کرت‌بندی (خاک‌کاری)

کرت‌بندی یا کردبندی در کشاورزی (به انگلیسی: Terrace) به زمینِ ناهموار یا شیب‌داری گفته می‌شود که آن را پکانی به شکل ردیف‌هایی در آورده‌اند که در آن بخش‌های تختی درست شده باشد که بتوان برای کشاورزی یا منظره‌سازی به‌کار برد. انجام کرت‌بندی در زمین‌های تپه‌ای یا کوهستانی ضروری است و بدون آن کشاورزی در این جاها دشوار خواهد بود. زمین‌های کرت‌بندی‌شده فرسایش خاک و نیز رواناب سطحی را کاهش می‌دهد. همچنین برای پشتیبانی از محصولاتی مانند برنج که نیاز به آبیاری به شکل غرقابی دارند به کار گرفته می‌شود.

کرت‌بندی‌های برنج، Bedugul، بالی.
کرت‌بندی‌های برنج در ویتنام ، در نزدیکی Khau Phạ Pass، منطقه Mù Cang Chải
نمودار نشانگر مهندسی کرت‌بندی اینکا برای کشاورزی.

در ایران این روش در زمین‌های کشاورزی زیادی که الزاماً شیب‌دار نیست نیز به کار می‌رود و به تقسیم زمین به مزارع و باغچه‌ها به بخشهای برابر و منظم گفته می‌شود که امکان آبیاریِ گیاهانِ کاشته‌شده در بین کرت‌ها را به سادگی فراهم می‌کند. واژه کرت در فارسی به هر یک از این بخشهای تقسیم‌بندی‌شده در زمین اشاره دارد.

به دلیل اهمیت بسیار زیاد این روش کرت‌بندی‌های شالیزارهای برنج کوردیلرا در فیلیپین در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. [1]

کاربردها

از شالیزارهای کرت‌بندی‌شده به گستردگی در کشت برنج، گندم و جو در شرق آسیا، جنوب آسیا و جنوب شرقی آسیا و همچنین حوضه مدیترانه، آفریقا و آمریکای جنوبی کاربرد دارد. کشاورزیِ کرت‌بندی‌شده در مناطقی که آب و هوای خشک دارند مانند سرتاسر حوضه مدیترانه گستردگی دارد. از این روش در تاکستانهای انگور و برای کاشت و پرورش درختان زیتون، بلوط چوب‌پنبه‌ای و دیگر محصولات به کار برده می‌شود.

شیوه‌های کرت‌بندی

در کرت‌بندی، افزون بر اندازه و ابعاد کرت، راستای کرت با قائمه بودن گوشه‌های کرت و محل ورود آب اهمیت دارد. اندازه کرت به نوع خاک یا به بیان بهتر مقدار نفوذپذیری خاک، شیب زمین و مقدار آب در هر نوبت آبیاری بستگی دارد. هرچقدر نفوذپذیری خاک بیشتر، شیب زمین بیشتر و مقدار آب کمتر باشد، اندازه کرت‌ها کوچک‌تر خواهد بود.

راستای کرت باید در جهت آبیاری باشد. یعنی اینکه آب از دریچه یا دریچه‌هایی واقع در ضلع بالادست به داخل کرت وارد شده و در سطح کرت و امتداد شیب آن حرکت کند. شیب مناسب کرت برحسب عوامل مختلف متفاوت بوده و اغلب یک در هزار مطلوب است. اگر نفوذپذیری خاک زیاد باشد، شیب طولی را بیشتر و طول کرت را کمتر انتخاب می کنند و برعکس، شیب عرضی کرت باید در حد صفر باشد. وقتی که مقدار آب ورودی زیاد باشد یا نوع زراعت مانند کشت برنج ایجاب کند که مدتی آب در زمین باقی بماند مرز کرت‌ها را بلندتر و پهن‌تر (مقاوم‌تر) انتخاب می‌کنند.[2]

تصاویر

جستارهای وابسته

منابع

  1. "World Heritage List". UNESCO. Retrieved 2012-09-22.they are Broad flat steps
  2. شکل‌دهی سطح زمین زراعی (PDF).

پیوند به بیرون

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.