کودک نوپا
کودک نوپا به کودکی گفته می‌شود که در سنین آموختن راه رفتن است. نوپایان معمولاً در سنین دوازده تا ۲۴ ماه هستند. دوره نوپایی در انسان در میان دوره‌های نوزادی (تا ۱۸ ماهه) و نوباوگی (۲ تا ۵ ساله) قرار دارد.
یک پسر نوپا.
کودکان در دوره نوپایی در مورد نقش‌های اجتماعی، مهارت‌های حرکتی، و آغاز استفاده از قدرت زبان چیزهای زیادی می‌آموزند. بیشتر کودکان در دوره نوپایی به استفاده از توالت عادت می‌کنند.
نوپاها معمولاً از دوازده‌ماهگی اولین واژه‌ها را بیان می‌کنند. در سن هیجده‌ماهگی نوپاها معمولاً در حدود ۵۰ واژه می‌دانند. در ۲۱ ماهگی اولین جمله‌ها از کودک شنیده می‌شود.
عقب ماندن یک نوپا در مهارت‌های نام‌برده لزوماً به معنای اختلال در رشد کودک نیست.
منابع
 |
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کودک نوپا موجود است. |
- صدری‌افشار، غلامحسین - حکمی، نسرین - حکمی، نسترن، فرهنگ فارسی امروز، ویرایش سوم، تهران: نشر کلمه، ۱۳۷۳خ.
- ویکی‌پدیای هلندی.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.