آرین‌شهر

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۳٬۷۲۹ نفر (در ۱٬۰۹۰ خانوار) بوده‌است.[3]

نام قدیم آرین شهر سده بوده، سده از ادغام سه روستای «انجمن قهراً و نوغاب» تشکیل شده که در سال ۱۳۸۳ از روستا به شهر ارتقاء یافت و نام آن از سده به آرین شهر تغییر کرد.

از آثار باستانی آرین شهر می‌توان به قلعه، مسجد جامع، آب‌انبار اشاره کرد.

کوه سفید کمر

مزارکلاته

روستای وزق

دراز رود

1. چرموکی: بیشتردرمناطق کوهستانی یافت می شود و به عنوان هیزم مصرف می شود. ریشه راست و قطورشبیه درخت دارد.درقدیم اغلب بعداز بارندگی که زمین نمناک بود و با دست می کندند. بوته های چرموکی اغلب شبیه شاخه های درخت دیرسوز و دارای آتش تند شبیه ذغال می باشد.
2. شزگ: گیاهی است خاردار که بیشتر در مناطق هموار و با خاک مناسب دیده می شود. سریع می سوزد وبه خاکستر تبدیل می شود.
3. خلوره: گیاهی است که بیشتر در مناطق کوهستانی و تپه های اطراف دیده می شود. پاتوقالی بافو، قال حقاب، چت گرگ، تگ هزار جیری، گدارکالقی، پای گدار سیاه ازجمله مناطقی است که خلوره به وفور یافت می شود. در گذشته مصرف سوختی داشت اما وقتی تازه می روید برگهای خلوره غذای لذت بخشی برای گوسفندان می باشد.
4. گیاه طاتِرو از جمله گیاهانی است که تقریباً درتمامی زمین‌های کشاورزی و بیابانهای اطراف آرین شهر دیده می شود. درفصل گل دهی منظره زیبایی را بوجود می آورد. ریشه، ساقه و برگ این گیاه به مصرف حیوانات می رسد. ریشه این گیاه خوراک بسیار خوبی برای دامها می باشد. اما دامها ساقه و برگ آن را بصورت خشک شده ترجیح می دهند.
   

   گل  و برگ طاترو
   در زمانهای قدیم (قبل از سال 1340 ه-ش) بدلیل خشکسالی مردم از ریشه این گیاه تغذیه می کردند. به این ترتیب که ریشه گیاه را پس از درآوردن از زمین و جدا کردن ساقه پوست کنده و مانند هویج برش داده (برشهای حلقوی) سپس آن را در آب گذاشته (آب روان) تا تلخی آن گرفته شود. سپس آن را با آرد مخلوط کرده و می پختند.

ریشه طاترو