هیبت

تعریف هیبت دشوار است و معنای کلمه با گذشت زمان تغییراتی کرده‌است. مفاهیم مرتبط تعجب، تحسین، و والا هستند. پیرسال هیبت را یازدهمین حس می‌داند، فراتر از احساساتی که اکنون از نظر علمی پذیرفته شده‌اند (یعنی عشق، ترس، غم، خجالت، کنجکاوی، غرور، لذت، ناامیدی، گناه و عصبانیت). " اکثراً تعاریف باعث می‌شود که هیبت یک تجربه مثبت یا منفی باشد، اما وقتی از آنها خواسته می‌شود وقایعی را که باعث ایجاد هیبت می‌شوند، توصیف کنند، اکثر مردم فقط تجربیات مثبت را ذکر می‌کنند.[3]

اصطلاح هیبت از کلمه انگلیسی قدیم ege به معنی وحشت سرچشمه می‌گیرد که ممکن است از کلمه یونانی áchos به معنی «درد» ناشی شده باشد.[4] کلمه والا از کلمه هیبت در اواخر قرن شانزدهم نشأت گرفته‌است، به معنی «پر از هیبت».[5]

این برخورد صاعقه در آتلانتا ممکن است باعث ایجاد حس هیبت شود.

محققان همچنین سعی کرده‌اند واکنش‌های فیزیکی و غیرکلامی نسبت به هیبت را مشاهده کنند و از شرکت کنندگان بخواهند زمانی را که احساس ترس می‌کنند به خاطر بسپارند و احساسات را بی کلام بیان کنند.[6] با استفاده از این روش، محققان مشاهده کردند که هیبت اغلب از طریق ابروهای برآمده داخلی (۷۸٪)، گشاد شدن چشم‌ها (۶۱٪) و دهان باز و اندکی آرواره (۸۰٪) نشان داده می‌شود. درصد قابل توجهی از مردم نیز با کمی سر به جلو (۲۷٪) و استنشاق قابل توجه (۲۷٪) هیبت نشان می‌دهند، اما لبخند زدن غیر معمول است (۱۰٪). برای تعیین اینکه آیا نمایش‌های فیزیکی هیبت با فرهنگ متفاوت هستند، تحقیقات بین فرهنگی لازم است.

نقاشی منظره رمانتیک آلمانی کاسپار داوید فریدریش حسی از حیرت و شگفتی در غروب آفتاب طبیعی را منتقل می‌کند

موضوع هیبت اخیراً در واکنش به اظهارات برخی افراد مذهبی که می‌گویند ملحدان هیبت را تجربه نمی‌کنند، یا اینکه احساس ترس و وحشت باعث می‌شود که یک شخص روحانی و مذهبی باشد، بیش از اینکه یک بی‌خدا باشد، به یکی از موضوعات مورد علاقه گروه‌های آتئیست تبدیل شده‌است.[7]

هیبت اغلب به دین گره خورده‌است، اما هیبت می‌تواند سکولار نیز باشد. برای مثالهای بیشتر، به نوشته‌های «هیبت گرا» بودن[8] توسط جامعه‌شناس فیل زاکرمن، کتاب دین برای خداناباوران از نویسنده آلن دو بوتون مراجعه کنید.[9]