اردوگاه کار اجباری شبنیه

اردوگاه کار اجباری شبنیه
اردوگاه کار اجباری شبنیه
اردوگاه کاری
	بالا: نقشه اردوگاه، سپتامبر ۱۹۴۳ موقعیت اردوگاه در شرق اردوگاه توقیفی کراکوف-پلاشوف
نام‌های دیگر	آلمانی: Lager Szebnie‎[1]
مکان	شبنیه، لهستان اشغالی
اداره شده توسط	اس‌اس
استفادهٔ اصلی	توقیف
دورهٔ فعالیت	ژوئن ۱۹۴۱ – اوت ۱۹۴۴
انواع زندانیان	یهودیان، لهستانی‌تبارها، اوکراینی‌ها، مردم کولی
تعداد کشته	۱۰٬۰۰۰
آزاد شده توسط	ارتش سرخ
وبگاه	Szebnie at Virtual Shtetl

اردوگاه کار اجباری شبنیه یک اردوگاه کاری بود که در طی جنگ جهانی دوم توسط آلمان نازی در دولت عمومی در جنوب شرقی لهستان اشغالی تأسیس شد. این اردوگاه در نزدیکی شهر شبنیه حدود ۱۰ کیلومتری شرق یاسوو و ۴۲ کیلومتری جنوب غربی ژشوف قرار داشت.[2] این تأسیسات در سال ۱۹۴۰ در اصل به عنوان اصطبل اسب برای ورماخت، در نزدیکی ساختمان محل استقرار افسران آلمانی ساخته شد. در طول فعالیت این اردوگاه، هزاران تن در آنجا از جمله اسیران جنگی شوروی، یهودیان لهستانی، لهستانی‌تبارهای غیر یهودی، اوکراینی‌ها و مردم کولی در آنجا از میان رفتند. در ۸ سپتامبر ۱۹۴۴، نیروهای شوروی به بقایای سوخته شده اردوگاه وارد شد.[3]

تاریخچه

این اردوگاه مساحتی حدود ۱۰ هکتار با ۳۵ پادگان را در بر می‌گرفت. ابتدا، اردوگاه برای نگهداری حدود ۶۰۰۰ سرباز اسیرشده ارتش سرخ در اواخر ژوئن ۱۹۴۱ برپا شد، که پس از اجرای عملیات بارباروسا در منطقه تحت کنترل شوروی لهستان اشغالی اسیر شده بودند.[3] این اسیران ۲۰ پادگان نخست را با تخت‌های سه‌طبقه ساختند (جا برای همه کافی نبود).[3] بیشتر آن‌ها در زمستان و گرما و بدون لباسشویی و حمام به دلیل بیماری و گرسنگی از میان رفتند؛ تا بیشینه ۲۰۰ کشته در روز.[3] تنها کسی که با شجاعت به بیماران در هنگام شیوع تیفوس کمک می‌کرد، زنی جوان به نام هلنا گورایسکا بود که در سال ۱۹۴۲ خود به دلیل بیمار شدن به تیفوس جان داد.[4] برخی دیگر از افراد محلی نیز مواد غذایی پخش می‌کردند.[3]

در بهار سال ۱۹۴۳ اردوگاه به عنوان اردوگاه کار اجباری برای لهستانی‌ها، یهودیان، اوکراینی‌ها و کولی‌ها به فعالیت دوباره پرداخت.[3] نخستین زندانیان تازه‌وارد با قطارهای هولوکاست از گتوهای سراسر لهستان اشغالی به اردوگاه رسیدند. در ماه اوت، ۱۰۴۰ تن در آنجا نگهداری می‌شدند.[5] در پاییز سال ۱۹۴۳ تعداد زندانیان به ۵۰۰۰ تن، از جمله یهودیان و غیر یهودیانی از ژشوف،[6] تارنوف، بوخنیا،[7] یاسوو، فرشتاک، دوکلا و پوستکوف، رسید.[5] آن یهودیانی که به عنوان کاپوهای اردوگاه گماشته شده بودند ناچار به حفظ نظم و انضباط و اعمال شکنجه گشتند.[7] سرانجام، اردوگاه حدود ۱۰٬۰۰۰ تبعیدی را، شامل مرد، زن و کودک، در خود جای داد.[8] برخی از زندانیان در خیاطی ارتش آلمان استخدام شدند، اما بیشتر آنها در کارهای مختلف بر روی زمین در اطراف منطقه کار می‌کردند. در گودال شن، در مزرعه اس‌اس، در پالایشگاه نفت در نیگ‌ووویتسه، و در «پناهگاه هیتلر» در استمپینا. این اردوگاه توسط سیم‌های خاردار با شش برج نگهبانی و چراغ‌های جستجو در اطراف دوره شده بود.[8]

از فرماندهان اردوگاه می‌توان به اونتراشتورمفورر آنتون شیدت،[9] هاوپت‌اشتورمفورر هانس کلرمان، و اس‌اس-هاوپت‌اشتورمفورر کارل بلانک (آخرین فرمانده، تنها برای دو هفته) اشاره کرد.[3][10] سرقت طلا و پول جمع‌آوری شده برای ثروت‌اندوزی شخصی روشی معمول در میان فرماندهان این اردوگاه کار اجباری بود. دو تن از آنها، کخ و فلورشتت هر دو از مایدانک، در آوریل ۱۹۴۵ به همین دلیل توسط اس‌اس اعدام شدند.[11] در طول دوره فعالیت اردوگاه، فرماندهان در عمارت گورایسکی اقامت داشتند، و چندین بار در هفته مهمانی‌های شراب‌نوشی برای اس‌اس برگزار می‌کردند و تعداد زیادی از «خدمتکاران خانه» جذاب یهودی و غیر یهودی را به دام می‌انداختند.[10]

برچیده شدن

گورستان مربوط به جنگ جهانی دوم در بیه‌روفکا با گورهای بی‌نشان.

در اوت ۱۹۴۳، یهودیان از دیگر زندانیان جدا شده و در منطقه‌ای ویژه یهودیان در ضلع شمالی اردوگاه و پشت حصار سیم خاردار قرار داده شدند.[3] سپس، به دستور اس‌اس-هاوپت‌اشتورمفورر آمون گوت از اردوگاه پلاشوف، حدود دو هزار تن از ایشان در اعدام‌های دسته‌جمعی در جنگل دوبروچووا در حوالی پاییز و زمستان ۱۹۴۳ به قتل رسیدند.[12] حدود ۷۰۰ یهودی تنها در یک روز در ۲۲ سپتامبر ۱۹۴۳، و در حالی که پیش از مرگ ناچار به درآوردن لباس‌های خود شده بودند، کشته شدند. بدن آنها تا پایان ماه در محل سوزانده شد. در ۶ اکتبر، گروه دیگری شامل ۵۰۰ یهودی تیرباران و سپس سوزانده شدند.[7] در ۵ نوامبر ۱۹۴۳، حدود ۲۸۰۰ یهودی در قطارهای هولوکاست بارگیری شدند تا در اردوگاه آشویتس کشته شوند. از این میان، هفت تن توانستند فرار کنند.[7] تا فوریه ۱۹۴۴ تنها ۸۰ یهودی در اردوگاه باقی مانده بودند. آنها به کراکوف-پلاشوف منتقل شدند. بیشتر زندانیان غیر یهودی باقیمانده، به استثنای ۳۰۰ تن از ضعیف‌ترین‌ها، میان ۱۴ تا ۲۵ اوت ۱۹۴۴ به سوی غرب در اردوگاه گربوف فرستاده شدند.[3]

این اردوگاه به‌طور موقت به مدت چهار ماه (میان فوریه و ژوئیه ۱۹۴۴) برای نگهداری تعداد بیشتری اسیر شوروی مورد استفاده قرار گرفت. اردوگاه در این هنگام به نام Stalag 325 معروف بود، اگرچه در سال ۱۹۴۲ به Stalag 327 معروف بود، اما به ظاهر نام‌گذاری آن توسط دولت آلمان به شکل متوالی صورت نگرفت.[13][14] اسیرشدگان در نزدیکی اردوگاه توسط سربازانی از لشکر ۱۴ وافن اس‌اس اوکراین تیرباران شدند،[15] که به ویژه به همین منظور از مرکز آموزش نیروهای اس‌اس در پوستکوف به آنجا آورده شده بودند.[16][17] بعدها، بیشتر پادگان‌های اردوگاه در آتش سوزانده شدند. بقایای این اردوگاه توسط ارتش سرخ شوروی در ۸ سپتامبر ۱۹۴۴ فتح شد.[3] از آنجا که از مکان اردوگاه به‌طور قانونی پاسداری نشد، مصالح ساختمانی قابل استفاده سرانجام از آن به دیگر مناطق منتقل شدند.[3]

منابع

Ulrich Herbert, Karin Orth (Jan 1, 1998). Die nationalsozialistischen Konzentrationslager: Entwicklung und Struktur (به آلمانی). Wallstein Verlag. p. 420. ISBN 3-89244-289-4. Retrieved 8 July 2013.
"Central Statistical Office (GUS) – TERYT (National Register of Territorial Land Apportionment Journal)" (به لهستانی). 1 June 2008.
Jacek Bracik, Józef Twaróg (2003). "Obóz w Szebniach (Camp in Szebnie)" (به لهستانی). Region Jasielski, nr 3 (39). Archived from the original (Internet Archive) on 1 February 2010. Retrieved 4 July 2013.
CATL (27 June 2012). "Helena Gorayska i St. Dubiel na tle dworku w Szebniach – 1938r" (به لهستانی). Gminna Biblioteka Publiczna w Jaśle; Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej. Retrieved 4 July 2013.
Tarnów Museum (2013). "Prison and work camp in Szebnie". Memories Saved From Fire - Project of Regional Museum in Tarnów. Tarnów State Museum. Retrieved 9 July 2013.
Stefan Krakowski (2013). "Rzeszow. Holocaust Period". Encyclopaedia Judaica. Jewish Virtual Library. Retrieved 8 July 2013.
V.S. (2013). "Szebnie – obóz pracy przymusowej i miejsce egzekucji". Places of martyrology (به لهستانی). Museum of the History of Polish Jews (Muzeum Historii Żydów Polskich) Virtual Shtetl. Archived from the original on 30 December 2013. Retrieved 4 July 2013.
Ronald Berger (12 July 2010). Surviving the Concentration Camps (Google Book). Surviving the Holocaust: A Life Course Perspective. Taylor & Francis. pp. 91–92. ISBN 978-0-203-84851-7. Retrieved 4 July 2013.
David Crowe (1 August 2007). SS-Untersturmführer Anton Scheidt (mention) (Google Book preview). Oskar Schindler: The Untold Account of His Life, Wartime Activities, and the True Story Behind the List. Basic Books. p. 354. ISBN 978-0-465-00849-0. Retrieved 6 July 2013.
Karolina Ożóg (12 April 2011). "Szebnie". Der SS und Polizeifuhrer in Distrikt Krakau Zwangsarbeitslager Szebnie (به لهستانی). Muzeum Historii Żydów Polskich Virtual Shtetl. p. 2 of 7. Retrieved 6 July 2013.
"Procesy zbrodniarzy (Trials of war criminals) 1946–1948". Wykaz sądzonych członków załogi KL Lublin/Majdanek. KL Lublin. Archived from the original on 14 October 2013. Retrieved 7 July 2013.
United Nations War Crimes Commission (1 September 1997). Law Reports of Trials of War Criminals. Wm. S. Hein Publishing. pp. 1–10 (Case no. 37). ISBN 978-1-57588-403-5. Retrieved 6 July 2013.
"Stalag 327, Poland". Stalag: Camp, Location, Country. German Stalag Camps. Retrieved 5 July 2013.
"Szebnie bei Sanok: Stalag 325 (2–7.1944) / Stalag 327 (3–11.1942)". POW Camp Listings. The National Ex-Prisoner of War Association. 2008. Archived from the original (Internet Archive) on 10 March 2009. Retrieved 6 July 2013.
Terry Goldsworthy (2010). Valhalla's Warriors (Google Book preview). A History of the Waffen-SS on the Eastern Front 1941–1945. Dog Ear Publishing. p. 144. ISBN 978-1-60844-639-1. Retrieved 5 July 2013.
"HL-Heidelager: SS-TruppenÜbungsPlatz". Historia poligonu Heidelager w Pustkowie (به لهستانی). Pustkow.Republika.pl. 2013. Archived from the original (with collection of historical photographs) on 18 April 2014. Retrieved 6 July 2013.
Howard Margolian (2000). Unauthorized entry: the truth about Nazi war criminals in Canada, 1946–1956. University of Toronto Press. p. 132. ISBN 0-8020-4277-5. Retrieved 6 July 2013.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Herbert-Orth-1] Ulrich Herbert, Karin Orth (Jan 1, 1998). Die nationalsozialistischen Konzentrationslager: Entwicklung und Struktur (به آلمانی). Wallstein Verlag. p. 420. ISBN 3-89244-289-4. Retrieved 8 July 2013.

[TERYT-2] "Central Statistical Office (GUS) – TERYT (National Register of Territorial Land Apportionment Journal)" (به لهستانی). 1 June 2008.

[Bracik-3] Jacek Bracik, Józef Twaróg (2003). "Obóz w Szebniach (Camp in Szebnie)" (به لهستانی). Region Jasielski, nr 3 (39). Archived from the original (Internet Archive) on 1 February 2010. Retrieved 4 July 2013.

[Gorayska-4] CATL (27 June 2012). "Helena Gorayska i St. Dubiel na tle dworku w Szebniach – 1938r" (به لهستانی). Gminna Biblioteka Publiczna w Jaśle; Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej. Retrieved 4 July 2013.

[Tarn-M-5] Tarnów Museum (2013). "Prison and work camp in Szebnie". Memories Saved From Fire - Project of Regional Museum in Tarnów. Tarnów State Museum. Retrieved 9 July 2013.

[JVL-6] Stefan Krakowski (2013). "Rzeszow. Holocaust Period". Encyclopaedia Judaica. Jewish Virtual Library. Retrieved 8 July 2013.

[V-S-7] V.S. (2013). "Szebnie – obóz pracy przymusowej i miejsce egzekucji". Places of martyrology (به لهستانی). Museum of the History of Polish Jews (Muzeum Historii Żydów Polskich) Virtual Shtetl. Archived from the original on 30 December 2013. Retrieved 4 July 2013.

[Berger-8] Ronald Berger (12 July 2010). Surviving the Concentration Camps (Google Book). Surviving the Holocaust: A Life Course Perspective. Taylor & Francis. pp. 91–92. ISBN 978-0-203-84851-7. Retrieved 4 July 2013.

[Crowe-9] David Crowe (1 August 2007). SS-Untersturmführer Anton Scheidt (mention) (Google Book preview). Oskar Schindler: The Untold Account of His Life, Wartime Activities, and the True Story Behind the List. Basic Books. p. 354. ISBN 978-0-465-00849-0. Retrieved 6 July 2013.

[Ożóg-10] Karolina Ożóg (12 April 2011). "Szebnie". Der SS und Polizeifuhrer in Distrikt Krakau Zwangsarbeitslager Szebnie (به لهستانی). Muzeum Historii Żydów Polskich Virtual Shtetl. p. 2 of 7. Retrieved 6 July 2013.

[majdanek-2_Wykaz-11] "Procesy zbrodniarzy (Trials of war criminals) 1946–1948". Wykaz sądzonych członków załogi KL Lublin/Majdanek. KL Lublin. Archived from the original on 14 October 2013. Retrieved 7 July 2013.

[UN-12] United Nations War Crimes Commission (1 September 1997). Law Reports of Trials of War Criminals. Wm. S. Hein Publishing. pp. 1–10 (Case no. 37). ISBN 978-1-57588-403-5. Retrieved 6 July 2013.

[Stalag_327-13] "Stalag 327, Poland". Stalag: Camp, Location, Country. German Stalag Camps. Retrieved 5 July 2013.

[POW-A-14] "Szebnie bei Sanok: Stalag 325 (2–7.1944) / Stalag 327 (3–11.1942)". POW Camp Listings. The National Ex-Prisoner of War Association. 2008. Archived from the original (Internet Archive) on 10 March 2009. Retrieved 6 July 2013.

[Goldsworthy-15] Terry Goldsworthy (2010). Valhalla's Warriors (Google Book preview). A History of the Waffen-SS on the Eastern Front 1941–1945. Dog Ear Publishing. p. 144. ISBN 978-1-60844-639-1. Retrieved 5 July 2013.

[Heidelager-16] "HL-Heidelager: SS-TruppenÜbungsPlatz". Historia poligonu Heidelager w Pustkowie (به لهستانی). Pustkow.Republika.pl. 2013. Archived from the original (with collection of historical photographs) on 18 April 2014. Retrieved 6 July 2013.

[Margolian-17] Howard Margolian (2000). Unauthorized entry: the truth about Nazi war criminals in Canada, 1946–1956. University of Toronto Press. p. 132. ISBN 0-8020-4277-5. Retrieved 6 July 2013.