ایلیوشین ایل-۳۸

Ilyushin IL-38 بدون مارک ، که بعداً در سال ۱۹۸۳ به نیروی دریایی هند تحویل داده شد و اولین Il-38 نیروی دریایی بود که به استاندارد SD ارتقا یافت.

ایل-۳۸

هواپیماهای تولیدی

ایل-۳۸ام

به عنوان بخشی از سیستم سوخت گیری هوای با استفاده از کاوشگر و گیرنده اصلاح شده. ساخته نشده است.

ایل-۳۸ ام زد

تانکر نوع ایل -۳۸. فقط نمونه اولیه

ایل-۳۸ان

نوع پیشرفته ای که گاهی اوقات به عنوان Il-38SD برای Sea Dragon گفته می شود ، که یک سیستم جستجو و ردیابی جدید است. نسخه نیروی دریایی روسیه مجهز به سیستم Novella P-38 است. [2] نولا P-38 قادر است اهداف هوایی را در محدوده تا 90 کیلومتر پیدا کند و اشیاء سطحی را در شعاع 320 کیلومتر دنبال کند ، می تواند 32 هدف فوق و زیر آب را به طور همزمان ردیابی کند. [3] 8 هواپیما به نیروی دریایی روسیه تحویل داده شده است. [4] هواپیماهای ضد زیردریایی مدرن با ناوگان اقیانوس آرام و شمال روسیه وارد کار شدند. [5] [6]

Il-38 نیروی دریایی هند در INS Hansa در گوا ، با یک توپولوف Tu-142 در پیش زمینه

 هند

• هوا دریای هند

 روسیه

• هوا دریای روسیه

 اتحاد جماهیر شوروی

• هوا دریای شوروی

Data from Russian Navy at RIAT 1996[1]

ویژگی‌های کلی

• خدمه: seven-eight[1]
• طول: ۴۰٫۱۸۵[1] متر (۱۳۱ فوت ۱۰ اینچ)
• پهنای بال: ۳۷٫۴[1] متر (۱۲۲ فوت ۸ اینچ)
• ارتفاع: ۱۰٫۱۷[1] متر (۳۳ فوت ۴ اینچ)
• مساحت بال‌ها: ۱۴۰[1] متر مربع (۱٬۵۰۰ فوت مربع)
• وزن خالی: ۳۵٬۵۰۰[1] کیلوگرم (۷۸٬۲۶۴ پوند)
• بیشترین وزن برخاست: ۶۶٬۰۰۰[1] کیلوگرم (۱۴۵٬۵۰۵ پوند)
• پیشرانه هواگرد: 4 عدد turboprop engines Ivchencko/Progress AI-20M[1]،‏ ۳٬۱۵۱ کیلووات (۴٬۲۲۵[1] اسب بخار) در هر موتور

عملکرد

• حداکثر سرعت: ۶۴۵[1] کیلومتر بر ساعت (۴۰۱ مایل بر ساعت؛ ۳۴۸ گره)
• Ferry range: ۷٬۵۰۰[1] کیلومتر (۴٬۶۶۰ مایل؛ ۴٬۰۵۰ مایل دریایی)
• مداومت پروازی: 13 hours[1]
• حداكثر ارتفاع: ۱۱٬۰۰۰[1] متر (۳۶٬۰۰۰ فوت)
• نرخ صعود: ۵٫۳۳ متر بر ثانیه (۱٬۰۴۹ فوت بر دقیقه)

• ایلیوشین ایل-۱۸
• برگه آتلانتیک
• لاکهید پی-۳ اوریون
• هاوکر سیدلی نمرود

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Ilyushin Il-38». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۱۹.