کنگ (روستا)

کنگ در لغت دو معنا دارد، در لغت‌نامه به معنای پرنده‌ای قوی‌پنجه که در مناطق کوهستانی زندگی می‌کند و در دگر معنا به دژ مستحکم تعبیر شده‌است.

روستای پلکانی کنگ، در یکی از دامنه‌های شمال شرقی ارتفاعات بینالود و در ۱۹ کیلومتری غرب طرقبه و ۲۹ کیلومتری مشهد قرار دارد و آخرین روستا در محور دره رودخانه کنگ می‌باشد که از طریق یک جاده آسفالته در محور مشهد_طرقبه نغندر به روستای نغندر و سپس شهر طرقبه و از آنجا به شهر مشهد مرتبط می‌شود و ماسوله‌ای دیگر را از دوران پیش از اسلام به نمایش می‌گذارد. کنگ به دلیل وجود کوه‌های مرتفع، درختان فراوان و نوزیدن بادهای خشک از آب و هوای معتدل برخوردار است. از مکان‌های مهم مذهبی این روستا ،مزار شیخ عبدالله است که یکی از عرفای این دیار بوده و در سال ۱۲۶۶ ه‍.ق متولد و به تحصیل علم و دانش در مشهد، قم و عتبات عالیات پرداخت و در کنگ چشم از دنیا فروبست. در سال های اخیر باغ ویلاهای فراوانی در مسیر طرقبه به کنگ به صورت مجاز و یا غیر مجاز ساخته شده است.[1]

این روستا در دهستان جاغرق قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱٬۴۷۲ نفر (۳۵۴ خانوار) بوده‌است.[2] ولی در سال ۱۳۹۰ جمعیت این روستا به ۷۹۹ نفر (۲۷۱ خانوار) کاهش یافته‌است.[3]

کار و پیشه مردم روستا، باغداری، دامداری، کارگری و فرش‌بافی است. همچنین مشاغلی نظیر نجاری و تراش‌کاری نیز موجود می‌باشد.[1] به دلیل نبود زمین مسطح مناسب برای زراعت و وجود زمین‌های شیب‌دار اکثراً باغداری و مشاغل وابسته به آن جزو فعالیت‌های درآمدی روستا محسوب می‌شوند.