یان دال توماسون

موفقیت‌های او علاقه دیگر باشگاه‌ها را جذب کرد و او در ژوئیه سال ۱۹۹۷ به باشگاه لیگ برتری نیوکاسل یونایتد راه یافت که در ان زمان توسط اسطوره سابق لیورپول، کنی دالگلیش، اداره می‌شد. دالگلیش، توماسون را مکملی فوق العاده برای مهاجم ملی پوش نیوکاسل، آلن شیرر، یافت. در آغاز این همکاری به خوبی جواب داد، که با درخشش توماسون در اردوی دوستانه پیش فصل در جمهوری ایرلند همراه بود. هرچند، یک مصدومیت جدی برای آلن شیرر و به همراه آن، انتقال جنجال انگیز مهاجم مشهور ان زمان، لِسلی فردیناند به تاتنهام، به معنی تغییر پست توماسون از هافبک هجومی به مهاجم بود. او با وجود کمبود قدرت بدنی، تمام تلاشش را برای وقف دادن خود با پست جدید و همچنین سبک بازی انگلیس، انجام داد و تنها ۴ گل در ۳۵ بازی در تمام رقابت‌ها به ثمر رساند. عملکرد بد توماسون وقتی به سراغش آمد که کل بازیکن‌های تیم فصلی را پایینتر از استاندارد خود تجربه کردند. در دو فصل اخیر، نیوکاسل به نایب قهرمانی لیگ انگلیس رسیده بود اما در ان فصل تنها به مقام ۱۳ ام رسیدند.

او در ژوئیه سال ۱۹۹۸ به لیگ هلند بازگشت و راهی بازگشت فوتبال فاینورد شد و بار دیگر پست هافبک هجومی را انتخاب کرد. اولین فصل در فاینورد موفقیت‌آمیز بود و فاینورد در فصل ۱۹۹۸–۹۹ قهرمان لیگ و جام حذفی هلند شد. باوجو اینکه باشگاه نتوانست قهرمانی در لیگ هلند را تکرار کند اما همچنان عملکرد خوبی از خود به جای گذاشتند و در فصل ۱۹۹۹–۰۰ به مقام سوم، ۲۰۰۰–۰۱ دوم، ۲۰۰۱–۰۲ سوم، دست یافتند. در این دوره از کارنامه توماسون، هر فصل تعداد زیادی گل به ثمر می‌رساند و افتخار آقای گل بودن در تیم فاینورد را با زدن ۱۵ گل در فصل ۲۰۰۱ به دوش کشید. در سال ۲۰۰۲ ،۱۷ گل بثمر رساند در فصلی که او همکاری قدرتمندی با پیِره وَن هویدونگ که با ۲۴ گل آقای گل هلند شد، ایجاد کرد. در ۲۰۰۲، توماسون بازیکنی جدایی ناپذیر در فاینورد بود که اولین جام بین‌المللی اش را با قهرمانی در یوفا سال ۲۰۰۲ جشن گرفت. در ان تورنمنت ۴ گل زدو مهم‌تر از همه همکاری عالیش با ون هویدونگ بود. در طول تورنومنت آن‌ها فرایبورگ، گلاسکو رنجرز، آیندهوون و اینتر میلان را قبل از بازی فینال با دورتموند شکست دادند. توماسون گل ۳ تیمش را در بازی که ۳–۲ به سود فاینورد به پایان رسید بثمر رساند و بهترین بازیکن زمین شد. در تابستان ۲۰۰۲ قرارداد توماسون با فاینورد به پیاین رسید و در انتقالی آزاد راهی میلان ایتالیا شد.

فصل ۲۰۰۲–۰۳، اولین فصل توماسون در آ.ث. میلان، با قهرمانی جام حذفی همراه بود. توماسون معمولاً به عنوان تعویض آخر بازی وارد زمین می‌شد اما با این وجود ۳ گل در لیگ قهرمانان زدو به همراه میلان قهرمان جام شد. در فصل ۲۰۰۴ به توماسون زمان بیشتری داده شد. یک تصمیم خوب به وسیلهٔ مربی که باعث زدن ۱۲ گل در سری آ و ایفا کردن نقش مهم در قهرمانی کالچو برای میلان ایفا کرد. در اوت ۲۰۰۴ به همراه میلان قهرمان سوپر کاپ ایتالیا با نتیجه ۳–۰ برابر لاتزیو، شد. در فصل ۲۰۰۴–۰۵ او به تعویض دیر هنگام بدل شد و گل‌های کمتری نسبت به فصل قبل زد و در فینال لیگ قهرمانان نیز اواخر بازی به میدان آمد و در ضربات پنالتی از او استفاده شد که به گل تبدیل کرد که کمکی به میلان برای برد نکرد.

در ژوئیه ۲۰۰۵ با پیوستن کریستین ویری به میلان او پذیرفت که از تیم جدا شود. در سال ۲۰۱۱ از کارلو آنچلوتی سرمربی چلسی دربارهٔ بازیکن فوتبال‌های دانمارکی سؤال شد. او گفت:

«فراتر از همهٔ ویژگی‌های آنها، توانایی خاص آن‌ها در تمرین تا حد ممکن بینظیر بود. آن بازیکنی که از همه بهتر عملکرد و بیشترین دوام را نشان داد یاندال توماسون بود، کسی که همیشه مجبور به مبارزه برای ترکیب اصلی در برابر مهاجمان درجه یک دنیا ادامه می‌داد و هیچگاه دوره آسانی نداشت.»

در تابستان ۲۰۰۵ با انتقالی ۷٫۵ میلیون یورویی به باشگاه فوتبال اشتوتگارت پیوست و در طی ۳۰ بازی در ۲ فصل ۸ گل برای این تیم زد.

در ۲۴ ژانویه ۲۰۰۷ طی قرارداد قرضی به ویارئال پیوست در یک فصل حضورش ۳۶ بازی و ۷ گل را ثبت کرد.

بعد از فصلی نه چندان خوب در ویا رئال او به فاینورد بازگشت و در ۳ فصل ۳۷ بازی انجام داد و ۲۰ گل به ثمر رساند و به دلیل یک مصدومیت سنگین و در سال ۲۰۱۱ در سن ۳۴ سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.