کوه قندیل
قندیل یکی از کوهستان‌های رشته کوه زاگرس و از پربرف‌ترین کوه‌های ایران با یخچالهای طبیعی است که در مرز ایران و عراق قرار دارد. بخشی از این کوهستان در شهرستان پیرانشهر است. رودخانه زاب کوچک از این کوهستان سرچشمه می‌گیرد. صعود به این قله‌های بلند به دلیل مسائل امنیتی به راحتی مقدور نیست.
| کوه قندیل | |
|---|---|
 | |
| مرتفع‌ترین نقطه | |
| ارتفاع | ۳۵۸۷ متر |
| جغرافیا | |
| رشته‌کوه | زاگرس |
قله‌ها و کوه‌ها
فهرستی از قله‌های این کوهستان به قرار زیر است:
- که و کز بلندترین قله با ۳۸۰۰ متر ارتفاع در کردستان ترکیه
- سیاه کوه با ارتفاع حدود ۳۵۰۰ متر در بین شهرستان اشنویه و پیرانشهر
- چیخی ده‌رێ (چیخی دَرِ) در قسمت جنوبی سیاه کوه به سمت پیرانشهر با ارتفاع ۳۶۱۱ متر و بلندترین قله کوهستان قندیل در خارج از ترکیه
- هلگورد در پشت کوه چیخی ده‌رێ در داخل خاک کردستان عراق با ارتفاع ۳۶۰۷ متر
- قندیل و حاجی ابراهیم در قسمت جنوب غربی پیرانشهر در نوار مرزی ایران و عراق
- قندیل دارای دو قله قندیل بزرگ و کوچک است، قندیل بزرگ با ارتفاعی در حدود ۳۴۸۰ متر دارای دیواره‌ای به ارتفاع ۴۵۰ متر و جزء دیواره‌های بلند کشور است که به علت ناامن بودن منطقه، مسیر کاملی بر روی آن وجود ندارد و قله قندیل کوچک با ارتفاعی کمتر در کنار قندیل بزرگ واقع شده‌است که البته قله دیگری در وسط قله قندیل بزرگ و قندیل کوچک به نام قله شخ شَرو وجود دارد.
- قله حاجی ابراهیم با ارتفاع ۳٬۵۸۷ متر جلوی کوه قندیل مشرف به شهر پیرانشهر واقع شده‌است.
پوشش گیاهی و جانوری
قندیل دارای تنوع جانوری و گیاهی غنی و دارای جانورانی چون انواع مارها، کل و بز کوهی، پرندگان شکاری، جوجه تیغی، گرگ، کفتار، خرس و پلنگ است. گیاهان و درختانی چون ریواس گردو زالزالک (بلچ) آلبالو وحشی رازیانه و شب بو پوشش گیاهی منطقه را تشکیل می‌دهند.
کوه‌پیمایی
برنامهٔ قندیل ۴ روزه بوده و زمان رفت و برگشت آن ۴۸ ساعت (۱۷ ساعت پیاده‌روی مفید) وقت لازم دارد. این کوه پناهگاه ندارد و پیرانشهر و روستاهای اطراف آن برای صعود شناخته شده‌اند. یخچالهای این کوه از ارتفاع ۲۸۰۰ آغاز می‌شود.
قندیل، پایگاه گروه‌های چریکی کرد
از آنجا که کوهستان قندیل، در مرز ایران، ترکیه و عراق قرار دارد، همچون پناهگاهی برای گروه‌های چریکی مختلف کرد عمل کرده‌است. از جملهٔ این گروه‌ها می‌توان به حزب دموکرات کردستان ایران، حزب کارگران کردستان ترکیه، اتحادیه میهنی کردستان عراق و پژاک اشاره کرد.
جستارهای وابسته
منابع
- جلوه‌های طبیعی کردستان؛ اکبر ولد بیگی؛ انتشارات پرتو بیان؛ ۱۳۸۴