پادگن ویژه پروستات

پادگن ویژه پروستات یا تومور مارکر سرطان پروستات یا در اختصار پزشکی پی‌اس آ (به انگلیسی: PSA)، که با عنوان گاما سمینوپروتئین یا (kallikrein-3) نیز شناخته می‌شود، یک گلیکوپروتئین است که در انسان توسط ژن KLK3 کدگذاری می‌شود. PSA یک عضو خانواده مربوط به پپتیداز kallikrein است و توسط سلول‌های اپی‌تلیال در غده پروستات ترشح می‌شود. PSA در زمان انزال، اسپرم درون مایع منی را وادار به شنا می‌نماید.[1] نیز اعتقاد بر این است که با حل کردن مخاط دهانه رحم، ورود اسپرم به داخل رحم را آسان می‌نماید.[2]

Kallikrein related peptidase 3
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرP-30 antigensemininKLK3prostate-specific antigengamma-seminoproteinkallikrein-3semenogelaseProstate-specific antigen
شناسه‌های بیرونیGeneCards:
الگوی گسترش RNA
More reference expression data
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez

n/a

n/a

آنسامبل

n/a

n/a

یونی‌پروت

n/a

n/a

RefSeq (mRNA)

n/a

n/a

RefSeq (پروتئین)

n/a

n/a

موقعیت (UCSC)n/an/a
جستجوی PubMedn/an/a
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش Human

سطح خونی

PSA یا تومور مارکر سرطان پروستات در مقادیر بسیار کم، درون سرم همه مردان دارای پروستات سالم وجود دارد، اما اغلب در حضور سرطان پروستات یا دیگر اختلالات پروستات مقدار آن بالا خواهد بود.اندازه‌گیری این پادگن برای تشخیص سرطان پروستات و پیگیری درمان آن مفید است و در مردان بالای چهل سال توصیه می‌شود.

غربالگری

توصیه می‌گردد که مردان سالانه به‌منظور غربالگری این بیماری، با استفاده از معاینهٔ پروستات با انگشت از راه مقعد (DRE) و آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) در خون، اقدام کنند. میزان بالای PSA (بیش‌تر از 4 ng/ml) می‌تواند نشان‌دهندهٔ وجود سرطان پروستات یا دیگر شرایط غیرسرطانی پروستات باشد. با این‌حال در ۱۰٪ موارد سرطان پروستات میزان PSA به بیش‌تر از این مقدار افزایش پیدا نمی‌کند. محققان به این نتیجه رسیده اند که مؤثرترین استراتژی این است که آزمایش PSA در ۴۰ سالگی آغاز شود و در ۴۵ سالگی و ۵۰ سالگی تکرار شود و پس از آن هر ۲ سال یکبار تکرار شود. در افراد با PSA بالا نمونه برداری و سونوگرافی پروستات توصیه می‌شود.

ترکیب پادگن ویژه پروستات در خون

آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) می‌تواند در فرم‌های گوناگونی در خون وجود داشته باشد. به اندازه‌گیری عادی این مارکر، PSA کل (به انگلیسی: Tpsa) گفته می‌شود. بخشی از PSA در خون آزاد است و بخشی از PSA می‌تواند با مولکول‌های دیگر ترکیب شود که به آن Cpsa یا PSA مرکب گفته می‌شود. بیشتر PSA موجود در پلاسما به پروتئینهای پلاسما (مانند مهارکنندهٔ آلفا-1 پروتئاز) متصل می‌شود. اندازه‌گیری PSA آزاد (free PSA) شاخص دقیق تری برای سنجش وضعیت پروستات است.

اغلب روش‌های اندازه‌گیری پادگن در خون بر اساس سنجش ایمنی شناختی پایه‌گذاری شده اند؛ در این روش‌ها از ایجاد کمپلکس پادگن-پادتن برای تعیین مقدار PSA استفاده می‌شود.

جستارهای وابسته

منابع
  1. Balk SP, Ko YJ, Bubley GJ (2003). "Biology of prostate-specific antigen". J. Clin. Oncol. 21 (2): 383–91. doi:10.1200/JCO.2003.02.083. PMID 12525533. Unknown parameter |month= ignored (help)
  2. Hellstrom WJG, ed. (1999). "Chapter 8: What is the prostate and what is its function?". American Society of Andrology Handbook. San Francisco: American Society of Andrology. ISBN 1-891276-02-6. Archived from the original on 12 January 2010. Retrieved 2006-09-17.

مؤسسه تحقیقات ف آموزش و درمان سرطان

پیوند به بیرون
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.