شیخ عبدالله بلیانی

اوحدالدین عبدالله بن ضیاء الدین مسعود بلیانی، عارف قرن هفتم و از فرزندزادگان شیخ ابوعلی دقاق. در بلیان کازرون متولد شد. گویند برهان العارفین شیخ صفی الدین اردبیلی به صحبت وی رسیده و شیخ او را حواله به شیخ زاهد گیلانی کرده. وی در سال ۶۸۳ قمری درگذشته است. مرقدش در بلیان می‌باشد.[1]

شیخ اوحدالدین عبدالله بلیانی
زادهٔبلیان، کازرون،
درگذشت۶۸۳ ق
بلیان، کازرون،
آرامگاهبلیان، کازرون، ایران
محل زندگیبلیان، کازرون
ملیتایرانی
دیگر نام‌هاشیخ عبدالله بلیانی
پیشهعارف، شاعر
دورهقرن هفتم
مذهبتشییع
خویشاوندانامین‌الدین بلیانی

نمونه اشعار

حقیقت جز خدا دیدن روا نیست

که بی شک هرچه بینی جز خدا نیست

نمی‌گویم که عالم زو شده زانک

چنین نسبت به او کردن روا نیست

نه او عالم شده نه عالم او شد

همه جز او و زو چیزی جدا نیست

---

الله الله جز خدا موجود نیست

واقف این سر به جز معبود نیست

عاشقان دوست بسیارند لیک

کس چو عبدالله بن مسعود نیست

---

به کین ما کمر بندد کسی کش بخت برگردد

چو وقت مرگ مار آید به گرد رهگذر گردد

---

ما جمله وجود پاک پاکیم

نه ز آتش و باد و آب و خاکیم

---

رباعی:

تا حق به دو چشم سر نبینم هرگز از پای طلب می ننشینم هرگز
گویند که حق به چشم سر نتوان دیداین ایشانند من چنینم هرگز

منابع

  1. کازرون نیوز، شیخ عبدالله بلیانی کازرونی، ریاض العارفین، رضا قلی‌خان هدایت، مقدمه، تصحیح و تعلیقات ابوالقاسم رادفر و گیتا اشیدری، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی ۱۳۸۵، صص ۱۹۷–۱۹۶.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.