هیپوپنیا
هیپوپنیا به تنفسی بیش از حد سطحی و سبک یا سرعت تنفسی غیرطبیعی است. برخی از افراد هیپوپنیا را شدت کمتری از آپنیا یا وقفه تنفسی (قطع کامل تنفس) تعریف می‌کنند. محققان دیگر کشف کرده‌اند که هیپوپنیا یک تأثیر «مشابه اگرچه غیرقابل تشخیص» بر نتایج منفی اختلالات تنفسی در خواب داشته باشد. در کلینیک‌های خواب، سندرم آپنیا انسدادی خواب یا سندرم آپنیا انسدادی - هیپوپنیا در حالت عادی به جای تمایز بین دو پدیده، با حضور مکرر آپنیا یا هیپوپنیا تشخیص داده می‌شود. هیپوپنیا معمولاً با کاهش میزان حرکت هوا در ریه‌ها تعریف می‌شود و می‌تواند باعث کاهش سطح اکسیژن در خون شود.
نشانه‌ها
شایع‌ترین علامت هیپوپنیا خواب آلودگی بیش از حد است که در اثر قطع مداوم خواب ایجاد می‌شود. افراد مبتلا به هیپوپنیا به دلیل انسداد جریان هوا اغلب دارای خروپف شدید و بلند هستند که با صداهای خفگی یا خروپف شدید قطع می‌شود و بدنبال آن دوره‌هایی از سکوت وجود دارد، زیرا هوای کافی نمی‌تواند از طریق دهان و بینی به داخل ریه‌ها جریان یابد. دوره‌های سکوت می‌توانند ۲۰ ثانیه یا بیشتر ادامه داشته باشند و در هر ساعت بارها اتفاق می‌افتند و در نتیجه آن، خواب کم و سطح اکسیژن خون کاهش می‌یابد.
سایر علائم هیپوپنیا ممکن است شامل افسردگی، فراموشی، تغییر روحیه یا رفتار، مشکل تمرکز، از دست دادن انرژی، عصبی شدن و سردردهای صبحگاهی باشد. همه افراد مبتلا به هیپوپنیا همه این علائم را تجربه نمی‌کنند و هرکسی که این علائم را داشته باشد نشانگر این نیست که وی به هیپوپنیا مبتلاست.
پیامدها
هیپوپنیا نوعی اختلال است که ممکن است منجر به خواب آلودگی بیش از حد در طول روز و به خطر افتادن زندگی فرد از جمله حوادث رانندگی یا کاهش بهره‌وری در محل کار و مشکلات عاطفی گردد.
ممکن افراد مبتلا به هیپوپنیا دچار بیماری‌های قلبی عروقی شامل سکته قلبی، فشار خون بالا، بیماری عروق کرونر قلب و سایر مشکلات مانند سکته مغزی، مشکلات روانپزشکی، ناتوانی جنسی، اختلال عملکرد شناختی و از دست دادن حافظه شوند.
دلایل
از دلایل به ظهور هیپوپنیا در افراد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- نقص آناتومیکی مانند تغییر شکل تیغه بینی یا تنگی مادرزادی گوشته بینی و غده
- التهاب لوزه حاد یا آدنوئیدیت
- چاقی یا داشتن اضافه وزن
- بیماری‌های عصبی عضلانی یا هر بیماری که منجر به ضعف عضلات تنفسی شود
- سندرم هایپوونتیلاسیون که باعث به خطر افتادن یا از کار افتادن حرکات تنفسی می‌گردد
- استفاده از داروهای آرامبخش، به عنوان مثال قرص‌های خواب‌آور
- سو مصرف الکل
- سیگار کشیدن
- سالخوردگی
موارد دیگر، که بیشتر آنها علل معمول انسداد مجاری هوایی، خروپف و آپنیا در خواب هستند.
درمان
هیپوپنیای انسدادی
یکی از راه‌های درمان هایپوپنیای انسدادی، فشار جریان هوای همواره مثبت (CPAP) است. CPAP نوعی روش درمانی است که در آن بیمار از ماسک روی بینی یا دهان استفاده می‌کند که فشار هوای ملایمی را به صورت مداوم اعمال می‌کند. فشار هوا به گونه ای تنظیم می‌شود که برای حفظ سطح اشباع اکسیژن در خون کافی باشد.
راه درمانی دیگر که گاهی اوقات کارآمد است یک وسیله دهانی است. پروتکل آکادمی پزشکی خواب در مورد آپنیا انسدادی خواب (OSA) وسیله دهانی را برای کسانی که آن را به CPAP ترجیح می‌دهند و دارای آپنیا خواب خفیف تا متوسط هستند یا کسانی که به CPAP پاسخ نمی‌دهند یا نمی‌توانند آن ماسک را بپوشند توصیه می‌کند. اگر بیمار یک آزمایش آزمایشی با CPAP داشته باشد، موارد شدید OSA را می‌توان با وسیله دهانی درمان کرد. وسیله دهانی باید با آموزش پزشکی خواب و توسط دندانپزشک ساخته شود.[1]