‌سازی می‌کند.

هدف نهایی این روش، آزمودن یافته‌های نظری، در مقابل داده‌های جهان واقعی است به این نحو که با نظریه‌هایی که درستی آن قبلاً تائید شده‌است، در طی زمان رفتار عوامل را شبیه‌سازی می‌کنیم.[3]

منابع

  1. Computational Economics. ""About This Journal" and "Aims and Scope."
  2. Scott E. Page, 2008. "agent-based models," The New Palgrave Dictionary of Economics, 2nd Edition. Abstract.
  3. ویکی‌پدیا انگلیسی
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.