نیروی دریایی روسیه

نیروی دریایی روسیه (به روسی: Военно-Морской Флот (ВМФ) России) به اختصار (VMF)، بخشی از نیروهای مسلح فدراسیون روسیه محسوب می‌شود. نیروی دریایی روسیه جایگزین نیروی دریایی کشورهای مستقل همسود، که خود جایگزین نیروی دریایی شوروی در سال ۱۹۹۱ اواخر جنگ سرد شده بود، شد.

    Russian Navy
    Военно-морской Флот Российской Федерации
    Voyenno-Мorskoy Flot Rossiyskoy Federatsii

    Emblem of the Russian Navy
    فعالیت January 17, 1992 – present
    (current form)
    کشور روسیه
    نوع نیروی دریایی
    اندازه ۱۵۰،۰۰۰_۱۶۰،۰۰۰ کارمند (۲۰۲۰),[1]
    [2][3] incl. Naval Infantry and Naval Aviation[2]
    ۲۹۹ کشتی[4]
    بیش از. ۳۵۹ هواپیما[3][2]
    جزئی از نیروهای مسلح فدراسیون روسیه
    مقر اصلی Admiralty building, سن پترزبورگ
    رژه "Экипаж—Одна семья" (The Crew—One Family)
    سالگردها Navy Day (last Sunday in July)
    Submariner's Day (19 March)
    ناوگان ۱ ناو هواپیما بر
    ۲نبردرزمناو
    ۳ رزمناو
    ۱۲ ناوشکن
    ۱۱ ناومحافظ
    ۷۹ ناوچه ی سبک
    ۲۰کشتی ترابری تانک
    ۶۳زیردریایی
    ۵۱ مین روب و مینگذار
    ۱۸ کشتی آبی خاکی
    ۲ کشتی گشتی
    ۳۷ لندینگ کرافت [5][6]
    نبردها برای نیروی دریایی روسیه:
    • جنگ اوستیای جنوبی، جنگ با گرجستان در سال ۲۰۰۸
    • درگیریی با دزدان دریایی سومالی
    • بستن راه نیروی دریایی اوکراین در دریای سیاه، ۲۰۱۴
    • جنگ داخلی سوریه
    فرماندهان
    فرماندهی کل دریابد Viktor Chirkov
    نشان
    Naval ensign
    Naval jack
    Patch
    ناو هواپیمابر آدمیرال کوزنتسوف

    ناوگان

    مقر اصلی سرفرماندهی نیروی دریایی روسیه در شهر سن پطرزبورگ می‌باشد.

    نیروی دریایی روسیه شامل پنج ناوگان می‌باشد:

    • ناوگان دریای بالتیک . مستقر در کالینینگراد
    • ناوگان دریای شمال . مستقر در سورومورسک
    • ناوگان اقیانوس آرام . مستقر در ولادیوستوک
    • ناوگان دریای سیاه . مستقر در سواستوپول
    • ناوگان دریای خزر . مستقر در کاسپیسک

    تجهیزات
    • ناوهواپیمابر کوزنتسف ۱ فروند
    • نبردرزمناو پطر کبیر و ناخیموف ۲ فروند
    • رزمناو کلاس اسلاوا ۳ فروند
    • ناوشکن سوورمنی ۵، اودالی ۹، کاشین ۱ فروند
    • ناومحافظ گورشکوف ۱، کریواک ۲، ناستراشمی ۲، گریگورویچ ۲ فروند
    • ناوچه سبک گریشا ۲۰، نانوچکا ۱۳، ترانتل ۲۵، پارشیم ۷، بورا ۲، گیپارد ۲، بویان ۸، استروگاشی ۵ فروند
    • زیردریایی بوری ۴، دلتا ۷، تایفون، اسکار ۸، ویکتور ۳، سیرا ۴، یاسن ۲، کیلو ۲۱، لادا ۱، مادرشیپ ۲، لوسهاریک ۱، نلما ۳، کاشالوت ۳، ساروف ۱ فروند
    • کشتی آبی خاکی الیگایتور ۴، روپوشا ۱۵ فروند
    • لندینگ کرافت اندوترا ۱۳، دایگون ۵، سرنا ۱۲، هاورکرافت زوبر ۲ فروند
    • کشتی شنود جاسوسی ندلین ۱، موما ۲، بالزم ۱، ویشینا ۷، کریوس ۱، ایوانف ۱ فروند
    • کشتی مین روب و گذار سونیا ۲۳، ناتایا ۱۰، لیدا ۹، گوریا ۲، الکساندریت ۱ فروند
    • قایق گشتی گراچونک ۱۲، رپتور ۱۰، بی کی۱۶ ۲، اشمل ۴ فروند

    تأسیسات دریایی طرطوس

    نیروی دریایی روسیه در شهر بندری طرطوس در دریای مدیترانه پایگاهی دریایی را تا سال ۲۰۴۲ میلادی، از کشور سوریه رهن کرده‌است.[7]

    آخرین دستاوردها

    در سال ۲۰۱۳ نخستین زیردریایی روسیه از نوع زیردریایی هسته‌ای و با نام زیردریایی یوری دولگوروکی، توسط نیروی دریایی این کشور راه‌اندازی شد. این زیر دریایی شامل یک محفظه فرار است. هنگامی که بدنه زیردریایی می‌شکند، خدمه می‌توانند خود را نجات داده و از خطر فرار کنند.[8]

    منابع
    1. https://fas.org/sgp/crs/row/IF11603.pdf
    2. International Institute for Strategic Studies: The Military Balance 2014, p. 185.
    3. "World Air Forces 2015" (PDF). Flightglobal Insight. 2015. Archived from the original (PDF) on 19 December =2020. Retrieved 27 November 2015. Check date values in: |archive-date= (help)
    4. «لیست کشتی های نیروی روسیه». abadgar-q.com.
    5. «لیست کشتی های نیروی دریایی روسیه». abadgar-q.com.
    6. https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_active_Russian_Navy_ships
    7. میان ایرونی و ایرانی تفاوت است - مصاحبه با امیر طاهری (بخش دوم)
    8. "New Russian nuclear sub 'safer than Kursk'". BBC. 10 January 2013. Retrieved 5 February 2013.

    پیوند به بیرون
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ نیروی دریایی روسیه موجود است.
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.