کورانه (قزوین)

این روستا در دهستان اقبال شرقی قرار دارد و جمعیت آن در سرشماری ها به این شکل بوده است:

سال 75: 833 نفر (192 خانوار)

سال 85: 1351 نفر (360 خانوار)

سال 95 : 2037 نفر (630 خانوار)

کورانه طبق اسناد قدیمی حسین آباد نام داشته است.در زمان اشغال ایران در جنگ جهانی دوم عده ای از روسها در آن اقامت داشتند که با دیدن رودخانه و مناظر اطراف آنجا را شبیه به رود گوران در شوروی سابق می دانستند و برای آدرس دادن از واژه "گورانه" استفاده می کردند و بتدریج به حسین آباد گورانه تغییر نام داد. اما این نام هم دوام زیادی نداشت و طی سالها به شکل "کورانه" تغییر کرد و ماندگار شد. در لغتنامه دهخدا نیز "گورانه" آمده است. آثار تاریخی کورانه گرمابه قدیمی و دروازه تاریخی بود که از اثار دوره قاجار بودند اما متاسفانه طی سالهای اخیر تخریب شدند. نوشته هایی مبنی بر قنات تاریخی حسین آباد موجود است که قدمت این قنات را بیش از 1300 سال قبل نشان میدهد و میتوان حدس زد زندگی در کورانه دارای قدمت زیاد است که ممکن است طی اتفاقاتی با تغییراتی همراه شده باشد.

مردم روستای کورانه به زبان ترکی صحبت می کنند.زبان فارسی نیز در بین کودکان و نوجوانان تکلم میشود. طایفه های بومی شامل حمیدی،کریمی،باقری،چالیها،سیدعابدینی و کورانه ای است. بیشتر مردم کورانه کشاورزی میکنند و محصولاتی مثل گندم،جو،ذرت،گیلاس،گردو،انگور،بادام،گوجه،خیار،هندوانه،زردآلو و... را پرورش میدهند. اما معمولا در کنار کشاورزی شغل های دیگری نیز دارند. عده زیادی در مشاغل تجاری در بلوار اصلی کورانه مشغول بکارند و عده ای نیز در بخش صنعتی فعالیت میکنند. ۸۱ درصد از جمعیت کل کورانه باسواد هستند. حدود ۴۰ درصد کورانه را مهاجرین تشکیل میدهند که عمدتاً از الموت،قزوین و روستاهای اطراف مهاجرت کرده اند.

• «نتایج سرشماری عمومی نفوس و مسکن ۱۳۸۵». درگاه ملی آمار ایران. بایگانی‌شده از اصلی در ۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱ ژانویه ۲۰۱۳.