یوای‌سی/اچ‌ای‌ال ۲-۲۱۴

یوای‌سی/اچ‌ای‌ال ۲–۲۱۴ (به انگلیسی: UAC/HAL Il-214) یک پروژه ساخت هواگرد از شرکت یونایتد ایرکرفت کورپوریشن در کشور روسیه است. نخستین استفاده‌کنندهٔ این هواگرد نیروی هوایی روسیه خواهد بود. این هواگرد برای نخستین بار در ۲۰۱۷ میلادی مورد آزمایش قرار گرفت. در آغاز کار شرکت هندی هیندوستان آیروناتیکس نیز در این پروژه مشارکت داشت.[2][3] این دو شرکت روسی و هندی در سال ۲۰۰۹ میلادی، با بودجهٔ ۳۰۰ میلیون دلار کار خود را آغاز کرده بودند.[4] نیروی هوایی هندوستان قصد داشت تا این محصول را جایگزین هواپیماهای قدیمی آنتونوف ای‌ان-۳۲ در ناوگان خود کند. هندوستان بر این بود تا این محصول جدید را برای کار حمل و نقل نظامی و عملیات هوابرد (چتربازی) به‌کار ببرد.[5] در سال ۲۰۱۶ هندوستان اعلام کرد که از این پروژه منصرف شده و شرکت روسی باید تنها به کار خود ادامه بدهد.

یوای‌سی/اچ‌ای‌ال ۲–۲۱۴
A model of the UAC/HAL Multi-role Transport Aircraft at the Aero India exhibition in 2009.
کاربری هواگرد ترابری نظامی
تولیدکننده یونایتد ایرکرفت کورپوریشن
نخستین پرواز 2017 (planned)[1]
معرفی 2018 (planned)
وضعیت Under development
کاربر اصلی نیروی هوایی روسیه
Indian Air Force
هزینهٔ برنامه دلار آمریکا600 million
هزینه هر فروند US$35–40 million

مشخصات
A side cut view of the aircraft's cargo bay.

Data from UACRussia.ru and Ilyushin.org

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۳
  • ظرفیت: 70 to 150 passengers
  • Payload: ۲۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۴۴٬۰۰۰ پوند)
  • طول: ۳۷٫۷ متر (۱۲۳ فوت ۸ اینچ)
  • پهنای بال: ۳۵٫۵ متر (۱۱۶ فوت ۶ اینچ)
  • ارتفاع: ۱۲٫۹۵ متر (۴۲ فوت ۶ اینچ)
  • مساحت بال‌ها: ۱۶۰ متر مربع (۱٬۷۰۰ فوت مربع)
  • بیشترین وزن برخاست: ۷۲٬۰۰۰ کیلوگرم (۱۵۸٬۷۳۳ پوند)
  • ظرفیت سوخت: ۳۰٬۷۰۰ کیلوگرم (۶۷٬۷۰۰ پوند)
  • پیشرانه هواگرد: ۲ عدد turbofan engines Aviadvigatel PD-14M،‏ با پیشرانه ۱۵۲٫۹۸ کیلونیوتن (۳۴٬۳۹۲ پوند-نیرو) خطای عبارت: نویسه نقطه‌گذاری شناخته نشده «۲»

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۸۷۰ کیلومتر بر ساعت (۵۴۱ مایل بر ساعت؛ ۴۷۰ گره)
  • سرعت کروز: ۸۰۰ کیلومتر بر ساعت (۴۹۷ مایل بر ساعت؛ ۴۳۲ گره)
  • بُرد: ۲٬۰۰۰ کیلومتر (۱٬۲۴۳ مایل؛ ۱٬۰۸۰ مایل دریایی) with payload of ۲۰٬۰۰۰ کیلوگرم (۴۴٬۰۰۰ پوند)
  • Ferry range: ۷٬۳۰۰ کیلومتر (۴٬۵۳۶ مایل؛ ۳٬۹۴۲ مایل دریایی)
  • حداكثر ارتفاع: ۱۳٬۱۰۰ متر (۴۳٬۰۰۰ فوت)
  • Takeoff run: ۱٬۰۵۰ متر (۳٬۴۴۰ فوت)
  • Landing run: ۱٬۰۵۰ متر (۳٬۴۴۰ فوت)

نگارخانه

جستارهای وابسته

منابع
  1. "{{جا:PAGENAME}}". 5 February 2013. Retrieved 27 June 2013.
  2. "Tactical Transport Aircraft" بایگانی‌شده در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. Irkut Corporation. Retrieved 5 December 2011.
  3. "Russia, India may form military transport planes JV in 2–3 months" بایگانی‌شده در ۵ ژوئن ۲۰۱۱ توسط Wayback Machine. RIA Novosti. 12 February 2009. Retrieved 6 July 2013.
  4. "India, Russia enter into $600m JV to develop new aircraft" بایگانی‌شده در ۲ نوامبر ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine. Times of India. 12 February 2009. Retrieved 6 July 2013.
  5. http://www.ainonline.com/aviation-news/ain-news-live-aeroindia/2013-02-05/russian-indian-military-transport-jv-debuts-aero-india
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.