کارت اعتباری

کارت بانکی یا کارت اعتباری یا کردیت کارت (به انگلیسی: Credit card) نوعی کارت پرداخت است که برای اشخاص حقیقی یا حقوقی صادر می‌شود. این کارت به دارنده آن این امکان را می‌دهد که بر پایه نوع قرارداد، از خدمات و کالاهایی برخوردار شده و سالانه بهای آن را بپردازد.[1] به عبارت دیگر یک حد اعتبار[2] به کاربر اختصاص داده می‌شود که می‌تواند از آن پولی را برای پرداخت قرض بگیرد.

سکه‌شناسی
واحد پول
ارزهای در گردش
  • آفریقا
  • آمریکا
  • اروپا
  • آسیا
  • اقیانوسیه
ارزهای محلی
تاریخ
ارزهای باستان
  • ایران
  • یونان
  • روم
  • چین
  • هند
بیزانسی
قرون وسطی
چرخش پولی
ارزهای در گردش
تولید
Exonumia
Notaphily
Scripophily
  • اصطلاحات

تاریخچه

کارت اعتباری برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ در ایالات متحده آمریکا به وجود آمد. شرکت داینرز با قراردادی مابین خود و چند رستوران اقدام به ایجاد سرویس پرداخت نمود، طوری‌که با ارائه کارت داینرز مشتریان می‌توانستند از سرویس رستوران استفاده نموده و در پایان ماه به شرکت نامبرده بدهی خود را پرداخت نمایند.

کارکرد

کارتهای اعتباری توسط سیستم‌های مختلف الکترونیک مدیریت و پردازش می‌شوند. آن‌ها به‌طور کلی عبارتند از: کارت‌های دارای حافظه و پردازشگر (کارت هوشمند)، کارت‌های پردازش هم‌زمان (آنلاین) که عمدتاً به صورت کارت‌های مغناطیسی تهیه و عرضه می‌شوند و کارت‌های بدون تماس (RF ID). البته ممکن است انواع مختلف دیگری از کارت‌های شناسایی(ID Card) نیز برای کارت‌های اعتباری استفاده شوند ولی این سه نوع بیشترین استفاده را دارند. بیشتر در اروپا از کارت‌های هوشمند و در آمریکا از کارت‌های مغناطیسی برای این نوع کارت‌ها استفاده می‌شود.

منشأ ایجاد اعتبار می‌تواند شرکتها، ارگانها، بانک‌ها یا موسسات مالی/اعتباری باشند ولی مدیریت آن معمولاً توسط سیستم‌های پرداخت الکترونیک اجرا می‌گردد. در بسیاری از نقاط جهان شرکتهایی مانند ویزا و مستر کارت، مدیریت چنین اعتباراتی را انجام می‌دهند که البته در خیلی از موارد منشأ ایجاد اعتبارشان، خودشان نیستند.

میزان اعتبار
دو نمونه کارت اعتباری مربوط به مسترکارت و ویزا

میزان و سقف اعتباری که به هر شخص داده می‌شود بستگی زیادی به درآمد و توان بازپرداخت وی دارد. پس از تعیین اعتبار می‌تواند از محل این اعتبار، کالا و خدمات مورد نظر را خریداری کرده و در هنگام سر رسید آن را یکجا یا به صورت اقساط، باز پرداخت نماید. تقریباً در اکثر نقاط جهان، افراد اعتبار سنجی شده و با مشخص شدن اعتبار هر شخص، کارت اعتباریش دارای سقف اعتبار معینی خواهد بود که کمترین ریسک عدم بازپرداخت را دارد. گاه تضمین مناسب با اعتبار درخواستی برای بازپرداخت این اعتبارات در اختیار ایجاد کنندگان اعتبار قرار دارد که ریسک آن را به حداقل می‌رساند هرچند در برخی موارد، اعتبارات شامل عدم بازپرداخت نیز خواهند بود و معمولاً اعتبار دهندگان این ریسک را می‌دانند.

شکل رایج کارت های اعتباری
بخشی از یک مجموعه در
تجارت الکترونیک
کالاها و خدمات بر خط
خدمات خرده فروشی
خدمات بازار
  • تبلیغات
  • Auctions
  • Comparison shopping
  • Social commerce
  • Trading communities
  • Wallet
تجارت همراه
خدمات مشتری
E-procurement
Purchase-to-pay

کارتهای اعتباری به دلیل ماهیت آنها، دارای کاربران و متقاضیان ویژهٔ خود است، در بسیاری کشورهای متمدن و توسعه یافته تمامی افراد بزرگسال دارای کارت اعتباری هستند. هر شخص حقیقی از ابتدای سن قانونی و درصورت تقاضا دارای کارت اعتباری با میزانی کنترل شده و محدود خواهد شد، می‌توان میزان اعتبار وی را به مرور به روز کرد و سابقه وی را نگهداشت و بدین ترتیب کاربران برای حفظ سابقه خود به مدیریت شخصی پرداخت‌ها می‌پردازند چراکه در صورت از دست دادن اعتبار به سختی قادر به اصلاح عملکرد اعتباری خود و دریافت دوباره اعتبار خواهند بود. در کشورهای پیشرفته دنیا، مصرف‌کنندگان کارت اعتباری چنین حساسیتی را به خوبی درک کرده و این اعتبار را حفظ می‌کنند چراکه این سیستم‌های مالی عمدتاً به هم متصل هستند، اگر فردی از یکی از این سیستم‌ها استفاده کرده باشد، در تمامی نقاط دنیا می‌توان اعتبار فرد را سنجید و در شبکهٔ پولی دارای سابقه خواهد ماند.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Sullivan, ‎arthur (2003), "0", Economics: Principles inبق action, Steven M. Sheffrin, Upper Saddle River, New Jersey 07458: Prentice Hall, p. 261, ISBN 0-13-063085-3
  2. line of credit
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ کارت اعتباری موجود است.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.